Elk mens wordt volmaakt geboren. Meteen daarna worden onze hoofden volgepropt met overtuigingen, regels, zienswijzen, religie , enz. Kortom, er wordt kennis geprogrammeerd in ons hoofd. En de som van deze kennis bepaalt hoe wij de wereld om ons heen waarnemen, en hoe wij , aan de hand daarvan, handelen.

De mens die volmaakt werd geboren is nog steeds volmaakt, alleen aangevuld met deze kennis.

De meeste mensen verwarren de kennis die ze bezitten en hoe ze op grond daarvan handelen, met zichzelf. Ze hebben een beeld van zichzelf gecreëerd waarin ze zelf zijn geloven.

Maar kennis is niet de persoon zelf. De persoon, JIJ, is nog steeds het volmaakte zelf, die gelooft in de kennis waarmee hij werd geprogrammeerd.

Een voorbeeld:

Iemand vindt zichzelf  “te dik”  en lijdt daaronder. Maar zet nou eens iemand die wij in onze maatschappij te dik vinden naast iemand die een “normaal” postuur heeft. Bijna iedereen zal dan zeggen: die persoon daar is te dik en de persoon ernaast is precies “goed.” Nu is het zo dat er plaatsen zijn op de wereld waar dik zijn het ideaalbeeld is.. Dik zijn is daar de norm. Zet nou dezelfde, “te dik zijnde”,  persoon uit ons voorbeeld naast iemand met een normaal postuur en de meeste mensen in die landen zullen zeggen:  die dikke persoon is precies goed en die persoon ernaast is te mager. Andere zienswijze  geprogrammeerd, andere waarneming van de werkelijkheid.

Kortom; de werkelijkheid die jij waarneemt zit in jouw hoofd maar hoeft niet per se de waarheid te zijn. Als die zienswijze eenmaal is vastgezet in je bewustzijn, ga je erin geloven.En je gaat ernaar handelen.

Laten wij nog even het voorbeeld aanhouden van de “dikke” persoon. Deze peroon is er vast van overtuigd dat ze te dik is. Ze ondergaat het ene dieet na het andere en kijk nou eens, het minder eten heeft resultaat. De persoon  valt af. Maar na enige tijd komt ze weer aan. En dan volgt er weer een dieet met hetzelfde resultaat.

Waarom zie je zo vaak dat juist dit gebeurt? Dat geen enkel dieet een blijvend resultaat schijnt op te leveren? Omdat het zogenaamde te dik zijn niet zit in het eten maar in de overtuiging van de persoon dat ze te dik is. Het dieet helpt wel maar daarmee heeft ze nog niet de valse overtuiging verandert.

Maar hoe kan de valse overtuiging van denken dat je te dik bent, je dan ook echt dik maken? Omdat de geest van  elk mens verbeeldingskracht heeft. Het lichaam kan uit zichzelf helemaal niets. Ons brein ook niet.Het is de geest die brein en lichaam aanstuurt. Zonder geest werkt het brein, en dus ook het lichaam niet.

Met de geest stellen wij ons iets voor, bijvoorbeeld het idee van te dik te zijn. Hoe vaker wij dit denken hoe sterker dit idee wordt om vervolgens uit te monden in een overtuiging. Deze overtuiging wordt door de geest/voorstellingsvermogen ,als opdracht van de geest, overgedragen op het lichaam waarna de opdracht prompt wordt uitgevoerd en de persoon uiteindelijk zwaarder wordt dan de bedoeling was.

Is dit proces te veranderen? Jazeker, verander je overtuiging en je zult verbaast zijn over het resultaat. Onderschat de kracht van je geest niet. Ik zeg er wel bij dat het doorzettingsvermogen vereist.

Je zult elke dag moeten oefenen. Elke dag, ook al geloof je er in eerste instantie niets van en denk je dat het bij jou toch niet helpt om anders te denken. Vergeet niet, je deed er ook heel lang over om al je overtuigingen waar je nu last van hebt te creëren dus het zal ook enige tijd duren voor je resultaat merkt. Uiteindelijk zul je, nadat je je eerst hebt gedwongen anders te denken, merken dat je na een tijdje automatisch anders denkt.

Net zoals je er echt van overtuigd was dat je te dik was zul je er nu van overtuigd zijn dat je precies goed bent zoals je bent. Je lichaam gaat er uiteindelijk op reageren. Het zal minder behoefte hebben aan zoete en vette happen. Je zult, ook door de positievere manier van  denken  plezier krijgen in bewegen. En het leuke is, dat je dit proces kunt uitvoeren met alle overtuigingen die je wilt veranderen.

Let wel: het vraagt:

a) doorzettingsvermogen

b) bewust positief denken en nooit meer oordelen over jezelf of anderen., je oordeelt dan over aangeleerde kennis van jezelf of anderen en dat dient geen enkel doel.

c) geloof jezelf niet! Alles wat je gelooft is aangeleerd, opgedrongen en geprogrammeerd.En dus niet per definitie de waarheid en de werkelijkheid.Als je jezelf gelooft , geloof je in een bundel symbolen waarvan jou van kinds af aan is voorgehouden dat dat de werkelijkheid is. En hoe gekleurd werkelijkheid kan zijn, zag je in het voorbeeld van “te dikke “ mensen.

d) wees dus kritisch naar wat je waarneemt en luister naar wat anderen te vertellen hebben zonder daar een oordeel over te ventileren

Wat is dan wel de waarheid? Het dichtst komt het volgende in de buurt: Iets is waar als het uit liefde voortkomt. Iets is waar als het uit- en met liefde gezegd wordt. Roddel en oordelen komen niet voort uit liefde maar uit angst en zijn dus per definitie leugens en hebben als zodanig een negatieve invloed op je persoon.

Categorieën: Algemeen

9 reacties

Meralixe · 2 augustus 2014 op 08:10

Oei… oei … oei Kees, mag ik Kees zeggen? Hier een antwoord op formuleren zal niet zó eenvoudig zijn. Een radicale reactie, nu, zou kunnen zijn dat je gisteren te lang in de zon hebt gelopen maar daar schieten we niet mee op natuurlijk. U hebt het wel al begrepen, ik kan u NIET volgen.
Mijn visie is, loodrecht tegenover deze van u, dat ieder mens zijn natuur slecht en vuil is en dat het dan juist de informatie is die op hem (haar) afkomt die zorgt voor een beetje beter functioneren binnen de maatschappij. Een mix van het eigen verstand en invloeden van buitenaf zorgen dat het geweten dat ieder mens heeft indien mogelijk, in evenwicht blijft. Het is wel zo, en hier treed ik u voor een klein gedeelte bij, het is wel zo dat er kan gemanipuleerd worden, druk gezet worden, zodat de persoon door deze eenzijdige informatie afwijkingen vertoond. En, en nu kom ik nog dichter bij uw beweringen, wat bijvoorbeeld in het ene land normaal voorkomt, kan in een ander land totaal uit den boze zijn. Voorbeeld, Chinezen spuwen en laten ‘boertjes’ dat het een lieve lust is.

Steek eens twee peuters samen in een parkje met wat eenvoudig speelgoed? Juist, alle twee willen ze het zelfde. Borduur daar maar eens op verder… 🙂

troubadour · 2 augustus 2014 op 08:32

Je haalt ‘geest’ en ‘brein’ wel heel frivool door elkaar. Meralixe haalt er nog ‘verstand’ en ‘geweten’ bij. T’is dat ik op vakantie ga, maar anders… Het blijft interessant!

arta · 2 augustus 2014 op 08:52

Elke baby is een blanco blad, daar ben ik van overtuigd. Ook dat omgeving bepalender is dan genen.
En dat, wanneer je blijft denken ‘ Het lukt toch niet’ dat het zéker niet lukt.
Grotendeels zijn we het eens, Kees!

    Spencer · 4 augustus 2014 op 21:57

    Heeft het zin te vragen waar de overtuiging van die blanco baby op gebaseerd is, of valt hij in de categorie ‘Ik zie een zwangere vrouw, dus God bestaat’?

Chris · 2 augustus 2014 op 09:56

Kees, ik ben het met de basis van je betoog eens. Van de overtuigingen en zo. Sterker nog, ik heb in 2013 een blogreeks van meer dan 80 stukjes geschreven over loslaten, en dat ging met name over mijn eigen proces. Ik heb immers mijn hele leven, lifestyle, losgelaten en ben met werken gestopt, heb mijn huis en mijn meeste spullen verkocht/van de hand gedaan en ben en passant een kleine 20 kilo aan lichaamsvet kwijtgeraakt (niet allemaal in dat jaar hoor). Zonder te di-eten!!!

Maar ik heb mij nooit het “te dik” gevoel zoals jij dit beschrijft. Ik was aan het “over-compenseren”. Ik vond dat ik wel iets had verdiend na een dag (of een week of een maand, etc) van hard werken. En beloonde mijzelf met een gegrilde kip, een haring, een pul bier of een exclusief diner in een of ander sterrenrestaurant. Sinds ik ben gestopt met de lifestyle die niet werkelijk mijn zielepad (sorry voor dit woord 😉 ) strookte, hoefde ik dit niet meer te doen, en leef ik in een meer natuurlijke flow.

Ik kijk er dus anders naar. Als iemand “te dik” is, is dit in mijn beleving een manifestatie van een ander “probleem”. Di-eten neemt die oorzaak niet weg, betreft slechts symptoombestrijding, dat ben ik met je eens.

Ik vind je stuk in ieder geval erg inspirerend en wellicht kan het iemand een duwtje in de rug geven in het proces naar bewustwording.

Spencer · 2 augustus 2014 op 12:08

Sorry, maar ik vind het een hoop lulkoek..

Mien · 3 augustus 2014 op 22:25

In welke grot heb jij gezeten Kees?
Bijzondere introspectie.
Liefde is en blijft een mooie drijfveer in het leven.
Maar het zijn de angsten die het vaak boeiend maken.
De waarheid, tja, spiegel, grot, noem het maar op.
Er zijn er zovelen, op heel de moeder Aarde.

Dees · 4 augustus 2014 op 19:07

Nature en nurture, daar is het laatste woord nog lang niet over gezegd. Er is wel iets te zeggen voor volmaakt zijn zoals je bent! Welk oordeel kan immers juist zijn?

Wel jammer dat een dik persoon door zichzelf perfect te achten gewicht gaat verliezen. Ook vraag ik me af, iemand met een aangeboren aneurysma, die daardoor agressief wordt, is die ook perfect? Een mens met een voorkeur voor kinderen als bedpartner. Perfect?

Verder, ik vond je grandioze humor altijd zo grandioos geestig. Ik hoop dat we die ook nog weer gaan zien.

pally · 6 augustus 2014 op 22:02

Ik vind het moeilijk over dit stuk te oordelen, Kees.
Vooral als je het over de waarheid hebt. Ik denk dat iedereen zijn eigen waarheid creëert en dat een universele waarheid helemaal niet bestaat.
Misschien maakt elk mens wel de ‘waarheid’ waar hij mee leven kan.
Ook ik mis, net als Dees, jouw humor, die heerlijk relativerend werkt. Die ben je toch hopelijk niet kwijt geraakt?
Dat een nieuw mens in orde is, geloof ik wel, maar het is dan ook nog een onbeschreven blad, of als je wilt , een nog lege computer. Interessant wordt het als hij op eigen manier iets met de input gaat doen.
Een column die vraagt om nadenken.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder