Omdat er zoveel boosheid heerst, hier een beetje liefde.
Make Love, Not War..

De ongelooflijke zoetheid van de liefde, mijn god, dat is het allermooiste wat er bestaat.
Elke aanraking zorgt ervoor dat mijn huid tintelt. De kussen worden heviger, handen strelen niet meer maar pakken gretig alle mooie plekken die ze kunnen vinden. Plagerige blikken veranderen in lust. Het ademen klinkt sneller en alles voelt fijner aan dan ooit tevoren. Je laat mijn huid in brand staan en niets kan mij blussen. Laten we het even rustig aan doen, rustiger dan het de vaart die we hebben. Laten we even meedeinen op het gevoel wat liefde heet en laten we ons niet meteen mee slepen door lust. Heel eventjes, ik wil je heel even in je mooie ogen kijken voor we weer wat meer vaart maken. Ik wil je gezicht in mijn handen nemen en even ontroerd raken. Daarna mag jij me weer in je ban nemen. Het deinen maakt plaatst voor enorme golven. Ze worden hoger bij elke nieuwe aanraking. Onze lichamen versmolten als één. Samen gaan gaan we zonder dat we het door hebben richting de hoogste golf die er bestaat. De warmte word hitte, mijn lijf schreeuwt om een golf. En daar, daar is die golf. De aller hoogste golf die er bestaat.
Het water word rustiger, en wij deinen verstrengeld en kussend mee met het rustigere water.

Wat ben ik blij, dat er nog een hoop liefde bestaat.


21 reacties

Esther Suzanna · 18 november 2015 op 12:19

Jaaaah! Laten we met z’n allen gewoon lekker gaan liggen wippen! Goed plan. Alsof we dat niet allang deden met onze ogen dicht … ?
Ondertussen stort de wereld in. Lekker belangrijk! ?

    Channe · 19 november 2015 op 08:19

    Een beetje sarcasme kan ik wel hebben.
    U snapt hopelijk wel hoe het bedoeld was?

    Ik maak mij enorme zorgen om alles wat er gebeurt.
    Maar dat betekend niet dat we niet wat fijne dingen de wereld in mogen sturen.
    Het verhaal was een metafoor. Het kan van alles zijn. Ik had net zo goed kunnen schrijven dat ik een mooie boswandeling ging maken. Maar daar had ik nou net geen zin in 😉

      Esther Suzanna · 19 november 2015 op 09:56

      Channe, een metafoor is toch iets anders. Het verhaal lijkt zo geplukt uit een bouquetreeks al bestaan die misschien niet meer? De tag ‘oorlog’ kwam bij mij heel pijnlijk binnen. Die had je wat mij betreft beter weg kunnen laten. Ongepast. Ook al.
      Ik kijk uit naar je verhaal morgen. ☺

        Channe · 19 november 2015 op 10:23

        Haha! Zo beschreef ik hem ook toen ik t uitlegde aan een vriendin. Die vond zoiets “heftig” om te posten.. Maar t is eigenlijk behoorlijk truttig. Vond het gewoon eens een uitdaging voor mezelf om dit goed te beschrijven. Ik ben nog in de leer dus daarom pak ik allerlei onderwerpen. Hier hoop ik feedback te krijgen zodat ik mijn schrijf style kan verbeteren.
        Ik heb die tag gebruikt omdat het in mijn titel voorkwam. Niet overdacht. Het spijt me. Ik had er niemand mee voor de schenen willen trappen.

        Morgen weer een totaal ander onderwerp 🙂

Meralixe · 18 november 2015 op 14:07

Tja, we kunnen wel wat liefde gebruiken in deze warrige tijden. Het begrip ‘liefde’ waar al zo veel boeken over geschreven zijn telt uiteraard vele meningen waar uw omschrijving nauwelijks bij past.
Deze stoeipartij als soelaas voor de harde realiteit? Voor mij moet je het niet laten hoor maar liefde in de zin van het terugvinden van vertrouwen en rust lijkt me beter op zijn plaats.
Was dit stukje humoristisch bedoeld? Sorry, mijn hoofd staat er nog niet naar.

Maar he… Uiteraard welkom op column x. en Esther, hoe doe jij dat met die smileys? Ik had er hier enkele nodig om vriendelijk te blijven.

    Esther Suzanna · 18 november 2015 op 23:38

    Via mijn telefoon Meralixe. *smile* Hier kan het nog steeds niet…

    Channe · 19 november 2015 op 08:12

    Goede morgen!
    Niet humoristisch, wel met twee dikke middelvingers naar het geen er allemaal gebeurt.
    Ik vind het zo erg dat er wel overal nare verhalen en filmpjes verspreid morgen worden. Daar kijken we allemaal met z’n alle naar en ondanks dat t schokkend is hebben we het er met zij alle ook nog over. Dit zorgt ervoor dat het de wereld gaat over nemen. Maar zo iets, (geen stoeipartij maar een vrijpartij.) Dat is dan wel weer heel erg gek. Jammer toch?

    Ik hoop dat mijn volgende stuk beter binnen komt. 🙂
    Groetjes!

troubadour · 18 november 2015 op 14:30

Door al die tsunami’s van tegenwoordig zou je de schoonheid van de hoogste golf nog vergeten. Jammer van die paar slordigheidjes.
Welkom hier en ik zie uit naar je volgende!

Mosje · 19 november 2015 op 00:56

In het Amsterdamse Hilton, met een mooie vrouw, het door jouw geschrevene beleven, dat zou een mooie opgestoken middelvinger zijn tegen de boze wereld.
Het gedeelte met de golven wel met de camera’s uit 😉

    Channe · 19 november 2015 op 08:13

    Precies! Zou toch fijn zijn 🙂
    Hij was ook zeker bedoeld als een middelvinger.

arta · 19 november 2015 op 08:55

Wat een lieve boodschap!
Wel bijzonder dat je het redelijk klinisch beschreven hebt.

Welkom hier, Channe!
Ik ben benieuwd naar jouw volgende!

    Channe · 19 november 2015 op 09:27

    Haha ik vind m ook nog klinisch. Hij had levendiger kunnen zijn maar dat durf ik nog niet zo omdat mijn ouders ook mee lezen. 😉 M’n vader zou het niet echt op prijs stellen denk ik haha!
    Ik leer nog met woorden spelen en goede omschrijvingen te maken. Ik schrijf al een tijdje maar ik liet het nooit zien. Ik heb dus nooit feedback gehad. Daarom vind ik het zo leuk om hier wat stukjes te plaatsen en mee te lezen met de rest. Daar leer ik denk ik een hoop van.

    Dank je wel!
    De volgende zal morgen worden geplaatst.

      arta · 19 november 2015 op 16:19

      Leuk, dat je zo enthousiast bent!
      Schuif maar door, de volgende!

        Channe · 19 november 2015 op 19:57

        Morgen 12 uur geloof ik.. ^^
        Heel ander onderwerp.

        Ik ben altijd enthousiast.. Maar dat komt door m’n adhd haha!

Dees · 19 november 2015 op 10:50

Het. Is altijd weer die Lennon waar mensen op teruggrijpen. Ik vind het mooi geschreven.

In tags horen geen hahstags.

De laatste zin was een heroverweging waard geweest,. Het roept bij mij een sfeer op van: ‘ziezo en nu naar de supermarkt’.

    Channe · 19 november 2015 op 11:12

    Dank je wel!
    Hahaha ik vind t mooi, over die laatste zin. Je hebt gelijk!
    Ik twijfelde of ik die zou laten staan. Eerlijk gezegd, dacht ik dat ik m weg had gehaald.
    Zag vanochtend dat ik hem er wel bij had laten staan.
    Baalde er wel van.
    Ik ben ook nog een beetje aan het uitvogelen hoe het hier allemaal werkt.
    Kijk zo even of ik het misschien kan veranderen. Kan dat?

    Mosje · 19 november 2015 op 11:13

    haha Dees, het is toch waar dat veel mensen na het bedrijven van liefde trek krijgen? Dan lijkt me naar de supermarkt een goed idee 😉

pally · 19 november 2015 op 14:48

Lief stukje, dat mij verder niet zo veel brengt.

    Channe · 19 november 2015 op 15:50

    Dank je wel!
    Dat hoeft ook niet perse 🙂
    Ik oefen gewoon wat met verwoorden van situaties 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder