Al meer dan 15 jaar doen onze leden hun uiterste best om een zo hoog mogelijke kwaliteit op onze site te waarborgen. Elke dag weer! Ben je (amateur)schrijver of heb je plannen in die richting? Registreer je dan hier om ook jouw berichten te kunnen plaatsen en feedback te ontvangen van de andere Column X-leden. Natuurlijk kun je, na registratie, zelf Lees meer…
Ja, wat is dat nu weer. Ik lees een groot bord in de gang. ‘Toevalkussen op derde verdieping’, staat er in vette letters opgeschreven. Nog maar kort geleden opgetekend, opgeverfd moet ik zeggen, ze druipen nog uit in zwarte inkt, pek beter gezegd. En zie ik het goed, er hangen ook wat veertjes aan het bord. Vol spanning en supernieuwsgierig Lees meer…
Schuw kijk ik om mij heen. Zelden pen ik ‘smerige praatjes’, zoals moeder die noemt, open en bloot neer. Je weet tenslotte nooit wie het onder ogen krijgt. Maar wanneer je hulpeloos in bed ligt, zoals ik nu, dwalen de gedachten niet zelden af naar verboden plekken. De mijne zoemen in op die ene spannende ervaring met ‘haar.’ Sabrina, mijn Lees meer…
Mijn schoonvader was van de gevleugelde uitspraken. Hij had daar zelf niet zo’n erg in maar wij moesten er stiekem altijd om lachen. Een uitspraak waar ik in deze tijd vaak aan moet denken is “Ge kunt het al goed zien aan de dagen.” Hij riep in januari altijd al dat je kon zien dat de dagen weer langer werden. Lees meer…
Op woensdag 9 september liet ik mijn ex-vrouw via e-mail weten dat ik de dinsdag erop een afspraak heb in Utrecht om 9.30 uur en daarvoor even naar de school kom van mijn dochtertje, om haar te kroelen en een kusje te geven. Ik weet dat mijn ex alles probeert te saboteren als het om omgang met de kinderen gaat. Lees meer…
Ik bel vrienden voor onze jaarlijkse herfstwandeling, baklever en bockbier inbegrepen. ‘We hebben 22 november nog een gaatje.’ Dat is een eind weg en precies de enige dag dat ik echt niet kan. Het gevoel bekruipt me dat ik met mijn praktisch lege agenda inmiddels een zonderling ben. Is dat druktevirus een kwestie van mindset, slecht organiseren, alles willen meemaken Lees meer…
Ik zit in de trein samen met mijn vriendje. Puberpuistjes spiegelen in de raam. We treinen naar Valkenburg met onze Tienertourkaartjes. Groningen staat morgen op het programma. Lekker ver weg. Valkenburg is dichtbij. We komen langs de mijnen van sittard. ‘Ruukste de mien?’, vraagt mijn vriendje. ‘Nae’, antwoord ik. ‘De mien stinkt!’ ‘De mien auk!’, antwooed ik terug. Beiden liggen Lees meer…
Het zijn altijd rare dingen, van die grote ballonnen met een mandje er onder waar dan mensen in zitten. Die roepen ook vaak dingen, hij snapt niet waarom want hij kent die mensen niet eens. En hij kan ze ook niet bereiken dus wat heeft het dan voor nut. Maar goed, ze vinden het leuk. Het baasje en het vrouwtje Lees meer…
Ja, hoe leg ik dit nu weer uit? Een voor een of aan elkaar? Ik doe maar een poging, las dit maffe woord ook zojuist in een waanzinnig pamflet. Pamflet ja, ze bestaan nog. Bi mag ik bekend veronderstellen. Voor het gemak leg ik het geen twee keer uit. Ook niet dubbel. Valk een rare vogel, die je vaak over Lees meer…
Ik was verdwaald en verloren toen ik haar jaren geleden leerde kennen, via het internet. Ik kwam uit een relatie van 4 jaar, die eigenlijk ineens stopte. Nooit had ik verwacht dat ik mezelf weer open zou stellen. Ik liet haar mijn hart zien, trouwde met haar en kreeg twee prachtige kinderen, waar ik heel trots op ben. Heel even Lees meer…
Voorafgaand: Onderweg van Amsterdam naar Nijmegen wordt meneer Zeep ziek en opgenomen in een ziekenhuis. Hij droomt over een begrafenis en een zwart gat. Een vrouw, in strak wit, stopt hem in bad. Naderhand denkt hij terug aan zijn scheiding en het Kralingse Pop festival. ‘Mario,’ klinkt het vanaf de gang. Daar is moeder. Ik hoor hoe ze met haar Lees meer…
Het wordt al licht. ‘Shit,’ fluister ik. Mark gooit juist een derde pijl in de Roos. Hij danst met een nog veerkrachtige tred naar het antieke koffietafeltje in de hoek van de kamer, en zet zijn lippen aan de mond van een bierflesje. ‘Shit?’ Lacht hij en zet verwonderd zijn handen in zijn zij. ‘Mijn moeder,’ sis ik hem toe. Lees meer…
De valkenier zit aan tafel en draagt zijn hoofd moede in beide handen. De tranen vallen uit zijn ogen op het bord dat voor hem staat. Zijn vrouw stommelt wat in de keuken met koeken en pannen. Het geluid komt pijnlijk bij Jos binnen. Joske heeft niets in de gaten. Zij ziet haar man niet lijden. Wil ze het wel Lees meer…