De Eerste Keer

Van de week was het weer zover: het grootste damesevenement van Nederland waar vrouwen samendrommen vol heb- en kooplust, vergezeld van veelkleurige boodschappenkarren op twee wielen en een standaard die speciaal voor dit evenement onder het stof van de zolder vandaan zijn getakeld: De Huishoudbeurs 96.0. Voor alles is een eerste keer, dus ook voor een bezoek aan dit grootse gebeuren. Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik, ondanks dat ik van twee vriendinnen een gratis toegangskaart kreeg, toch ook wel erg nieuwsgierig was naar hetgeen zich daar allemaal afspeelde. Rondom dergelijke beurzen ligt altijd een bepaald soort magie (tenminste, volgens mijn mannelijke familieleden): wat voor soort vrouwen komt daar (leeftijd, opleidingsniveau, type persoonlijkheid, nationaliteit), wat voeren ze daar precies uit (kijken, kijken en niet kopen (of juist andersom), of overal gratis eten scoren net zo lang tot ze een hoeveelheid hebben bemachtigd die gelijk staat aan een volledige maaltijd, of een gratis make-up beurt regelen en dan alsnog besluiten de gebruikte verf niet te kopen) en wat dies meer zij. Nu, met deze onderzoeksvragen in het achterhoofd kan de interessante avond beginnen. Op station Amsterdam RAI begint het feest al, wanneer men (met name wo-men) terechtkomt in een blije veelkleurige menigte vrouwvolk (met hier en daar een onderdanige man) omringd door de eerder vermelde boodschappenkarren op twee wielen en een standaard, verheugd op weg zijnde naar liters schoonmaakmiddelen en kilo’s Milka-chocolade. Zo op het eerste gezicht zijn er weinig overeenkomsten tussen de dames. Echter, wie beter kijkt, ziet dat het gros zich tot de 40+’ers mag rekenen. Hieruit kunnen twee conclusies getrokken worden: of ik ben, vanwege het feit dat ik deze beurs bezoek, ook op weg om zo te worden, of er is toch een minimumleeftijd aan deze beurs verbonden. Nog een opmerkelijk feit: Een spreekwoord zegt ‘een vrouw heeft slechts een recht en dat is het aanrecht’. Echter, op dit evenement lijken de rollen omgedraaid: mannen hebben zich geïnstalleerd achter een keukenblad en voorzien de gulzige vrouwen van allerlei zoetigheid. Toppunt van emancipatie of toppunt van onderdanigheid? Hoe het ook zij, vermakelijk is het wel. Net als die man van de brillenwasserette die geen ervaring heeft met brillen: wat zou hij in het dagelijks leven doen?
De meest falende gebeurtenis van deze avond? Het moment dat je, als op kamers wonende student met je trolley (want je gaat dat weekend naar je ouders) die je net hebt opgehaald bij de tassen garderobe, naar de jassen garderobe loopt en nog net hoort: “Zou ze die echt helemaal vol hebben zitten?” Arghh, zou er dan toch echt een minimumleeftijd verbonden zijn aan de Eerste Keer?