Bier sex en vieze luiers

Nee, joh gaat lekker, hij groeit goed en lacht veel….
Een van de vele gesprekken begint de laatste tijd zo, en ik vind het heerlijk om over de kleine man te vertellen.
Dit had ik mij een aantal jaar geleden niet voor kunnen stellen, maar ja toen was ik ook alleen maar bezig om de week zo snel mogelijk voorbij te laten gaan zodat het weer weekend was en we weer naar de Waard, Dieka, Bills Bar Boode en al die andere uitgaansgelegenheden te kunnen gaan.
Het werd serieuzer toen de eerste vrienden op zoek gingen naar een huisje, zelf een relatie krijgend en het uitgaan langzaam verruild werden voor etentjes en heerlijk een zaterdagavond op de bank, met af en toe een verjaardag, vooral die verjaardagen keek ik met argus ogen naar de nieuwe vaders, speen in de mond vlekken in het shirt en wallen onder de ogen en terwijl ik aan mijn biertje lurkte en het ene grote verhaal aan het andere knoopte, hadden die nieuwe vaders alleen aandacht voor hun jonge spruit, ook als je met hun aan het praten was gingen die ogen slinks naar de kleine telg.
Voor de goede orde vroeg je toch maar even hoe het ging en al gauw ging het ene oor in en het andere oor uit omdat het onderwerp weer ging over poep, pies en huilen…..
In de vriendengroep was er nog geen sprake van kleine kinderen maar zo links en rechts werden er wel signalen opgevangen, een nieuwe auto werd gekocht en als dit een station was dan zou er toch wel… nee joh is handig voor het werk en ik neem nogal veel dingen mee en is handig voor de boodschappen enz enz…. een uitvlucht zoeken naar een goede smoes, maar wel stiekem rampetampen en hopen dat er een vlugge Japie tussen zit die als eerste bij de finish is… en tussendoor feestjes vermijden, want om elke week te zeggen dat je je niet zo lekker voelt als vrouw zijnde en daardoor niet aan de drank gaat…. Op een gegeven moment zijn de smoesjes op.

En nu jullie hè, neuuuh eerst nog maar beetje oefenen, je ziet het tafereel aan bij het eerste kraambezoek, luiers verschonen, beschuit met muisjes en een drankje on the side in een te warme slaapkamer, nog even niet denk je bij jezelf, ondertussen krijg je de kleine telg ongemakkelijk in de handen gedrukt en je doet net of je het heel leuk vind, en je hoopt maar dat ze hem weer snel overnemen en je weer uit die ongemakkelijke situatie vandaan komt.
Onderweg naar huis hoor je je vrouw zeggen dat het toch wel leuk is… en je weet het je hebt het nu te lang voor je uitgeschoven het moet gebeuren, je moet erop!
Het is gedaan met het oefenen je mag op voor het examen… hoewel je er wel klaar voor bent breekt het zweet je toch een beetje uit, weer een stapje verder.

De eerste test hoop je stiekem dat het niet positief is en dat je het nog even voor je uit mag schuiven maar na een aantal keer negatief ben je het toch wel zat, je begint aan jezelf te twijfelen want jij hebt inmiddels toch superzaad, maar na een aantal test (en nog een paar voor de zekerheid) is het dan toch positief, overigens is zon test kopen bij de drogist hetzelfde als de eerste keer condooms kopen, je hoopt dat niemand je ziet en de verkoopster haar mond dicht kan houden en waarom glimlacht ze….
Nu begint het grote toneelspelen van pak m beet 3 maanden, er komt een andere auto, een station…. “Ja, is makkelijk we wilden toch wat anders en met het oog op de toekomst bla bla bla”
veel feestjes zijn er gelukkig niet, en de meeste smoesjes zijn op, en als je dan alleen op een verjaardag van vrienden verschijnt en de gerepeteerde tekst(“ja ze was de hele week al moe en het was druk op het werk en de griep hè, het heerst ) er iets te makkelijk uitkomt dan weet je dat het verzet is gebroken, je probeert het nog te redden maar je weet dat een ANDER ONDERWERP je enige redding is.
Maar inmiddels weet iedereen het en het grote wachten is aangebroken, vooral het wachten op de verloskundige in de nacht… elke minuut is te lang en als ze daar dan is in het holst van de nacht en binnen no time weer vertrokken is met de tekst “ga maar weer slapen er is nog niks aan de hand, ik kom later terug” JE GAAT WEG? WAAROM, WAT MOETEN WIJ DAN.
Van slapen komt weinig, ik had er geen puf voor en mijn vrouw was het puffen zat…
Inmiddels zijn we gewend aan het ouderschap, van de zomer hebben we niet veel meegemaakt, ja het was warm maar je was druk bezig, kruikje hier, vieze luier daar, te kleine romper.
Als je s’avonds om 10 uur uitgeteld na de laatste fles op bed ligt, hoor je in de andere tuinen geroezemoes, gelach en een beetje muziek, in je neus komt de geur van een late bbq je maag knort…. Je kijkt je vrouw aan en stelt je gerust,volgend jaar zitten wij ook weer zo laat buiten…
Ook zijn er verjaardagen voorbij gekomen, bij verjaardagen van vrienden ging de nieuwe spruit niet mee, er werd met een muntje gegooid wie er mocht, en je hoort jezelf praten met een andere vriend die ook vader is over poepluiers, temperaturen en dat het allemaal zo leuk is maar je wet dat je heel snel over moet op een ander onderwerp omdat die andere vaderloze vrienden het niet zo heel veel interereseert en die geloven het allemaal wel, ik snap het maar je bent te trots en hoopt dat het onderwerp weer wordt aangesneden, dan maar even naar de vrouwentafel….
Maar met verjaardagen bij familie ga je natuurlijk als gezin, en ik kom er niet onderuit ik ben zon vader, speen in de mond, tas op de schouder, vlekken op het shirt en als ik aan de praat ben met de buurman toch met een slinks oog die tante oom of opa in de gaten houden of ze je kleine wonder niet verkeerd vasthouden of iets dergelijks, en dan zie je die andere vader, je blikken kruisen, zijn kinderen zijn al ouder, kunnen meer en hij zit relaxed,pilsje in de hand en overziet mijn “problemen” is dat een smerige grijns om zijn mond of verbeeld ik me dat….