Ik zal eerlijk zijn. Ik was van plan om een column te schrijven over de vluchtelingen. Mezelf openlijk af te vragen waarom ze niet lekker in hun eigen land, of dan in ieder geval hun eigen omgeving, konden blijven. Wat kwam die bende vrouwenverkrachters, stiekeme moordenaars, terroristen in de dop, smerige kinderlokkers en achterlijke pedofielen doen in het paradijs Nederland?
Ja, ook ik ben schijnbaar gewoon een mens. En ja, ook ik ben schijnbaar eenvoudig beïnvloedbaar door de media met “De Witte Engel” als een moderne Goebbels voorop. En ja, ik had ook mijn twijfels of er geen andere motieven waren dan vluchten voor een bak ellende die ik mij in mijn veilige Europa niet kon voorstellen. Nergens lees, zie of hoor ik namelijk dat we te maken hebben met mensen, zoals jij en ik. Mannen, vrouwen en kinderen. Nergens lees, zie of hoor ik hun verhalen. Wat hun gevoelens zijn. Wat zij hebben meegemaakt en nog steeds meemaken. Wat voor offers zij gebracht hebben.
Ik sla een willekeurige krant open en lees over rellen, uitgelokt door asielzoekers. Ik kijk op teletekst en lees over ondankbaarheid. Ik kijk naar het journaal en zie uitsluitend jonge mannen. Mannen die best wel eens terrorist zouden kunnen zijn. Ik hoor de meest verschrikkelijke dingen die deze barbaren zouden hebben uitgevreten. Niet één keer lees, zie of hoor ik de mening van de vluchteling, die er wel degelijk is. Nergens lees, zie of hoor ik van hun dankbaarheid, die er wel degelijk is. Nergens lees, zie of hoor ik het verdriet van de moeders, die er wel degelijk is. Nergens lees, zie of hoor ik hun kijk op het vluchteling zijn, die ze wel degelijk hebben.
Ik lees, zie en hoor wel dat er vrouwen verkracht zijn. Binnen een uur weet men dat het asielzoekers zijn geweest en zijn de daders opgepakt. Nederlandse pedofielen kunnen jarenlang ongestraft rond neuken, maar in dit geval was de politie ongewoon effectief. Ik lees, zie en hoor over kindbruidjes. Vieze oude mannen zouden massaal aan hun pedofiele trekken komen door zich te vergrijpen aan kinderen van soms net 10 jaar. Maar nergens, echt nergens, is een kindbruidje te zien of gezien. Ik lees, zie en hoor over rellen in de opvangcentra. Die “rellen” blijken later kleine vechtpartijtjes, voortkomend uit een logische frustratie.
Ik lees, zie en hoor dat asielzoekerscentra zijn aangevallen door Nederlanders. Gewoon omdat ze dat een goed idee vonden. Ik lees, zie en hoor dat asielzoekers uitgescholden worden, bespuwd worden, uitgekotst door mijn landgenoten. Ik lees, zie en hoor alleen maar hoe deze mensen stinken, hoe smerig ze zijn, dat het maar goed is dat er zoveel verzuipen. Steeds lees, zie en hoor ik dat de barbaren komen. Maar ik heb nieuws, ze komen niet, ze waren hier al. Al heel lang. En ze zijn dichter bij dan je denkt. Zo dichtbij als de dichtstbijzijnde spiegel.
Zotteklap
16 reacties
Mien · 19 oktober 2015 op 17:32
Goede binnenkomer Zotteklap. Stemt tot nadenken, voor degene die het wil en kan begrijpen. Van mij mag je blijven. Wat overigens voor iedereen geldt die zich gedraagt en leeft naar gelang de in Nederland geaccepteerde, ingeburgerde, gangbare normen, waarden en regels. Spiegelen heet dat geloof ik. Welkom bij ColumnX.
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:20
Dank je wel
Esther Suzanna · 19 oktober 2015 op 17:47
Welkom, goed stukje dat tot nadenken stemt.
Noot: ik ben van mening (let wel, dat is mijn mening…) dat je als Columnist niet zomaar iets moet gaan roepen zonder je te informeren, juist door de redenen die je zelf aandraagt.
Dat er nergens verhalen te vinden zijn is een contradictie in terminus, in tegenspraak met je stuk dus, oftewel, verhalen zijn er te over. Van alle kanten bezien en overal te vinden. Eerste verdienste van een goede Columnist is op de hoogte zijn. Zowel in de media, als op nieuwssites, op FB pagina’s en nieuwsgroepen kan iedereen letterlijk volgen wat vrijwilligers meemaken, de vluchtelingen zelf communiceren, hoe vrouwen en kinderen zich voelen, hoe de gemeenten en de bevolking ermee omgaat, de media beschrijft en een kleine groep haalt écht narigheid uit.
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:23
Ik weet dat er zeker verhalen zijn. Alleen krijgen de negatieve verhalen steeds de voorkeur. Hierdoor lijkt het bijna alsof de verhalen van de vluchtelingen er gewoon niet toe doen. Dit heb ik extra kracht willen geven door te beweren dat er geen verhalen te vinden zijn. Misschien niet helemaal duidelijk geweest. Volgende keer beter.
Frans · 19 oktober 2015 op 22:04
Ga zo door
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:24
Zal ik doen
pally · 20 oktober 2015 op 12:13
Als je niks hebt gelezen over hoe vluchtelingen zich hier voelen, vraag ik mij af welke krant je leest?
Evengoed , inderdaad een stukje dat uitdaagt , tot nadenken stemt em uitdaagt. Welkom hier
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:24
Lees mijn reactie op de reactie van Esther Suzanna.
Dees · 21 oktober 2015 op 10:34
Ik meen tussen de regels door een overtuiging te lezen dat als de vluchteling een menselijk gezicht krijgt, de haat en hekel zou verdwijnen. Dat dacht ik zelf altijd. Inmiddels geloof ik daar niet meer zo in. Of dat komt doordat inleving en empathie daadwerkelijk minder zijn geworden, of doordat mensen geen schroom meer kennen om hardop en in het gezicht te haten weet ik niet.
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:27
Mijn angst is dat de media bepaalt wat je moet denken. Als het echt zover gekomen is dat haten omdat iedereen haat normaal is, dan is het heel erg gesteld in Nederland.
Dees · 21 oktober 2015 op 10:34
Goed geschreven trouwens!
Meralixe · 21 oktober 2015 op 12:24
Na het lezen van uw persoonlijke gegevens en deze column kan ik me niet ten volle uitspreken welk vlees ik hier in de kuip heb. Nu, dat hoeft (nog) niet maar te veel tegenstellingen in de zin van enerzijds “u moet alles wel met een korreltje zout nemen” en anderzijds ” ik hou de lezer graag een spiegel voor” brengen toch wel enige verwarring. Zo ook komen er in deze column zowel sussende gedachten als kwetsende beweringen voor die er voor zorgen dat een koe geen koe meer wordt genoemd, dit terwijl de lezer van de schrijver enkel duidelijkheid verwacht.
O ja, die laatste alinea… die laat zich door de lezer natuurlijk niet gemakkelijk parkeren… Moeten we dat dan maar lezen met een vette knipoog?
Overigens… uiteraard welkom op column x!!!
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:28
Je hebt groot gelijk. Ik heb dat stukje inmiddels aangepast.
Kim U. · 22 oktober 2015 op 14:30
Ik vind het goed geschreven, eerlijk, confronterend. Het is bizar wat mensen doen en zeggen, al komt het naar mijn mening allemaal voort uit angst. Daardoor kan ik het nog een beetje relativeren..
Zotteklap · 23 oktober 2015 op 14:28
Dank je
Meralixe · 23 oktober 2015 op 15:27
Toch nog dit: Ik zag gisteren op TV een Nederlandse betoging tegen vluchtelingen. Nee, de Nederlanders aan de schandpaal nagelen… ik zou niet durven maar de doorgedreven haat die deze mensen etaleerden… nee hoor, zo komen we ook geen stap verder.