Het is vandaag onze avond, onze tijd.Tijd om te leven en om even helemaal van de wereld te zijn.Het is tijd om te gaan vliegen.We moeten het dak verhogen zodat er geen gat in de lucht gesprongen kan gaan worden.Wij laten ons horen vandaag. Het is mijn huis, het zijn mijn regels.Hier zijn mijn mensen in mijn stad en niemand Lees meer…
Ik begrijp de, bijna, rage om goed-gevoel-momenten op te halen tegen coronastress. Meestal gaat het dan om een nostalgisch lied, gedicht, boek of andersoortig kunstwerk dat voldoende waterlanders oproept om de bevlekte ziel te wassen. Helaas werkt dat tegendraads: het zo versterkte verlangen maakt het ongemak juist groter. Mijn methode: neem afstand, investeer 19 minuten en 44 seconden in ‘Perfect Lees meer…
In [i]The Old Melbourne Gaol[/i] in Melbourne werd midden tot eind negentiende eeuw studie gemaakt naar de uiterlijke kenmerken en de kenmerken van de hersenen van veroordeelde criminelen, om zo tot conclusies te komen over een aangeboren criminele inborst.
Bedeesd zit Kees aan het ontbijt. Hij heeft geen enkele trek. Niet in eten en niet in gesprek. Zijn gedachten vullen maag en hoofd, met het aanstaande afscheid, met zeurderige pijn en twijfel. Om tien uur is het zover. De groepsruimte voelt zwaarder aan dan normaal. De stoelen leger. Iedereen neemt plaats in de kring. Hans neemt het woord en Lees meer…
De wereld wordt steeds kleiner. Mijn opa en oma hadden nog nooit gehoord van nasi, macaroni, bami. Laat staan van alle andere fancy gerechten die wij tegenwoordig op tafel zetten. Nee, daar stond stamppot op het menu, aardappelen, groente en een lapje vlees. Karbonade, speklappen, dat soort werk. Met kerst aten ze biefstuk. De grootouders van mijn maatje hadden een Lees meer…
“Yesssssssss Lingo gaat door”, roept mijn buurvrouw met de meest valse stem die ik ooit gehoord heb. Op haar hoofd staat een paarse koptelefoon, voor haar staat een knalroze tas, waar een feesttaart jaloers op zou zijn, een en al franje en versiersel. Ik kijk haar net te lang aan en dat vat ze op als een uitnodiging om tegen me aan te gaan zitten praten. Ze heeft een goeie gekozen, ik luister meestal toch wel.
Ik hoorde pas een verhaal dat me zo aangreep dat ik het graag wil delen. Het gaat over een man in een vervallen huis, waar hij alleen woont met zijn gedachten.Hij probeert zijn leven weer op te pakken, maar hij mist de kracht ervoor.Heel langzaam vind hij zijn weg naar huis Hij had een gezin en als hij daarover sprak Lees meer…
Raaskallend schelden en ongenuanceerd meningen spuwen onder het mom van satire, is een affront jegens de meesters van dit genre: Kees van Kooten en Wim de Bie. Ik denk direct aan Mehmet Pamuk, de Turkse gastarbeider die beter Nederlands praat dan zijn groenteboer Henk Blok. De spanning tussen de twee, Pamuk roept sympathie op en Blok compassie, genereert zodanig verfijnde Lees meer…
Vader is een echte huismus. Graag zit hij thuis wat te knutselen, verbouwt het een en ander, tuiniert wat of surft op zijn computer. Maar het liefst nog leest hij een spannend boek, kijkt een film of luistert naar muziek. Vader heeft een hekel aan op vakantie gaan. Dat steekt hij niet onder stoelen of banken. Elk jaar vertelt hij Lees meer…
Herken je dat? Zo’n situatie die begint met een klein bolletje ongemak, dat langzaam begint te rollen, steeds sneller gaat, tot er uiteindelijk een enorme composthoop voor je deur tot stilstand komt die, hoe verder je graaft, des te smeriger wordt?
Al meer dan 15 jaar ben ik de ongelukkige bezitter van contactlenzen. In mijn geval kun je beter spreken van lenzen, want het contact tussen Meneer Lens en mij is ver te zoeken. We hebben wat je noemt een voor-wat-hoort-wat-verhouding. Mijn lenzen willen alleen contact als ik ook goed voor ze zorg. Zo niet, dan jumpen ze er gewoon uit en verstoppen zich voor 36 uur op de meest onmogelijke plekjes. In je navel, onder het keukenblok, tussen de hagelslag en ga zo maar door.
Ik ben matig geïnteresseerd in politiek. Genoeg om voor mezelf uit te maken op welke partij ik wil stemmen maar niet zo dat ik kan reproduceren wie er allemaal in de kamer zit en met welk gedachtengoed. Natuurlijk, de bekendste politici ken ik, de minister-president, de mensen die vaak in het nieuws komen of aanschuiven bij de talkshows. En tijdens Lees meer…