Met God als baas was de aarde het centrum van de schepping, daarna werden zon en mens het middelpunt. Inmiddels menen we dat het heelal incluis inhoud de resultante is van de oerknal, waarin vanuit het niets vrijgekomen energie een besteding zoekt. Dat laatste is een interessante theorie: het eindstadium Lees verder…
Verhaal 2 uit serie over vintage-producten uit de jaren ’50, hun toepassing, hun gebruikers en de couleur locale. Vroeger waren de injecties nog échte injecties en niet van die lullige prikjes als tegenwoordig.Ik zie ze nog voor mij, die grote glazen spuiten met van die dikke naalden, waardoor lekker veel Lees verder…
De doktoren buigen zich over de patiënt. Of er nog eer te behalen valt? Dat zie je de beiden heren denken. Persoonlijke eer of wetenschapeer? Er ligt een uitdaging. Boven hun mondkapjes zoeken de ogen contact. Eerst met de patiënt, die het einde nabij is. Als blikken konden doden. Het Lees verder…
Een nostalgisch verhaal over een ‘vintage’ product in de jaren ’50 Vroeger, toen de wasjes nog wassen waren, was de maandag wasdag. Vraag me niet waarom die wasdag voor de was was, maar het was zo. Ik herinner het mij uit het eind van de veertiger en begin van de Lees verder…
Het is zo ingeburgerd dat je het pas door hebt als het niet gebeurt. Voorwaarde is dat je het zelf ook moet laten. Wat ik bedoel? Verplaats je in de volgende situaties. Jonge vrouw met rugzak wurmt zich door de deur van volle sprinter en leunt verveeld kijkend tegen een Lees verder…
Vloeken mag niet en zeker niet in de kerk, een huis vol heilige boontjes. Maar ergens klopt dat niet. Er zijn namelijk kerken waar dat wel mag. In mijn eigen kerk bijvoorbeeld, mijn huis, het is me heilig. Het is niet altijd heilig geweest. Er is zo nu en dan Lees verder…
In 1977 bezocht ik voor de eerste keer het Pinkpopfestival. 16 jaar was ik. Mijn vader sprak me ‘s morgens voor vertrek nog vermanend toe: “Ik zou niet gaan, als ik jou was.” Hij zag me al stoned als een garnaal thuiskomen, en voor de rest van mijn leven verpest. Lees verder…
Het is zes uur in de ochtend en de zon schijnt niet. Het is piķkedonker. Alsof iemand het licht heeft uitgedaan. Je kent dat wel. Via zo’n touwtje boven het bed in een slaapkamer met gesloten verduisterde gordijnen. Daar is de bus. Ik hoor het aan de deuren die zuigend Lees verder…
Boven de kachel op de schoorsteen zie ik een heel klein mannetje huppelen. Nou ja, huppelen, het ziet er niet echt blij uit. Hij grijpt tijdens het huppelen voortdurend naar zijn voeten. Die zijn groot. Ze lijken wel in brand te staan. Telkens als hij een voet weet aan te Lees verder…
In VPRO’s 2DOC was recentelijk ‘De Race’ te zien, over de ontwikkeling van de kwantumcomputer, met in de hoofdrol professor Leo Kouwenhoven in Delft. De fascinerende film opende met een citaat van vermaard natuurkundige en Nobelprijswinnaar Richard Feynman: ‘Wie zegt de kwantummechanica te begrijpen, begrijpt er niets van.’ Gelukkig. Het Lees verder…
Tsja, dan even naar de slachterij waar het vlees levend hun dood tegemoet loopt. Het voorportaal van de slagerij en de voorverpakte delen van het dier. We eten dood vlees anders zijn we in het primatieve kannibalisme blijven steken. Behalve de kip! De kip, zegt u? Jawel, de commando’s to Lees verder…
Ik koester mijn oester. Een parel is het uit de Noordzee. Ik houd het graag dicht bij huis. Hij ligt gewoon op mijn nachtkastje en iedere avond kus ik hem. Soms stinkt mijn oester een beetje, maar ach, dat gaat altijd zo weer voorbij. Mijn neusvleugels zijn er aan gewend. Lees verder…