Je kent het wel. Zo’n snoepje dat explodeert in je mond zodra je het stuk bijt. Een knalbonbon. Ik zou ze eerder knalbomboms genoemd hebben, maar dat terzijde. Onlangs heb ik weer het ongenoegen gesmaakt van zo’n knalbombom. Ik heb het geweten. Het was een klein minigranaatje in de vorm van een klein ei. Een kindersurprise stond er nog op. Lees meer…
Oh, nou zeg en ‘so what?’ De bloemkolen zijn doorgekookt in huize Borsato. Papa Marco en Mama Leontien zijn, jawel..uit elkaar. Na 20 jaar hebben ze genoeg van doorgekookte bloemkolen. Marco heeft tijdens de huwelijksjaren gewoon een pizza zoals zijn moeder ooit maakte, maar nu haar dagelijks leven slijt bij de filler prutser en wat bruidsjurken verkoopt omdat ze de Lees meer…
Sinds kort ben ik achter gekomen dat ik een Chronische beperking heb. Hierdoor heb ik lichamelijk veel pijn en moeite met lopen. Zeker als ik veel gedaan heb. Ik werkte hiervoor in een zwembad. En als sinds dat ik ziek ben in hun ogen omdat ik nu in de ziektewet zit. Wordt er bijna geen contact opgenomen. Als ik zelf Lees meer…
Nee, nee, nee, dit gaat niet over pralinee’s, dit stukje gaat over nepbonbons. Over Pleonidassen en andere wilde zoeternijen. Over Barsen en Butsen en Bnickers. Dit gaat over onvervalst genot. Grokoladeplezier en kladroomspuiten. Over kleine stukjes slagdroom die aan de lippen blijven zitten. Heerlijk toch? Nepbonbons are my favourites, rites de favou. Miammie in Miami. Bon Chemie en Knoetjesrepen en Lees meer…
Of je nou klimaatdrammer bent of klimaatscepticus, dat Zeus een beetje chagrijnig is de laatste tijd kan toch niemand ontgaan zijn. Voor de derde keer in nog geen anderhalf jaar sloeg deze stormgod ook in onze Aude-vallei weer toe, met een stortvloed aan hemelwater en een furieuze rivier. Gloria, noemde hij zijn daad dit keer. Humor heeft ie wel. De Lees meer…
Ik denk dat ik van mezelf kan zeggen dat ik best een geëmancipeerde vrouw ben. Ik werk, heb een eigen inkomen en mijn maatje en ik zijn altijd al gelijkwaardig geweest. In die zin is er niks aan de hand. Ik ben ook een groot voorstander van emancipatie. Vrouwen moeten kunnen doen wat ze willen, of dat nu buitenshuis werken Lees meer…
Mijn tante heeft geen koektrommel maar een bonbonton. Een ton, wulps met flink aangezette ronde vormen. Nee, niet mijn tante maar de ton. Er kunnen wel tien kilo bonbons in de ton. De houdbaarheidsdatum of beter gezegd de doorlooptijd van de te nuttigen bonbons bedraagt een kleine week. Mijn tante weegt driehonderdtwaalf kilo en ziet er nog prima uit. Alleen Lees meer…
Een Frans zakenman zei ooit: Waarom je tijd verspillen met pogingen om het karakter van een vrouw te veranderen, terwijl je zo makkelijk van vrouw kan veranderen? Laat ik eerst even helder stellen dat ik nooit van vrouw wil en ga veranderen. Haar karakter is nu éénmaal zoals het is, net zoals het mijne is zoals het is. De ideale Lees meer…
In de ochtend ben ik op zijn best. Dan is het voor mij bonbontijd. Niet dat ik me vergrijp aan bonbons lezer, begrijp me niet verkeerd. Ik schuim alle ochtendprogramma’s af op televisie. Aan YouTube oftewel liveblogging en -vlogging doe ik (nog) niet. Als correspondent én trendspotter is dat vooralsnog too much. Er gaan maar een paar uurtjes in een Lees meer…
Mijn vrouw was weer eens ontevreden met het ontbijtje dat ik haar vanochtend op bed bracht. Terwijl het enige dat zij nog moest doen, was de broodjes afbakken, het beleg erop doen en de sinaasappels uitpersen voor twee personen. Het is natuurlijk grappig bedoelt, maar het is ook wel een beetje de realiteit. Ik leef op het moment in de Lees meer…
De heldere ochtendzon verwarmt door het raam heen behaaglijk mijn huid. Ik zit lekker op de bank, benen op het kleine koffietafeltje, tevreden pruttelende poes op schoot en een zondags-jazzmuziekje op de achtergrond. Alle feestdagen zijn achter de rug. Heerlijk. Het zijn oprecht gezellige dagen geweest, ik kan niet anders zeggen, gemoedelijk, ontspannen en smakelijk. Toch voelt het elk jaar weer heerlijk licht Lees meer…
In het kader van het allernieuwste snufje op het gebied van angst aanjagen, schuift bij ons aan tafel aan, een volslagen idioot, namelijk, de voorzitter van de Grote Angstaanjagerijshow en tevens vieze voorzitter van de farmaceutische maffia, Drs. P. Klotenklapper uit Termunterzijl. ‘Meneer Klotenklapper, wat kunt u ons vertellen van het Corona-virus? Moeten wij daar bang van worden?’ ‘Welzeker! Dat Lees meer…