Stel. Het is 2004. Je ontvangt zorgwekkende berichten: een zwemleraar zou ongewenst gedrag vertonen. Je doet onderzoek maar stelt geen strafbare feiten vast.

Stel. Het wordt 2009. Je hebt in die vijf jaar – van 2004 tot 2009 – nooit meer aan de man gedacht maar opeens wordt je weer aan hem herinnert: hij wordt nu verdacht van het in bezit hebben en verspreiden van kinderpornografie, verkrachting van en ontucht met minderjarigen. Je doet nog eens onderzoek en trekt dit keer een andere conclusie. De rechtbank buigt zich over de zaak en trekt dezelfde conclusie als die jij nu trekt. Het openbaar ministerie eist tien jaar gevangenisstaf mét TBS dus de rechtbank geeft hem zeven haar zónder TBS. Het openbaar ministerie gaat in beroep tegen deze uitspraak dus geeft de rechtbank hem een andere straf: zes jaar in het gevang. Zonder TBS. Er was erg veel publiciteit rond de zaak en zijn persoon dus hij verdient een lagere straf.

Stel. Het is 2013. Het is vier jaar na de veroordeling van zes jaar dus de beste man staat op het punt om de gevangenis uit te lopen. Voor alle rekenwonders: een uitleg is zeer gewenst. Je bent in 2009 bij het proces, hoort de straf en weet dat de man in 2013 de gevangenis mag verlaten. Je weet dat de man dan ergens moet wonen. Je weet ook dat het niet eenvoudig zal zijn om een woonplaats voor de man te vinden dus je neemt je voor op tijd te beginnen met de zoektocht. Opeens is het 2013. Opeens is het juni. Het is je even ontschoten het “project” op te starten: je was ook zo druk en je móest ook nog op vakantie. Het is nu niet meer mogelijk om voor het einde van de straf woonruimte te vinden.

Opeens heb je een werkelijk briljant idee: waarom vraag je de man niet om wat langer in de gevangenis te blijven? Dat moet voor hem toch een kleine moeite zijn, denk je. Stel. De man zegt nee en loopt zo de gevangenis uit. Stel.


3 reacties

Nachtzuster · 6 juni 2013 op 00:12

Met de laatste alinea ben je mij kwijt.
Ik begrijp niet waar je heen wilt. Maar een hartelijk welkom hier!

Yfs · 6 juni 2013 op 08:35

Als iemand ‘stel’ tegen me zegt, dan staat mijn fantasie al meteen in de startblokken om aan de slag te gaan met wat er nog achter het woordje ‘stel’ gaat komen. Ik heb je column meerdere keren gelezen maar met je laatste ‘stel’ heb ik de finish niet kunnen halen. Je schrijft vanuit een ‘je’ vorm maar het is me niet helemaal duidelijk of je jezelf daarmee als voorbeeld stelt of dat ik mezelf aangesproken moet voelen. Maar stel nou dat ik je zou zeggen dat je hier hartelijk welkom bent, dan mag ik hopen dat we nog meer columns van je mogen lezen! 😉

Blanchefort · 6 juni 2013 op 19:03

Goed verhaal.
Welkom.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder