Al meer dan 15 jaar doen onze leden hun uiterste best om een zo hoog mogelijke kwaliteit op onze site te waarborgen. Elke dag weer! Ben je (amateur)schrijver of heb je plannen in die richting? Registreer je dan hier om ook jouw berichten te kunnen plaatsen en feedback te ontvangen van de andere Column X-leden. Natuurlijk kun je, na registratie, zelf Lees meer…
In Nederland zijn er veel mensen die een handicap hebben of die gehandicapt zijn. Vaak krijg je voor die pijn die daarbij hoort medicatie. Maar wat mensen vaak vergeten is ook al zie je er gezond uit dat juist dan diegene ook een handicap kan hebben. Ik neem me eigen even als voorbeeld ik heb omdat ik in maart een Lees meer…
Het was vroeg dit jaar, meestal begon het vrouwtje pas in het voorjaar te mopperen dat hij te dik werd. Hij hoorde het wel hoor, ze had het over “zijn dikke billen” en vond dat hij op dieet moest. Zelf heeft hij er niet zo’n last van. Eten is nu eenmaal lekker en voor een snoepje wil hij best even Lees meer…
Ik praat nu vanuit een meisje die 23 is en een depressie, angststoornis, paniekaanvallen en vroeger enorm is gepest. Dit betekent natuurlijk niet dat het voor iedereen hetzelfde is, tenslotte is ieder mens uniek. Maar wat ik merk is dat bij veel onderwerpen in deze maatschappij het gewoon nodig is om te praten. Vooral bij problemen en dan heb ik Lees meer…
Liegen en bedriegen is er niet langer bij. Het management van popgroep Won ton ton is het zat. De bandleden is de wacht aan gezegd. De bonbonverslaving is compleet uit de hand gelopen. Uit de buik, beter gezegd. Tijdens de laatste optredens stroomde de vloeibare chocolade zowaar uit hun… Ik bespaar u de details, lieve lever… ehhh… lezer. Ze weigerden Lees meer…
Mijn vrouw was weer eens ontevreden met het ontbijtje dat ik haar vanochtend op bed bracht. Terwijl het enige dat zij nog moest doen, was de broodjes afbakken, het beleg erop doen en de sinaasappels uitpersen voor twee personen. Het is natuurlijk grappig bedoelt, maar het is ook wel een beetje de realiteit. Ik leef op het moment in de Lees meer…
Ik ben een vrouw van 23 jaar. Op de basisschool en middelbare school ben ik gepest. Maar dat is verleden tijd. In de wereld is er een uitspraak Tijd heelt alle wonden. Nou in dat geval is dat dus niet zo. Tegenwoordig denken ze al snel dat je je eigen te veel aanstelt en wel meer aan moet kunnen. Als Lees meer…
De manager van supermarkt Malle Pietje Leidseplein is het spuugzat. Zwerver Tinus Tokio, een heel klein miniatuurzwervertje van amper twaalf loopt nu al bijna een half jaar de snoeprekken te terroriseren. Hij bijt iedere dag een klein stukje chocolade weg uit de Bonbonbloc repen. Zowel de melk, puur als de noten repen. Tinus Tokio is ondanks zijn lengte van amper Lees meer…
Wouten, blauwen, smerissen, dienders, veldwachters ( bromsnor, wie kent hem nog?) flikken, you name it! Meer blauw op straat! Ik hoor het Opstelten nog zeggen,toen Handboeien, pistool,.geweer pepperspray, schrijfboekje, pen, pet, muts, helm,masker, broek, hemd, jas,rok,schoenen, laarzen, epauletten, sterren, strepen, kroontjes, ach ach. Auto’s, busjes, paarden, honden, fietsen, motoren, te voet, het zou me wat. Aanhoudingen, invallen met stootram apparaat. Lees meer…
Soms lees je de meest geweldige berichten in het nieuws. Even geen kommer en kwel, moord en doodslag. Zo las ik laatst hoe een oud bijgeloof kan leiden tot een bijzonder onderzoek. Een zichzelf waarschijnlijk heel serieus nemende historicus ging met een ernstig gezicht proeven van de urine van iemand die zeker al honderd jaar dood is. Niet bewust, uiteraard. Lees meer…
Gelikt, dat zijn ze, de fel gekleurde glanzende bonbondozen. Op ooghoogte liggen ze in de rekken van AH-XL. De Mon Cheries en Celebrations, de Merci’s en de After Eights, de Godiva’s en Delicata’s, de Milka’s en de Caluwé’s, de Lindts en Australians. ‘Grijp me, eet me, lik me, please me, kleed me uit, geef me weg, adore me.’ ‘Reken me Lees meer…
Ik vertrouw niet, dus ik kan niet liefhebben. Ik kan me ook niet openstellen, in mijn afgestofte leven. De huur lijkt opgezegd, mijn auto start niet meer en ik haat de bus. Ik ben blij dat er nog iemand is met wie ik praten kan. Ik vraag me af: Wat zien mensen als ze naar me kijken. Zien ze mijn Lees meer…
Zijn armen dramatisch geheven, grote handen uitgestoken richting spotlights, vingers gestrekt gespreid. Hoofd omhoog gericht, nek idem dito gelijk een boze trotse kalkoen. Aderen op handen in nek en naast opengesperde ogen bonkend gezwollen. Haast liederijk het beeld. Op de stoelen, banken, in de loge hoog in de lucht, zittend op het puntje van spanning, vol zenuwgenot, spierplezier en ademnood Lees meer…