Basejumpen voor beginners

Je bent een jaar of vijf en je pa heeft net de blaadjes bij elkaar geharkt. Met een tevreden blik kijkt hij naar zijn volmaakt bladervrije tuin, terwijl hij een praatje maakt met de buurman.
De buurman vertelt dat de herfst ook in zijn tuin de nodige sporen heeft achtergelaten, waarop hij besluit zijn nieuwe bladerenblower uit te proberen. Een kwartier later staat je pa met het schuim op de bek weer blaadjes bij elkaar te harken in zijn tuin. Blaadjes? Ja, die hadden tot kort daarvoor in de tuin van de buurman gelegen…
Je kan er wel om lachen en tot je genoegen wordt de hoop bladeren met elke veeg van de hark groter.
Pa loopt mopperend weg om de hark op te bergen en jij kijkt nog eens goed de tuin rond. Niemand in zicht, zelfs je moeder staat even niet op de uitkijk. Het allerbeste van vandaag is dat er een picknicktafel naast een enorme hoop bladeren staat.
Eén en één is twee en voor moeders je in de kraag grijpt, grijp je je kans!

Op het origineel van de foto zie je dat dit kereltje een paar tanden mist.
Zou dat zijn omdat hij vaker dit soort stunts uithaalt?
Het moet fijn zijn om je pas zorgen te maken over het neerkomen, als je al gesprongen bent.

Laatst was ik op de verjaardag van een jongetje dat twee werd, Levi. Nog een beetje wankel van zijn middagdutje struikelde hij over zijn eigen voeten en begon te huilen. Gediplomeerd moeders weten natuurlijk dat niets beter werkt tegen pijn dan een stevige knuffel. Eenmaal bekomen van de schrik zette zijn moeder hem voor zijn verjaardagskado. Als dit een slechte B-film was geweest, had het achtergrondkoortje nu ongetwijfeld ‘halleluja’ ingezet. Levi’s tranen maakten plaats voor een grijns van oor tot oor! Hij kreeg een tractor..
Als ik zeg “tractor”, denk je misschien aan dertig centimeter tractorretje, maar laat ik het zo zeggen: heel Levi paste in de schaduw van deze trap-trekker met aanhangwagen.

Toen hij al klauterend het stoeltje had bereikt, kon hij tot zijn teleurstelling niet eens bij de trappers.. ‘Vanaf nu elke dag een extra schep Olvarit’, zag ik hem denken.
Levi werd op zijn trekker door de huiskamer geduwd en had zoveel plezier als alleen een kind kan hebben. Ik dacht bij mezelf: als ik twee was geweest, had ik dit zeker weten ook gewild!
..en ik was in één klap jaloers op dat kleine mannetje.
Minstens zo jaloers als op onze jonge base-jumper met een bladerhoop in zijn achtertuin.

Elke dag ochtendgymnastiek je jezelf in het zadel van je tractor; elke dag verlies je een paar tanden in de blaadjes.
En wat dan nog? Het zijn maar melktanden!

[img align=right]http://i40.photobucket.com/albums/e219/Mrtndeen/Spronginbladerenkl-1.jpg[/img]