Een hele dikke walvis spartelt door de Grote Oceaan. Hoestend en kuchend. Hij slaat met zijn blauwe vinnen keihard op het water. De golven die daardoor ontstaan spoelen de boot waarin de jonge onderzoekers hun subject bestuderen haast omver. Niet in de Grote Oceaan, alsjeblieft. Daarin wil je niet verdrinken. Lees verder…
Hij smaakt zuur, de Unilevertraan. Geplengd ergens in de buurt van het Nauw van Calais. Door Johannes God. Hij en alleen hij is de bouwer van en uitvinder van dit megabedrijf. En alleen omdat hij de enige God die tweetalig is. Iets wat de Raad van Bestuur behaagde. Gelijk de Lees verder…
Langzaam schuiven ze de bankjes in. De rollators staan geparkeerd langs de wand van het Rève-lokaal. Het kleine stukje naar de bank kunnen ze nog wel lopen. Gelukkig maar. Toch nog iets dat hen op de been houdt. Ik spreek hier over de klas van 1880. Ja, toen er nog Lees verder…
Ik zit in het kleedlokaal en haal de voetbalschoenen uit mijn tas. Ze glimmen nog. Gisteren nog gepoetst met Vim. De witte strepen van mijn oude Quicksteps doen haast pijn in mijn ogen. Vandaag spelen we thuis. Mijn voetbalsokken trek ik het laatste aan. Maar niet voordat ik eerst mijn Lees verder…
Fris is een Fries die niet van schaatsen houdt. Niet van schaatsten houdt? Bestaan die dan? Jazeker. Sterker nog. Fris is een Friese doorloper die niet van schaatsen houdt. Hij houdt dus wel van doorlopen. Doorlopen in alle opzichten. Zo draagt Fris de Fries altijd mascara. En niet van die Lees verder…
Van woede plakte hij de letters aan elkaar. Pretentieusverdriet. Hoezo pret? En Tieu verdrietig? Kan dat samen? Ja, dat kan samen. Ik leg het even uit lieve lezer. Ik ga hier niets wegmoffelen en ga met de billen bloot. Het was Tieu die de letters met zijn zoute tranen aan Lees verder…
Moehammet laat een boertje. Hij heeft zojuist een broodje shoarma op. Met knoflooksaus. Halal. Uiteraard. Hij lust niets anders. Brinta heeft hij geprobeerd tijdens een van te voren al tot mislukken gedoemde inhamburgercursus. Het was de beloning, het toetje van een culinaire zoektocht naar heerlijke verinnerlijking. Maar de Brinta was Lees verder…
Je lichaam is je belangrijkste gereedschap. Dat dacht John Magnuson in 1925 tijdens de industriële revolutie. Daar past gepaste kleding bij. Een spijkerbroek bijvoorbeeld, op maat gemaakt voor het werk dat gedaan moet worden. Een broek die beveiligt, warm houdt, soepel zit en ook nog eens mooi, duurzaam en innovatief Lees verder…
Carla heeft ogen zo groot als schoteltjes. En dat is niet voor niets. Sinds ze uit de boekenkast van haar vader is gekomen, is Carla een stuk wijzer geworden. Onder wijzer. Een echte onderwijzeres. Zo belangrijk leren. Eerst zelf ervaren en daarna doorgeven dat leren. Onwijs onderwijsgaaf. Terug naar de Lees verder…
Fris en klaar of op zijn Duits ‘frisch und fertig’. Dat wenst iedere gezonde Hollandse jongen zich. Nederlandse trouwens ook. Ze willen geen Limbo’s of Brabo’s uitsluiten. Laat staan, Friezen, Utrechtenaren, Zeeuwen, Drenten, Groningers en mensen uit Gelderland, Overijssel of Flevoland. Ammenooitniet. Liefst alles moet fris en klaar zijn uiteraard. Lees verder…
De alcoholist staat laat op, drankfris voor de nieuwe dag die al vrij lang aanstonds is. Maar daar heeft de alcoholist geen weet van. Geen zweet ook niet. Transpireren doet hij al een eeuwigheid niet meer. Drankfris zijn is zijn kracht. Weten waar de mosterd gehaald wordt. Niet alleen waar. Lees verder…
Ik bedoel maar. Geleidelijk zachter wordend, afnemend in sterkte, wegstervend, uitdovend, als een kaars die fluistert. Een vlam een lont, aanvankelijk laaiend van passie. Een lang lont dat smelt naar heel heftig en kort, als een gloeilamp die bibbert in haar glas, wetend dat iele hoge kreten haar glas doen Lees verder…