Nee hè, voetbal vanavond, Juventus – Ajax, het interesseert me geen fluit. Man en zoon verheugen zich er al dagen op. Hapjes zijn voorbereid, bier staat koud, de verwaaide schotel op het dak is rechtgezet, ze zijn er helemaal klaar voor. Ik ga er braaf bijzitten, maar kijk opstandig níet naar de televisie. Op mijn iPad snel ik de koppen Lees verder…
Ik heb de zin al duizend keer gehoord, maar nooit deed het me iets. Het is zo’n zin uit duizenden, maar het raakte me niet. Maar sinds ik hem zelf zeg klinkt ie anders al alle andere keren hiervoor. Ik krijg een zoon!. Het is net of wat ik al bij haar vond ik een tweede keer weer ga vinden. Lees verder…
Bert heeft afgelopen zomer meegedaan met een populair dating programma voor vrijgezelle boeren. Met zes dames heeft hij een date gehad, en met een ervan heeft hij daadwerkelijk het bed mogen delen. Met haar pronte billen zo voor het grijpen leek een toekomst samen met haar voor Bert binnen handbereik. Maar het ultieme genot werd hem uiteindelijk niet gegund, door Lees verder…
Ergens rolt een handgrasmaaier vlotjes over een onbekend grasveld. Het geluid zorgt ogenblikkelijk voor een flashback, in full HD technicolor. Ik haat het geluid van handgrasmaaiers; het tienjarig kind in mij kijkt ogenblikkelijk naar beneden of ik niet toevallig met mijn voeten op een grasveldje loop. Het embargo thuis duurde altijd tot enkele dagen na de maaibeurt. Niet meer even Lees verder…
Het allereerste schisma op aarde was dat tussen mens en dier. In onze stamlijn was zoveel hersenkracht ontwikkeld dat een pientere voorouder door had dat er een verschil was. Het was de eerste, nogal subjectief genomen menselijke maat. Daarna is het nooit meer goed gekomen. Van het een kwam het ander: man versus vrouw, wit versus zwart, gelovig versus ongelovig, Lees verder…
‘Ben je nu helemaal bezopen, van de pot geflikkerd jij dombo, jij jij ja wat moet ik nog meer schreeuwen tegen jou eikel?’ Weet ik veel, jij begint met tieren, schelden! ‘Ja en hoe komt dat meneertje koekepeertje, het is g%$ver%£¥¥e half vier in de ochtend en ik moet er zo uit om te gaan w e r k e Lees verder…
In mijn jonge jaren ging ik regelmatig op stap met mijn vrienden, en ik moet bekennen, dat er dan meestal flink werd ingenomen. Met mijn kinderen heb ik het er weleens over en dan zeg ik: “De helft was voor papa ook genoeg geweest.” Maar goed, zo ging het in die tijd nu eenmaal, en gedane zaken nemen geen keer. Lees verder…
Essay voor een schoolopdracht (historische letterkunde) over drie literaire werken naar keuze.
Het grote niks, er was niemendal en was noppes, nada, kortom er was geen moer. Leegte, een grote overzienbare niets ziende, leegte als een woestijn. Zo leeg. Zonder iets. En toen ontstond er iets, gewoon een simpel iets waaruit weer verdere dingen ontstonden en de cyclus was in gang gezet. Maar weet je; ik kan me nou werkelijk niks voorstellen Lees verder…
Veer, heb je het gehoord of gelezen? Ze zijn bezig om dood geboren kindjes te erkennen. Ik kijk Paul even aan en meteen gaat er door mijn hoofd “Wat een onzin” Paul wacht duidelijk op een antwoord, niet wetende dat ik eigenlijk geen antwoord heb of wil geven. “Zou jij dat niet willen?” Neuhh, zeg ik standvastig. Kindje is een Lees verder…
“Wie hetter minne gelozzie gezien?” Mijn vriend Harrie kijkt, met slaperige ogen, de tent rond. We zijn met de vriendenclub op vakantie, en hebben een heftig avondje stappen in de lokale disco achter de kiezen. “Die hedde gai gister verloot,” weet iemand. “Wah?” vraagt Harrie. “Ja, gai hield oew gelozzie in de lúcht en kwékte: een nummer onder de tien. Lees verder…