Hans staat met zijn auto in de file, te wachten tot hij verder kan. Het duurt hem te lang. Hij geeft richting aan, voegt uit, en passeert de wachtende stoet. Tot hij bijna vooraan de rij weer moet invoegen. Hij wringt zijn auto met moeite tussen twee wagens in. Het wachten gaat verder, maar dan stapt de chauffeur achter hem Lees verder…
Eerste keer dat ik mee doe aan een opdracht van de maand. Thema sprak mij enorm aan.
Het voorgenomen Namenmonument voor alle Nederlandse slachtoffers van de holocaust moet er gewoon komen. En precies op op de door het comité en architect Liebeskind bedoelde plek. Waarom? Omdat het een goede plek is en men niet moet en niet mag zeuren. Een analyse van de zwakke en minder zwakke tegenargumenten. Gelijke behandeling Voor de wet zijn wij allemaal gelijk Lees verder…
Kom jongen, we gaan fietsen! Het regent! De druppels zijn zacht en masseren mijn hoofd met flanken van grijzer wordend haar. Haar dat het midden houdt tussen zwart en donkerbruin. Mijn voetstappen geruisloos, zelfs nu er iemand zou lopen in deze doodlopende straat die iets ‘voelt’ omkijkt en dan gewoon rustig verder loopt. Ik ben geen bedreiging en nooit geweest. Lees verder…
Frits praat. Hij heeft een heel arsenaal van geluidjes, gelaatsuitdrukkinkjes en beweginkjes die heel duidelijk maken wat ie wil. Hij komt aanzetten met een bal die hij dropt voor je voeten. Oogcontact, hoofdje tilten, een klein jankgeluidje, en de voorpootjes die heen en weer wippen. Vervolgens duwt ie met z’n neus nog eens tegen de bal, zodat die tussen je Lees verder…
Politiek is één groot complot tegen eenvoudige sukkels als u en ik.
(Jan Blokker – Nederlandse journalist en columnist 1927-2010)
In een vervallen boerderij vindt Peter zijn vermiste dochter terug. Peter hoort iets, draait zich snel om, en ziet een jongen op zich af komen. De grijze jas en zwarte broek verraden de gast waarmee Charlotte voor het laatst is gezien, op het schoolfeest. De hond springt meteen op de nieuwkomer af. Met afgrijzen ziet Peter hoe de jongen verandert. Lees verder…
Deze maand is er gekozen voor een heel bijzondere opdracht: Durf jezelf te laten zien, oftewel: Beschrijf jouw eigen zwakke plekken, vertel waar iedereen zich bij jou aan irriteert, waar je ‘s nachts wakker van ligt, wat je aan jezelf zou willen veranderen, jouw grootste angst, enz. De beoordeling bevat absoluut het onderdeel ‘ lef’ en ‘ puurheid’. Durf je Lees verder…
Ik had een achterbuurman, die naakt in zijn tuin de uitgebloeide bloemen plukte en daarna de kippen voerde. Drie keer per dag maakte hij zijn rondje. Om precies te zijn om 7-12 en 21 uur. Ik keek soms. Vandaag kom ik uit de douche en trek uit gewoonte mijn badjas aan, realiseer me vervolgens dat niemand me ziet, ik naakt Lees verder…
Met de zilveren Renault Modus tot het dak toe volgepropt komen dochter en vriendin het plein oprijden. Dochter springt de auto uit en vliegt ons in de armen. Vriendin worstelt zich iets minder soepel naar buiten. Met een verkrampte spier in haar bil loopt ze wat stram na al die uren achter het stuur. Ook de poes mag even de Lees verder…
Hoe was het? Het was TOP! Wat zeg je nou mam? Ja sorry, het klinkt een beetje cru, maar ik heb er soms twee per maand en word er altijd zo verdrietig van. Dat begrijp ik, er blijven steeds minder mensen over op jouw leeftijd. Ja, dat is zo, maar dat bedoel ik niet. Vroeger stond er misschien een lijstje Lees verder…