Bally Ball zit in het ballenbad en speelt wat met zijn ballen. Er zit iets in de weg. En Bally vreest het ergste. Angst heet dat. Ballenangst. Maar Bally is geen watje. Ongeacht hoeveel ballenbijters er in het zwembad zwemmen. Zijn stok laat hem even in de steek. Want dat Lees meer…
Een graag gezien buurtgenootje is niet meer. Ze was zo’n vertrouwde verschijning, dat we dat pas doorhadden toen we haar begonnen te missen. Bijna vijftien jaar lang liep mevrouw Quincy Jack Russell op vaste tijden haar rondjes. Ze was getuige van al het wel en wee bij haar thuis en Lees meer…
Help. Echtgenoot heeft weer een nieuwe hobby. De voorlaatste keer dat hij een nieuwe hobby had, had ik net de hele schuur uitgemest. De ruimte zag er smetteloos uit en alles had zijn eigen plek, alsof het een schuur van hele degelijke mensen betrof. Zelfs de cement- en zandzakken en Lees meer…
Ik ben geen wereldreiziger. Nooit geweest. Niet dat ik niet benieuwd ben naar andere culturen of niet kan genieten van prachtige natuur of interessante gebouwen, zeker wel. Alleen, ik heb een bloedhekel aan het reizen zelf. Als je vliegt, moet je op de meest onmogelijke tijden op zo’n vliegveld zijn. Lees meer…
‘Hoeveel tijd heb je nodig voor je inleiding?’ Ik ben net bezig met het concipiëren van een doorwrocht betoog voor het hoog-geïnteresseerd publiek bij een boekpresentatie. Die vraag zet me echter direct met beide benen op de grond. Wat is tijd in relatie tot woorden? Slechts die van drager, toch? Lees meer…
Het lijkt dan eindelijk toch te gaan gebeuren. Langzaamaan weer terug naar het ‘normale leven’. We weten bijna niet meer hoe dat was. Hoe het voelt om iemand een knuffel te geven, zomaar. Of zelfs maar gewoon een hand. Maar het gaat dan toch gelukkig de goede kant uit. Minder Lees meer…
De lang verwachte Great Reset aangekondigd door Anti-vaxxers, vaccin met daarin een chip, de complotdenkers. de angsthazen en andere malloten is naderbij. Halleluja, prevelen de godvrezende onder ons. Vloeken is aangeleerd predikt de herder vanaf de kansel naar zijn of haar volgelingen. Zwijgend in de banken, turend in hun opengeslagen Lees meer…
Zo’n vijftig jaar geleden had ik mijn eerste gitaarles. De leermethode was perfect: geen toonladders, maar akkoorden leren met een liedje erbij; ‘Blowin’ in the Wind’ als eerste. Ik wilde koste wat kost de bijbehorende drie grepen onder de knie krijgen om Bob Dylan te kunnen zijn en enterde zo Lees meer…
Het vrouwtje keek het baasje aan met een bijzondere blik. Hij snapte het niet zo goed, het was toch gewoon tijd voor zijn eten. Maar ze ging naar boven. Dat vond hij altijd wel een beetje vervelend, als er net voor zijn etenstijd nog iets anders gedaan moest worden. Voor Lees meer…
De vrouw voor mij bij de kassa van een, inmiddels oranje versierd plafond, superrmarkt legt haar producten op de lopende band, zet het verdeelbalkje achter haar laatste product. Ik zet het pak- halvolle melk- daarachter en verder niets dan alleen ook weer een verdeelbalkje, niet hetzelfde maar een ander. De Lees meer…
Hemelvaartsdag. Het landschapspark ligt er prachtig groen en lommerrijk bij. Ik ben in Ysselsteyn, Limburg, op de enige begraafplaats in Nederland voor gesneuvelde Duitse soldaten: zeventien uit de Eerste en bijna tweeëndertigduizend uit de Tweede Wereldoorlog, waarvan er vijfduizend geen naam hebben. Het contrast met geallieerde erevelden is groot, alleen Lees meer…
Kampen met angst heeft het voordeel dat je niet snel blundert. Een uitermate positief inzicht. Niet verkregen dankzij de jarenlang op mij losgelaten kennis en kunde van diverse behandelaars, maar dankzij de opdracht van de maand juli op dé schrijfsite van Nederland en België. Vrijwel blunderloos door het leven fietsen Lees meer…