‘Last van mijn rimpelroertje’, zo roept mijn vrouw waarvan ik ongelovelijk hou. Van mijn vrouw uiteraard, niet van het roertje. Ik schiet onmiddellijk te hulp. Totdat ik constateer, te laat. De vogel is gevlogen. Maar had die dan ook last? Waarvan? Van mijn vrouw of van het rimpelroertje? What the fuck. Mijn vrouw blijft last houden van het rimpelroertje. Haar Lees meer…
Mijn maatje en ik zijn jarenlang lid geweest van een schietvereniging. Wij waren serieus bezig met de sport, mijn maatje iets fanatieker dan ik. Eerlijkheid gebiedt me ook te zeggen dat hij beter was dan ik. Ik was een middelmatig schutter, vond het prima als ik een keer ‘de tien raakte’ en vond het verder vooral leuk om te doen. Lees meer…
De deuren van het Witte Huis gingen open, een ‘muur’ van fotografen en journalisten stond voor het bordes en ik was benieuwd welk staatshoofd daar samen met Donald Trump, MikePence en Melani het handschudtoneel zouden betreden. Misschien was het zijn always smiling friend Mark Rutte wel. Verbazing alom. Er kwam geen staatshoofd, maar hartstikke lieve hond die keurig naast het Lees meer…
In onze maandagkrant een iconische foto van zaterdag 18 juni 1932: de Graf Zeppelin landt op Vliegveld Twente. Alles is groots. Het luchtschip is 236 meter lang, heeft een diameter 30 meter. Zo’n 50.000 belangstellenden kijken hun ogen uit. Heren en kerels staan verenigd door een gevoel van afgunst jegens de mannen die met hun groot geschapen augurk de wereld Lees meer…
Zolang er mensen zijn die lachen, ook als het even niet meer gaat. Of als de kinderen lachen, is alles nog mogelijk. Zolang er mensen zijn die hopen ondanks wat hen te wachten staat Zolang je niet alles kunt kopen. Zolang er mensen zijn die sterven, plotseling of in vol ornaat. Zolang er mensen die beminnen en steeds maar weer Lees meer…
Al op jonge leeftijd gaf mijn zoon blijk van een geheel eigen kijk op zaken. Zo stond ik eens de was te strijken toen de kleine dreumes naar mij kwam toegelopen. Hij stak zijn vingertje uit naar het strijkijzer. “Niet aankomen. Is heet!” waarschuwde ik hem. Het manneke keek me aan met een blik van: En jij gaat mij al Lees meer…
Er bestaat buitenaards leven, dat is een ding dat zeker is. In welke vorm dat is nog maar de vraag. De microbiologie hoopt op kleine microwezens. De gamers onder ons op mega grote beesten. Dino’s après la lettre. En dan is daar eindelijk geluid. From out of space. Nee, geen nepnieuws of slechte aprilgrap. Maar voor het echie dit keer. Lees meer…
Mijn vrouw en ik, we reizen vaak en graag met de trein. Uitstapje hier uitstapje daar, de trein is voor ons met afstand het favoriete vervoermiddel. Meestal vertrekken we dan vanaf station Deurne. Laatst ook weer. Tijdens de stop in Helmond kwamen er reizigers bij. Een man ging op de bank naast ons zitten en keek ons aan. Hij kwam Lees meer…
” Nou, vandaag geen duwtje in de rug!” En waarom nu weer ‘s niet? nou kom nou, zegt t maar hoor. “Nou, uh eh” wat nou, uh, eh?” Gewoon, lief kind van mij je hebt een open ruggetje! ” Oh, ja.. bijna vergeten” Zeg, jongeman wees eens aardig tege mij, ik ben een oude vrouw en wil graag naar de Lees meer…
Alleen de zusjes ontbreken. Dat is sneu. Ik draag dan ook dit stukje op aan alle zusjes die daaronder mogelijk lijden. Waaronder? Gebrek aan aandacht. Niet dat ze daar zelf om vragen hoor. Neu. De zusjes die achter de schermen al het werk doen. Die voorlezen aan hun kleine broertjes in, juist ja, hun moedertaal. Die alles in de strijd Lees meer…
Het brengt toch altijd weer een bepaalde sfeer met zich mee. Een sfeer die ik voor mezelf probeer niet te laten verpesten door de zwartepietendiscussie. Het zijn ook maar kleine dingen die het gevoel weer helemaal terug laten komen. Een reclamefolder van de supermarkt waar ik altijd kom, een boekje met speelgoed, opmerkingen van kinderen op televisie. Het is een Lees meer…