Ze woonde bij mij om de hoek.
Ik zag haar vaak de hond uitlaten en hebben elkaar vaak even aangekeken en zeiden we gedag. Of ze liep met haar baby in de kinderwagen bij albert hein.Altijd was ze lief,aardig,goedlachs en uitermate vrolijk.
Ineens las ik op teletext dat ze was overleden. Ik schrok mij kapot. En vroeg mijzelf af hoe het in godsnaam mogelijk is, dat zo’n gelukkig,mooi stel. Zulke leuke ,aardige mensen,zo’n drama in hun leven moeten krijgen? Waarom moest zij dood?
Wat heeft het leven voor zin als je zo jong moet sterven? We zullen het wel nooit weten.
Afgelopen woensdag is zij op haar verjaardag begraven op het kerkhof waar mijn opa ook ligt.
Het ga je goed daarboven. Je bent een mooie engel!
Dag lief buurmeisje.
liefs je buurjongen martin.
Categorieën: Actualiteiten
10 reacties
pleuro · 9 februari 2004 op 09:39
Dat het leven lang niet altijd leuk is wist ik allang… Maar dat het leven zo vaak oneerlijk en onrechtvaardig is was ik even vergeten. Wederom een heel speciaal iemand uit ons dagelijkse TV leven moest een vreselijke strijd leveren.
Lieve Dinand en Dean Maddy, heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd, mochten jullie eigen schouders niet sterk genoeg zijn om dit verlies te dragen, dan mag je die van mij lenen om ze er onder te zetten.
Kortom, mijn hele grote bek is met stomheid geslagen, ik weet niet wat ik moet zeggen en ik wil ook helemaal niks meer zeggen.
Soms zegt stilte meer dan zoveel woorden….
deZwarteRidder · 9 februari 2004 op 11:53
Mooi stukje uit het hart geschreven, door(een nog jonge) Martin?
Echter….
als ik nu de maandag telegraaf opensla en naar de rouwadvertentie’s blader, dan zie ik nog veel meer schrijnende (sterf) gevallen, idem op dinsdag, woensdag, donderdag etc etc.
Zo ook in de andere landelijke kranten… en wat te denken van onze plaatselijke krant? De meeste advertenties zeggen mij niets..
Ik ken die mensen niet..maar vaak voel je het verdriet dat het heengaan met zich meebracht en dan met name voor de nabestaande…
Het is zo..het zijn onbekende en het raakt je meer als het familie, een vriend(in) of kennis/bekende is…maar toch..
Ergens is het niet “eerlijk”voor dat overleden kind van 6, de baby die de wiegedood stikt, de kinderen die omkomen in het verkeer, bij een brand, of vermoord worden door een psychopaat.
ik vind dan ook dat de dood van een Bekende Nederlander ( TV ster/artiest) niet moet worden tot een “Hype” Laten wij nou gewoon eens stilstaan bij het leed in het algemeen…..
Rich@Rd
Eftee · 9 februari 2004 op 13:44
Ik had er geen woorden voor…… Jij hebt ze wel gevonden.[img]http://www.examedia.nl/columnx/images/subject/icon14.gif[/img]
Farfalla · 9 februari 2004 op 14:37
Hmm… sinds een tijdje sta ik bij iedereen die een leed heeft omdat een bekende van hem/haar gestorven is stil. Vorig jaar was de vader van een meisje uit mijn klas overleden, die tevens ook leraar bij mij op school was. Dat vond ik echt heel erg. Ik heb toen erg moeten huilen, omdat ik erover na had gedacht hoe pijn zoiets kan doen… Ik denk dat het belangrijk is om mensen die leed hebben in deze maatschappij goed te steunen, dat helpt al heel erg!
Mosje · 9 februari 2004 op 17:41
Ik kijk geen soaps, en had nog nooit van Guusje gehoord. Ik vind dat Alies wel heel erg mooi heeft gereageerd. Ik voel met je mee Martin.
Farfalla · 9 februari 2004 op 17:43
Thank you! Ik ken Guusje ook alleen maar omdat mijn klasgenootjes het vroeger ALTIJD over gtst hadden. Ik had daar geen aandacht voor, was altijd verhaaltjes aan het schrijven…
Ma3anne · 9 februari 2004 op 18:13
Jonge mensen horen niet dood te gaan… bekend of onbekend.
Daar heb ik nooit iets van begrepen en daar word ik altijd boos van, omdat ik daar niks van begrijp. Als ik God ooit nog tegenkom, heeft ie me wel wat uit te leggen.
pepe · 9 februari 2004 op 18:56
Mijn medeleven gaat uit naar haar ouders en mensen die van haar houden.
Je kind verliezen is een van de moeilijkste, ergste dingen in het leven. Het hoort niet, ’t is zo oneerlijk!!
Farfalla · 9 februari 2004 op 19:34
Ja, ik baal er altijd van dat wij als mensen zo machteloos ertegenover staan..
Kobus · 11 februari 2004 op 10:43
Ik vind het een aardige column, misschien wat kort. Misschien had je gewoon niet naar Guusje als bekende Nederlandse moeten “toe” schrijven. Daar heeft de Zwarte Ridder wel een punt. Maar een sfeerbeeld geven uit je directe omgeving en wat dit met je doet. In die zin toch prima verwoord.