Buurman Wiebe

Nooit ga ik naar de kerk. Nu maak ik een uitzondering, want het gaat niet goed met mijn buurman Wiebe die aan het syndroom van schriftelijke gilles de la tourette lijdt.
Hij gaat steeds vaker vieze scheldwoorden gebruiken. Ik wil bidden voor Wiebe.
Best wel geestig overigens, zo’n kerk. Vooral de preek. Heerlijk ! Meneer pastoor, die geld de wortel van alle kwaad noemt en daarna vrolijk met de collectezak rond gaat, maar dit terzijde.

Wiebe heeft sinds kort ook Facebook. Zijn eerste bericht was meteen raak: “wordt wijzer! Volg bij mij een workshop klokkijken.’
Het tweede bericht was gericht tegen de wijkagent van onze buurt. Wiebe op facebook:’kennen jullie Bert? Die lul de behanger is geen wijkagent maar een ontwijkagent. Hij rijdt alleen maar rondjes om de wijk heen.’
Even later “sommeert” hij zijn facebookvrienden om morgen nacht met hem mee te gaan om op de snelweg ,liggend en ingesmeerd met stopverf ,een aquarel in realistisch reliëf na te doen. Dat doen we met z’n allen, schrijft hij. En wie niet mee gaat, weet ik te vinden..!

Geloof mij, het is geen sinecure om iemand als Wiebe als buurman te hebben. Laatst droeg hij mij op om met hem mee te gaan naar de bakker.
Eenmaal bij de bakker liep hij een half uur ,de klanten opzij duwend, door de bakkerswinkel om bij elk gebakje even stil te blijven staan. Uiteindelijk toen de bakker vroeg of hij het al wist, antwoordde Wiebe: ‘als ik een besluit neem, hoeveel kost dat besluit dan per pond.’
De bakker keek mij lang aan. Alsof ik er wat aan kan doen. Veel mensen raken in de war als ze dit soort dingen meemaken. Ik niet. Ik weet niet beter.

Vlak voor Wiebe scheidde van zijn vrouw Gré, Haalde hij bij Gré het bloed onder de nagels vandaan. Gré was net een New Age winkel begonnen en verkocht tarotkaarten en met apenhaarwierook ingewijde pendels aan een kettinkje. En daarnaast gaf ze cursussen in ademtechnieken en meditatie.
Totdat Wiebe ingreep. Op een ochtend arriveerde Gré bij haar winkel. Met één oogopslag overzag ze het houten bord van drie bij zes dat naast de deur ,tegen de muur was gespijkerd. Met name de vrij groot geschilderde Gotische letters van de tekst, deden Gré happen naar een door haar zelf gedoceerde ademtechniek met een minimum risico op hyperventilatie. Nog steeds happend en ademend naar haar vecht-of vlucht spier in plaats van naar haar buik zoals aanbevolen, las ze: “U ZWEEFT! WIJ VANGEN!!!!!”

Ze wist meteen dat het Wiebe was. Voor de zoveelste keer. Daarna waren zij binnen een maand gescheiden.

En nu zit ik in de kerk. Mijn mobieltje laat 86 oproepen zien. Allen van Wiebe.
Ik bid. Wat moet je anders…