Ik schrok. Vol ongeloof en met verbijstering staarde ik naar de foto eerder van de week in de krant.
Een alleszeggende afbeelding van een ernstig zieke man. Even dacht ik dat het einde definitief was genaderd voor hem.
In een fractie van een seconde overviel mij de gedachte dat er weer iemand capituleerde aan een onrechtvaardige en onmogelijk te overwinnen ziekte.
De veelzeggende foto van een zwaar vermagerde, hulpeloze en verzwakte Fernando Ricksen in een ziekenhuisbed. De oud-voetballer, die successen vierde bij o.a. AZ Alkmaar, Glasgow Rangers en Zenit Sint-Petersburg, strijdt al jaren tegen de slopende ziekte ALS.
Bij mensen die lijden aan de ziekte ALS sterven de motorische zenuwcellen af en raakt de patiënt steeds verder verlamd met uiteindelijk de dood als gevolg. Na vaststelling van de ziekte leven de patiënten hooguit nog drie jaar.

Uitsluitend gekleed in een gekreukeld ziekenhuishemd en diep weggezakt in een stapel kussens lag hij daar. Weerloos en radeloos met de spoedig naderende dood in zijn ogen, zo kwam het bij mij over.
Fernando lag in het ziekenhuis omdat er een voedingssonde werd ingebracht. Eten en slikken gaat bijna niet meer en nu kan vloeibare voeding via een buisje worden toegebracht. Lopen lukt ook niet meer en daarom is hij sinds kort ook aan een rolstoel veroordeeld.

Fernando Ricksen is een doorbijter en een vechter! Al vanaf de constatering van ALS in 2013 is hij overtuigd dat hij als eerste patiënt die lijdt aan ALS de oneerlijke strijd kan winnen en dat hij zal overleven. Dat gevecht heeft nog nooit iemand gewonnen!
Voortdurend brengt hij de ziekte onder de aandacht om geld in te zamelen voor onderzoek naar medicijnen.
Tot zijn spijt wordt het steeds moeilijker om aanwezig te zijn bij benefietwedstrijden en bij inzamelingsacties.
Het verzwakte en aangetaste lichaam sputtert steeds meer tegen. Ademen gaat zwaarder en de spierkracht in armen en benen neemt dramatisch af.
De wil en de vechtlust is nog steeds aanwezig.
Diep van binnen brandt een laaiend vuur wat maar niet wil doven maar de berichten en beelden spreken steeds meer voor zich. De eens zo flamboyante voetballer die raasde over de Europese voetbalvelden overwon zijn verslavingen aan drank, cocaïne en vrouwen.
Bij zijn huidige vrouw vond hij de rust en het geluk waar hij zo lang naar zocht.
De zwaarste wedstrijd uit zijn leven bevindt zich in de laatste seconden van de verlenging in blessuretijd. De klok tikt onverbiddelijk door en aan alle kanten is men bezig met tijdrekken.
Hopelijk kan Ricksen nog even genieten van de liefde van zijn echtgenote en zijn dochter………..En van het leven!

Categorieën: Algemeen

Mark Aretz

Positieve levensgenieter. Voetballiefhebber en hierover altijd wel een mening.

3 reacties

Mien · 14 februari 2017 op 07:12

Bij de naam Fernando moet ik altijd aan ABBA denken. Oorlogen die je niet kunt winnen. Sad stories. Een verschrikkelijke ziekte ALS. Een huisgenoot uit mijn studententijd is er ook aan overleden. Ook hij bruiste van energie en was een fanatiek voetballer. Ook hij zocht (lokaal) de publiciteit op om te vechten tegen deze vreselijke ziekte. Sad. Sad. Sad.

NicoleS · 14 februari 2017 op 11:58

Ja die arme man. Het is een slopende gemene ziekte. Mooi geschreven.

Esther Suzanna · 15 februari 2017 op 15:55

Mooi dat je dit onder de aandacht brengt. Ik weet wel een en ander van MS, ook een sluipmoordenaar maar weinig over ALS. Mooi geschreven.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder