Vroeger toen de gezinnen wat groter waren was dat geen punt.
Moeder mocht altijd wel bij één van haar nakomelingen een dagje komen.
Nu de geboortebeperking eindelijk tot de botte hersens is doorgedrongen, wordt er heel wat afgekletst.
Hoe breng je zo’n oud mens aan haar verstand dat ze alleen thuis geen deel kan nemen aan de gesprekken.
Ze leeft nog in een andere wereld. Ze weet niets van Google, computers of voetbal.
Wat?, ze wil niet eens over actuele onderwerpen praten. Dat hou je nog geen dag vol.
Je kunt niet eens je laatste nieuwe snufjes aan je vrienden laten zien.
Lezen doet ze wel, vooral de Margriet en Libelle, maar wat koop je daar nou voor.
Dat interesseert de rest van het gezelschap allang niet meer en het interesseert ons geen zak.
Ze kan alleen maar praten over haar kleinkinderen.
Zelf scheepte ze zichzelf alle feestdagen met haar ouders op.
Om de beurt waren die mensen bij één van hun kinderen.
De andere kinderen kwamen ook op bezoek en zo werd het een gezellige boel.
Veel mensen zijn blij als de ‘feestdagen’ weer voorbij zijn. Dan hoeven ze zich niet schuldig te voelen over de eenzaamheid van moeder.
Veel gaan ook op kerstvakantie.
De kinderen moeten toch een ruim zichtveld krijgen en thuis zitten ze maar de hele dag op Facebook of te Twitteren.
De sportclubs houden ook kerstvakantie, of winterstop.
Als ze wel komt, moet ik nog even de familiestamboom bestuderen.
Daar praat ze graag over.
0 reacties