In oktober is het zes jaar geleden dat ze op de wereld kwam en het mijne in liep.Mijn hart stond toen even stil.Ineens was ik vader geworden, het besef was er op dat moment nog niet.De eerste twee jaar vond ik het moeilijk om met haar om te gaan, omdat ik me bij een baby geen houding weet te geven.Maar Lees meer…
Op een stoel, een eenvoudige uit hout gevormde, zit een gedaante (vermoed ik) in een zwarte cape. Naast de stoel staat een zeis van minimaal – naar ik schat – 1 meter 50 aan hout en daarop een (vermoed ik) het vlijmscherpe deel van metaal. Een beetje gekromd als de sikkel in een vlag dat samen met de gekruiste hamer Lees meer…
Zo’n vijftig jaar geleden had ik mijn eerste gitaarles. De leermethode was perfect: geen toonladders, maar akkoorden leren met een liedje erbij; ‘Blowin’ in the Wind’ als eerste. Ik wilde koste wat kost de bijbehorende drie grepen onder de knie krijgen om Bob Dylan te kunnen zijn en enterde zo nieuwe dimensies, onderging de betovering van klank, rijm en ritme, Lees meer…
Toen ik vorige week via het nieuws vernam, dat mijn bouwjaar al hoog en breed aan de beurt was geweest voor inenting in Nederland, heb ik contact opgenomen met het Ministerie van BuZa (ook omdat het Nederlandse Consulaat in Berlijn de telefoon niet opnam) om navraag te doen over evt. mogelijkheden om in Nederland te worden gevaccineerd. Ik ben per Lees meer…
Het vrouwtje keek het baasje aan met een bijzondere blik. Hij snapte het niet zo goed, het was toch gewoon tijd voor zijn eten. Maar ze ging naar boven. Dat vond hij altijd wel een beetje vervelend, als er net voor zijn etenstijd nog iets anders gedaan moest worden. Voor mensen was het misschien niet zo belangrijk, maar voor hem Lees meer…
De vrouw voor mij bij de kassa van een, inmiddels oranje versierd plafond, superrmarkt legt haar producten op de lopende band, zet het verdeelbalkje achter haar laatste product. Ik zet het pak- halvolle melk- daarachter en verder niets dan alleen ook weer een verdeelbalkje, niet hetzelfde maar een ander. De kassa medewerker begint met het zoeken naar de barcode en Lees meer…
Wat een rare situatie.Ik lig hier naast jou in het bed van iemand anders.Ik weet wat er is gebeurd, misschien is het verkeerd, dus ik zwijg erover.Je bent zenuwachtig, je lijkt wat bang.Je ademhaling klinkt als schreeuwen.En ik snap wel waarom, want zijn ring zit aan jouw vinger, maar mijn hart ligt in jouw handen. Het wordt steeds moeilijker om Lees meer…
Hemelvaartsdag. Het landschapspark ligt er prachtig groen en lommerrijk bij. Ik ben in Ysselsteyn, Limburg, op de enige begraafplaats in Nederland voor gesneuvelde Duitse soldaten: zeventien uit de Eerste en bijna tweeëndertigduizend uit de Tweede Wereldoorlog, waarvan er vijfduizend geen naam hebben. Het contrast met geallieerde erevelden is groot, alleen al in de kleurstelling van de onafzienbare rijen kruizen: wit Lees meer…
Op het grootste kruispunt van Hanoi, zag ik jaren geleden een chaos van scooters, brommers, fietsen met of zonder bagagedrager en de geduldige wachtende berijders waarvan sommigen direct bij een pakketdienst in ons land konden beginnen. Ik zat in een auto, een zwarte. De chauffeur probeerde ik te begrijpen. Hij sprak – naar later bleek- de Engelse taal met een Lees meer…
Kampen met angst heeft het voordeel dat je niet snel blundert. Een uitermate positief inzicht. Niet verkregen dankzij de jarenlang op mij losgelaten kennis en kunde van diverse behandelaars, maar dankzij de opdracht van de maand juli op dé schrijfsite van Nederland en België. Vrijwel blunderloos door het leven fietsen vereist het tot in de puntjes beheersen van de vaardigheden Lees meer…
Het hondje, kijkt naar mij en ik kijk terug. Toevallig kwamen we elkaar tegen op een bruggetje. In het water rechts iets verder weg van de brugleuning, onder de schaduw van het laaghangende gebladerde dat net niet het wateroppervlak raakt, zat een meerkoeten paar op het nest. Andere bewegingen in het nest kon ik ontdekken. De andere boom dichter bij Lees meer…
Het klinkt raar maar het wordt toch echt tijd dat we de Corona-pandemie achter ons laten. Om heel veel redenen maar ook omdat een aantal mensen nu toch echt serieus aan het doordraaien is. Gedurende de hele periode worden er al mensen bedreigd, helaas, maar als je als een soort mislukte maar wel zwaarbewapende Rambo rond gaat lopen, ben je Lees meer…