Al meer dan 15 jaar doen onze leden hun uiterste best om een zo hoog mogelijke kwaliteit op onze site te waarborgen. Elke dag weer! Ben je (amateur)schrijver of heb je plannen in die richting? Registreer je dan hier om ook jouw berichten te kunnen plaatsen en feedback te ontvangen van de andere Column X-leden. Natuurlijk kun je, na registratie, zelf Lees meer…
Ik ben geen wereldreiziger. Nooit geweest. Niet dat ik niet benieuwd ben naar andere culturen of niet kan genieten van prachtige natuur of interessante gebouwen, zeker wel. Alleen, ik heb een bloedhekel aan het reizen zelf. Als je vliegt, moet je op de meest onmogelijke tijden op zo’n vliegveld zijn. Zeulen met een koffer, wachten, koffie die niet te drinken Lees meer…
Verbijsterd sta ik om me heen te kijken. Wat is er zojuist gebeurd? Hebben ze me echt het tehuis uit gegooid? Waarom? Ik snap het niet. Links en rechts van me lopen andere bezoekers het gebouw in. Ze bekijken me met argusogen. Ik ben blijkbaar gebombardeerd tot gevaarlijk sujet. Als de situatie niet zo vreemd was, zou ik er om Lees meer…
Niemand laat ik jou ooit pijn doen, je bent al genoeg pijn gedaan.En mocht toch iemand het proberen om jou pijn te doen, zal ik ze stoppen.Niemand kent jou zoals ik jou ken, lief klein onbeschreven blad.Waar je ook bent op het moment. Ik zal je vinden. Alle sterren stralen, overal waar jij komt.Je vrolijkheid, je lach en je ondeugd, Lees meer…
‘Hoeveel tijd heb je nodig voor je inleiding?’ Ik ben net bezig met het concipiëren van een doorwrocht betoog voor het hoog-geïnteresseerd publiek bij een boekpresentatie. Die vraag zet me echter direct met beide benen op de grond. Wat is tijd in relatie tot woorden? Slechts die van drager, toch? Onze spreektijd is immers beperkt, terwijl woorden die ertoe doen Lees meer…
Mijn straat uitlopend, passeer ik het huis van mijn overbuurvrouw. Ze zit op een bankje voor haar huis. Ze is een jaar of veertig en vertelde mij ooit dat ze bang is geen aansluiting te zullen vinden bij deze nogal ‘volkse’ buurt. Daarom zette ze een Scandinavisch bankje in haar voortuin. Dat zou, komende van een ‘conversation starter’ zoals zij zichzelf Lees meer…
Het lijkt dan eindelijk toch te gaan gebeuren. Langzaamaan weer terug naar het ‘normale leven’. We weten bijna niet meer hoe dat was. Hoe het voelt om iemand een knuffel te geven, zomaar. Of zelfs maar gewoon een hand. Maar het gaat dan toch gelukkig de goede kant uit. Minder besmettingen, meer vaccinaties. Versoepelingen die weer doorgevoerd kunnen worden. En Lees meer…
De lang verwachte Great Reset aangekondigd door Anti-vaxxers, vaccin met daarin een chip, de complotdenkers. de angsthazen en andere malloten is naderbij. Halleluja, prevelen de godvrezende onder ons. Vloeken is aangeleerd predikt de herder vanaf de kansel naar zijn of haar volgelingen. Zwijgend in de banken, turend in hun opengeslagen bijbel, waarvan ik vermoed dat daarin- in een uitgesneden mobiele Lees meer…
In oktober is het zes jaar geleden dat ze op de wereld kwam en het mijne in liep.Mijn hart stond toen even stil.Ineens was ik vader geworden, het besef was er op dat moment nog niet.De eerste twee jaar vond ik het moeilijk om met haar om te gaan, omdat ik me bij een baby geen houding weet te geven.Maar Lees meer…
Op een stoel, een eenvoudige uit hout gevormde, zit een gedaante (vermoed ik) in een zwarte cape. Naast de stoel staat een zeis van minimaal – naar ik schat – 1 meter 50 aan hout en daarop een (vermoed ik) het vlijmscherpe deel van metaal. Een beetje gekromd als de sikkel in een vlag dat samen met de gekruiste hamer Lees meer…
Zo’n vijftig jaar geleden had ik mijn eerste gitaarles. De leermethode was perfect: geen toonladders, maar akkoorden leren met een liedje erbij; ‘Blowin’ in the Wind’ als eerste. Ik wilde koste wat kost de bijbehorende drie grepen onder de knie krijgen om Bob Dylan te kunnen zijn en enterde zo nieuwe dimensies, onderging de betovering van klank, rijm en ritme, Lees meer…
Toen ik vorige week via het nieuws vernam, dat mijn bouwjaar al hoog en breed aan de beurt was geweest voor inenting in Nederland, heb ik contact opgenomen met het Ministerie van BuZa (ook omdat het Nederlandse Consulaat in Berlijn de telefoon niet opnam) om navraag te doen over evt. mogelijkheden om in Nederland te worden gevaccineerd. Ik ben per Lees meer…
Het vrouwtje keek het baasje aan met een bijzondere blik. Hij snapte het niet zo goed, het was toch gewoon tijd voor zijn eten. Maar ze ging naar boven. Dat vond hij altijd wel een beetje vervelend, als er net voor zijn etenstijd nog iets anders gedaan moest worden. Voor mensen was het misschien niet zo belangrijk, maar voor hem Lees meer…