Fieberbrunn- Oostenrijk. Ik hang- samen met tien anderen- op 1800 meter hoogte in de gondel en ben op weg naar het tussenstation om daar koffie te drinken en van het uitzicht te genieten.  Ik schrik op van een hoog, doordringend geluid. Haastig gris ik mijn mobiele telefoon uit mijn zak. Een nieuw bericht.
Ik lees: Hoi. Heb je misschien interesse in een Carmen set? Groet M.
Deze boodschap lijkt misschien wat vaag, maar voor mij is hij helder:
M. is een goede vriend van me die, zoals hij hierbij laat weten, nu in de kringloopwinkel rondloopt en daar gestuit is op een ouderwetse Carmen set. Bij het zien van de kunststof rollers dacht hij klaarblijkelijk aan mij.

Vintage is in. En struinen het nieuwe shoppen. Ik doe er ook graag aan mee en ben hierin lang niet de enige, want de parkeerplaats van de kringloop winkel staat iedere dag bomvol.
Het leuke van het rondsnuffelen tussen tweedehands spulletjes is dat je van te voren geen idee heb wat je er tegen zal komen. Misschien heb je geluk en vind je voor een prikkie een te gek leer jasje, een uniek servies, een mooi boek, een knotsgekke lamp of die ene tas die je altijd nog aan je collectie wilde toevoegen en hier geduldig op je lijkt te wachten. Het idee dat het allemaal al eerder gebruikt is, maakt het voor mij alleen maar spannender en een opgewonden tussen kunst en kitsch gevoel bekruipt me als ik meen echt iets bijzonders in handen te hebben.

De Oostenrijkse winterzon schijnt volop en de geur van minestrone prikkelt. Ik zit onder een schapenvelletje en denk aan de hete, pinnige rollers die ik als puber in mijn lokken draaide en mijn hoofdhuid bijna deden verschroeien. Het was even doorbijten, dat kan ik me nog herinneren. Maar dan had je wel een avondlang een weelderige bos.  Dat iemand zoiets van de hand doet!
Snel stuur ik een antwoord naar M. en nestel me daarna tevreden onder mijn kleedje. Mijn mondhoeken krullen op.
Het idee dat er op dit moment een man achteraan aansluit aan de kassa om een set krulspelden af te rekenen, is op zijn zachts gezegd erg lachwekkend!

 

 

 

 

 

Categorieën: Algemeen

natasja bijl

Natasja Bijl/ dromer/schrijfster/ houdt van columns/ blogs en korte verhalen waarvan meedere gepubliceerd. Won in 2012 de ik- vertel schrijversprijs en is nu druk met eigen bundel RUIS. Schrijven begint bij verwondering over bepaalde situaties. Constant op zoek naar spanning, een twist of humor!

4 reacties

troubadour · 24 januari 2014 op 12:19

Na mijn uitputtende serie over schaamhaar is dit werkelijk een verademing. Keurig geschreven en mooi opgetekend.
Maar moest je nu eindigen met ‘lachwekkend’? Op zijn zachtst gezegd vind ik het een demasqué.
Hartelijk welkom op deze prachtsite.

Sagita · 24 januari 2014 op 16:13

Verfrissend taalgebruik. Je maakt wel erg grote sprongen. Gondel, kringloopwinkel,flashback pubertijd en dat in een klein stukje. Die conclusie in de laatste zin had je beter- op de een of ander manier – aan de lezer over kunnen laten.
Welkom op ColumnX.
Groet Sa!

Meralixe · 24 januari 2014 op 16:51

Welkom op column x met het goed vertelde verhaal, afgesloten met een tamelijk uit de hand gelopen witregel. 🙂

Een prijs gewonnen in 2012.. Dat schept hoge verwachtingen. :laugh:

Kleine opmerking; het woordje ‘en’ hier een vijftiental keren gebruikt in een vrij korte column, werkt een eentonige indruk in de hand. 🙂

Nachtzuster · 24 januari 2014 op 19:03

Welkom hier met deze leuke binnenkomer! :-). Eens met voorgaande reacties. Op naar de volgende!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder