Het jaar 2014 staat voor de deur. Ik ben altijd een fan geweest van oud en nieuw. Als puber liep ik na twaalven, alleen door de door vuurwerk verlichtte straten. Ik nam dan op geheel eigen wijze afscheid van het oude jaar. Wat was er goed gegaan, waar was ik trots op, wat wilde ik vergeten en wat wilde ik dat het nieuwe jaar zou brengen?

Met het krijgen van kinderen veranderde die gewoonte. Vanaf dat moment, stond ik voor het raam met vaak een kind op mijn arm naar het vuurwerk te kijken,  en nam ik op dat moment het afgelopen jaar door. Regelmatig veegde ik dan een traan weg en dacht terug aan mijn favoriete jaargetallen en de mensen die niet meer in mijn leven aanwezig waren. Vaak wenste ik dat ik de klok terug zou kunnen draaien, maar eigenlijk zou het mooier zijn om de klok stil te zetten op het moment dat je gelukkig bent.

De jaren 2012 en 2013 waren voor mijn gezin nou niet bepaald topjaren. We hebben er toch alles aan gedaan om het “geluk” een beetje onze kant op te laten komen. We hebben zelfs in opperste wanhoop een vuurpijl met een briefje er aan de lucht in geschoten,  met de vraag of het het komende jaar misschien iet wat minder heftig zou kunnen verlopen. Dit jaar doe ik dat zeker weer, maar nu met de afbeelding van mijn middelvinger op het desbetreffende briefje.

Nu staan we een kleine week voor oudjaarsavond en op tv hoor ik een stem zeggen dat het met een beetje geluk een fantastisch jaar zou kunnen worden. Sven zou wel drie keer goud binnen kunnen slepen, Ilse en Waylon kunnen het Eurovisiesongfestival winnen en niet te vergeten, met een goede opstelling worden “we” wereldkampioen en kleuren de Amsterdamse grachten weer oranje!

Ieder weldenkend mens weet dat dat soort geluk niet vaak is wat iemand wenst, met de wisseling van een jaar, alhoewel bijvoorbeeld het winnen van de Staatsloterij, regelmatig in mijn gedachte is, omstreeks deze tijd. Niet dat het verdriet van een miljonair minder is dan van een arme sloeber, maar laten we eerlijk zijn, het huilt een stukje comfortabeler in een verlengde limo met een fles champagne binnen bereik, dan met een fles jenever gewikkeld in krantenpapier, wachtend op tram 11 in de regen.

Naar mate ik ouder werd, veranderde ook mijn wensen en goede voornemens voor het nieuwe jaar. Ik werd realistischer, het nieuwe jaar was geen nieuwe start, niet een daadwerkelijk afscheid van het oude jaar. Nieuwjaarsdag was gewoon een nieuwe dag, eigenlijk zou iedere dag een oudejaarsdag kunnen zijn.

Dus dit jaar voor mij geen groot feest of zelfs visite, maar gewoon samen met Paul op de bank met een oliebol, een bakkie chips en een borrel.  Niet terugkijkend naar 2013, maar vooruit kijkend naar wat 2014 ons voor plezierigs gaat brengen. En mocht het optimisme halverwege januari alweer zijn weggeëbd, dan plan ik 16 januari gewoon weer een “oud”maandsdag in!

Een heel mooi 2014!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Categorieën: Actualiteiten

8 reacties

Pierken · 27 december 2013 op 14:04

Ja, de staatsloterij winnen en dan een meeting in een willekeurig Hiltonnetje organiseren. Leuk inkijkje dit bij de Bitchy-family. Met name die romantische gedachte gevolgd door de middelvinger. En inderdaad waarom niet iedere nieuwe maand vieren. Hier op CX doen we het al. Veel plezier op de bank en een beter 2014. Kan zomaar jullie jaar worden. Koop dan wel een heel lot voor deze trekking… En volgend jaar niet vergeten een :yes: de lucht in te schieten….

Meralixe · 27 december 2013 op 14:33

Bedankt voor het open laten van een grote witregel onderaan. Daar kan iedereen alvast de eigen nieuwjaarswens noteren. :yes:

Terugblikken, vooruit kijken , goede voornemens, leren uit vroeger gemaakte fouten, koesteren van gelukkige momenten… Elk jaar wordt het ons rond deze tijd een beetje opgedrongen he.. 🙁

Sagita · 27 december 2013 op 15:45

Mooi en heel bezinnend als dat woord bestaat! Vooral samen met de fles jenever in krantenpapier gewikkeld in de regen wachtend op de tram, vind ik een prachtig beeld.
Hou het droog in 2014 zou ik zeggen en veel uurtjes zon!
groet Sa!

Mien · 27 december 2013 op 20:34

[quote]Niet dat het verdriet van een miljonair minder is dan van een arme sloeber, maar laten we eerlijk zijn, het huilt een stukje comfortabeler in een verlengde limo met een fles champagne binnen bereik, dan met een fles jenever gewikkeld in krantenpapier, wachtend op tram 11 in de regen.[/quote]

Prachtige zin die latente droefgeestigheid in de column ontnuchtert. Goede column. De mooie zin kan zo het podium op.

Nachtzuster · 29 december 2013 op 14:58

Weer een mooie column, Bitchy! Ik wens jou en je gezin een fantastisch 2014! Ik heb geen weet van de afgelopen ellende bij jou, maar soms denk je dat het alleen maar beter kan gaan. Sterkte!! :rose:

Ferrara · 29 december 2013 op 18:03

Bitchy, ik heb even teruggelezen. Vanaf maart een heftig gebeuren bij jullie. Na mei komt er geen schrijven meer van jouw hand. Dat zegt waarschijnlijk heel veel. Ik wens jou en je gezin alle goeds voor 2014.

Meralixe · 30 december 2013 op 11:26

Bedankt Ferrara voor de opmerking. 🙂
Bitchy, misschien ben ik wel wat te oppervlakkig geweest met mijn reactie., te veel gereageerd van uit het eigen denken. 🙁

Bitchy · 30 december 2013 op 14:17

Dank jullie wel voor jullie (lieve) reacties. Inderdaad, in mei kwam het laatste van mijn hand, ook dat heeft nog een vervolg. Maar op dit moment is het gewoon wat makkelijker om over *niets* te schrijven. 😉
Mijn goede voornemen voor 2014 is het vervolgverhaal afmaken en geloof me, dat lukt me op zeker.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder