Gelikt, dat zijn ze, de fel gekleurde glanzende bonbondozen. Op ooghoogte liggen ze in de rekken van AH-XL. De Mon Cheries en Celebrations, de Merci’s en de After Eights, de Godiva’s en Delicata’s, de Milka’s en de Caluwé’s, de Lindts en Australians. ‘Grijp me, eet me, lik me, please me, Lees meer…
Zijn armen dramatisch geheven, grote handen uitgestoken richting spotlights, vingers gestrekt gespreid. Hoofd omhoog gericht, nek idem dito gelijk een boze trotse kalkoen. Aderen op handen in nek en naast opengesperde ogen bonkend gezwollen. Haast liederijk het beeld. Op de stoelen, banken, in de loge hoog in de lucht, zittend Lees meer…
In mijn winkelwagentje steevast dezelfde producten. Een avocado, Coca-Cola en een BonBonBloc. Mijn nieuwe vriendin moet telkens lachen als ze op zaterdagochtend mijn koelkast opentrekt. Een avocado is gezond, heb ik me laten vertellen. Smaakt bovendien heerlijk. Beetje naar noot en daar houd ik van. Wie niet? Mijn vriendin gelukkig Lees meer…
… U te behagen, na onze eigen behagens, door u een ridderorde ordentelijk op uw deftige revers te komen spelden, uiteraard heel voorzichtig en onberispelijk met witte handschoenen, als het u gerieft over precies een week, op vrijdag rond de klok van acht in de avond, in uw eigen huis. Lees meer…
Ik zie hem zo voor me. Met een melkwit gezicht, olijke ogen, rode blosjes op de wangen en een guitig kuiltje in zijn kin. Gekleed in een roodwitzwart geblokte blouse. De mouwen opgestroopt. Spijkerbroek aan, van PME natuurlijk, want wie kent tegenwoordig nog Levis. Levis? Verkeer geschreven misschien? Moet het Lees meer…
Op sommige mensen lijkt geen sleet te zitten. Hebben nauwelijks iets te lijden. De tijd doet niets met hen. Laat staan de zon, de regen of de wind. Strak gezicht. Gebruind. Alsof het voor de eeuwigheid verpakt is in cellofaan. Bij de betere slager zou zo’n gezichtje shinen. Vooral de Lees meer…
Van 1967 tot 2011 leefde hij, de floppydiskdrive (FDD), 44 jaar om precies te zijn. IBM-technicus Alan Shugart ontwierp de eerste versie. Sony de laatste. Vele variaties zagen het korte leven, met diameters tussen de 5 en 20 centimeter. De floppies leefden in kleine spleten en holen. Soms beviel het Lees meer…
Floppy is zoek. De nieuwste roman van Arnoud Groenberg. Wie kent hem niet? Floppy of Arnoud? Over beiden zal ik kort uitweiden. Floppy is een klein vierkant dragertje van informatie. Heel veel informatie. Hij gaat eronder gebukt. Ondraaglijk. Toch was Floppy erg geliefd. Zo geliefd dat hij menigmaal gekopieerd is. Lees meer…
In IJsland staat hij standaard op ons nachtkastje. Op voorwaarde dat ze natuurlijk een nachtkastje hebben in het gastenverblijf waar we overnachten. Van kunstmatige nachtkastjes houden we niet. Het zijn die gastenverblijven die we overslaan. Figuurlijk dan, niet letterlijk. Ik zie ze al vliegen, die nachtkastjes. Ha, ha. Onmogelijk. Hoewel? Lees meer…
Speciaal voor haar dertigste verjaardag heeft Nana Kromdoordebocht het lokale zwembad van Zoetermeer afgehuurd. Een zoetwaterfeestje met al haar zwemvrienden. Het belooft een groot feest te worden en de badgastenlijst is enorm. Internationaal zelfs. Maar de nationale zwemwereld geeft ook acte de presence. Lori Springplank, Sander de Onderwaterbouvier, Badje Meesterhok, Lees meer…
Verdorie. Verkeerde olie gebruikt. Wat ben ik toch een slaoliebol. Een wat? Een slaoliebol. Nou als ik dat lees denk ik aan iets heel anders. Aan een Slavisch gebakje. Heelal halal. Eentje die smaakt naar plakkerige suiker en enorm zwaar op de maag ligt. Eigenlijk een slaoliebal. Of neig ik Lees meer…
De rechter vermaakt zich uitstekend. Vooral omdat de linker doet alsof er niets aan de hand is. Het middenstuk daarentegen is in deze de katalysator. Of is het katelisator? Moeilijk woord, vindt ook de rechter. Het publiek speelt kermis op de tribune. Gewoon voor de buhne eigenlijk. Of is het Lees meer…