Al meer dan 15 jaar doen onze leden hun uiterste best om een zo hoog mogelijke kwaliteit op onze site te waarborgen. Elke dag weer! Ben je (amateur)schrijver of heb je plannen in die richting? Registreer je dan hier om ook jouw berichten te kunnen plaatsen en feedback te ontvangen van de andere Column X-leden. Natuurlijk kun je, na registratie, zelf Lees meer…
De natuur van zowel land als inwoners is mooi. De ooit knipmessende en hakklakkende Oostenrijkers zijn een beleefd en dienstbaar volk, dat zich graag spiegelt aan lang vergane romantische idealen. Wellicht helpt ze dat bij het verwerken van de zware tol van hun geschiedenis. We steken de Donau over, rijden door uitbundig groen een heuvel op tot vlak voor de Lees meer…
Ik ben voor een voordracht in het hoge noorden. De gastvrouw draagt een donkere bril, zwarte broek en T-shirt met, gestileerd, The Rolling Stones erop. Ze begroet mij. ‘Je bent vroeg.’ ‘Jij bent in de rouw.’ ‘Sterfdag van mijn man, ja.’ Ik weet even niets te zeggen, ken haar nog maar kort, eigenlijk alleen van haar indrukwekkende boek. De oorverdovende Lees meer…
Nadat de beslissing was gevallen en we wisten welke caravan de komende jaren ons vakantieplekje zou gaan worden, kwam het besef dat we er daar nog niet mee waren. Want een caravan kopen is één ding, hem inrichten met huisraad is weer iets heel anders. En samen met onze caravan was onze oude inventaris mee weggespoeld. Het was wel een Lees meer…
Heel even dacht ik aan een nieuwe rode loper in mijn leven.Ik hoorde de muziek weer in mijn oren klinken.Maar nog steeds word ik eenzaam wakker in het donker.En het moeilijkste is: Hoe leg ik dit uit aan iedereen die mij lief is?Houdt ze van mij, om mij? Omdat ik het ben? Diep van binnen voel ik die hitte die Lees meer…
Meewarig kijken de niet e-bikers naar de fietsers met hun trapondersteuning, tsja…ik ben een e-biker. Geen gezweet tegen de wind in en de kletterende regen op mijn fietshelm met regencapje dat opvouwbaar op te bergen is in het minuscuul vakje als het voorspelde droge weer een juiste voorspelling is. Ik heb een regenpak en extra schoenencovers. Ik kijk terug, nee Lees meer…
Philip is god ongelooflijk dankbaar dat hij de gezegende leeftijd van tweeënnegentig heeft mogen bereiken, maar Jezus nog aan toe die verdomde vergrote prostaat. Stram wipt hij van het ene been op het andere. Hij moet zo vreselijk nodig, maar er is geen toilet in de buurt. Hij rekt zich een beetje uit om te kunnen zien of de man Lees meer…
Ik kan er echt met verbazing naar kijken, naar de prestaties die worden geleverd door atleten op de Olympische Spelen. Geweldig. Daar gaat een voorbereiding, een discipline en een doorzettingsvermogen aan vooraf, dat is onvoorstelbaar. Daarom is het ook mooi dat daar aandacht aan wordt besteed. Zelfs dit jaar, toen er nog steeds niks mocht, werden de sporthelden geëerd in Lees meer…
Eindelijk, na een reis van bijna twee maanden heb ik Thomas zojuist uit de verpakking gehaald. Hoewel zelf volstrekt areligieus, heb ik met deze bijzondere apostel een band. Aan hem wordt de mooiste tekst over de verhouding tussen de mens en zijn, mijn interpretatie, universele natuur toegeschreven. Ik heb lang gezocht naar een beeldje, vond uiteindelijk deze tinnen uitvoering in Lees meer…
Ik weet precies wat er in haar omgaat.Hoe ze het liefste slaapt en welke thee ze drinkt.Ik ken haar favoriete eten. In welk restaurant ze het meest komt.Welke films ze leuk vindt of juist niet leuk vindt. Ik weet het allemaal.Aan haar ogen kan ik lezen of het goed met haar gaat.Ik mag dingen van haar weten die niet veel mensen Lees meer…
Op het moment zie je regelmatig een reclame langskomen van een aanbieder van opleidingen die vraagt aan kinderen wat ze later willen worden. Heerlijk, die antwoorden. Het gaat van brandweerman tot Donald Duck-schrijver. Lekker ongehinderd door vakkenpakketten en niveaus in opleidingen. Ik hou ervan. Ik weet nog goed dat ik op de kleuterschool zat, nu heet dat groep 1 maar Lees meer…
Ik was gisterenmiddag niet mezelf.Ik liep in de stad en ik hoorde je stem.‘papa, papa’.Ik kijk om me heen en daar loop jij aan de hand van een man die op mij lijkt.Hij heeft mijn jas aan, je lacht naar hem en jij noemt hem dus papa.Je draagt je roze zomerjas.Even stond ik stil, midden op het plein als een Lees meer…
Ik ontmoette grijsaard Jan in zijn bedompte eenpersoonsappartementje, waar hij zat te typen – tweevingersysteem – achter een bejaarde computer. Hij heeft mij gevraagd te helpen bij het vastleggen van zijn levensverhaal, een onthutsend relaas over in armoede opgroeien, in weer en wind werken in de wegenbouw, vinden van zijn grote liefde en het even schrijnende als onontkoombare verlies ervan. Lees meer…