Donderdagmiddag, vijf over vijf. Ik stuur mijn fiets over het onverlichte grindpad, gehaast om binnen te komen. Door het huis zie ik één voor één lichten verschijnen, aan beide zijden. Doornat geregend stap ik over de drempel, schud mijn jas uit, zet mijn tas weg en trek mijn schoenen uit. De hondjes komen me tegemoet, begroeten me alsof ik honderd jaar ben weggeweest.

In de ruime woonkamer, nu gezellig verlicht, ontwaar ik de jongeman, zittend op de poef, die hij strategisch voor de open deur van Noorse bosgod heeft geschoven. Behoedzaam legt hij nog wat stukken hout op het vuur. Een warme gloed verspreidt zich door de ruimte, verwarmt mijn hart.

Ongevraagd verricht hij hand- en spandiensten, kookt, regelt, werkt, spint tussen de bedrijven door zijn eigen levensweb. Trots en tegelijkertijd angstig voor verlies – alles in dit leven is slechts geleend – kijk ik naar hem op. In de ogen van zijn vader lees ik het vertrouwen in de verwachting van alles wat nog komen gaat, onbegrensd.

Zijn ontwikkeling tot meneer beleef ik als een buitengewoon bijzondere en leerzame ervaring.

Categorieën: Liefde

Odette

Overtuigd twijfelaar. Boetseert woordjes tot sprekende beelden.

9 reacties

troubadour · 23 januari 2016 op 07:11

Prachtig miniatuurtje! Klasse!

miepske · 23 januari 2016 op 07:23

Wowww…..

Mien · 23 januari 2016 op 11:22

Eigen haard is goud waard. Daar waar de liefde groeit. :yes:

Meralixe · 23 januari 2016 op 11:28

Graag gelezen!
Die Noorse bosgod, milieuvervuilend?

    Odette · 23 januari 2016 op 20:29

    Ik heb geen idee hoe milieuvervuilend onze bosgod is. Ik zeg altijd maar: als de helft van Nederland wat minder met het vliegtuig op vakantie zou gaan, scheelt dat ook weer.
    😉

trawant · 23 januari 2016 op 19:42

Ach hemeltje lief en hij gaat ook ooit nog eens in een verre stad studeren dat wordt nog wat…
Geef ‘m dan alle stukjes maar mee waarin je hem van jongsafaan
geschetst hebt. En een kopietje voor jezelf om af te kicken..;-)

Esther Suzanna · 23 januari 2016 op 20:50

Prachtig!

arta · 25 januari 2016 op 14:32

Soms heb je heel weinig woorden nodig om iets heel duidelijk neer te zetten…
Een pareltje!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder