De ultieme vernedering…

Even met de ChristenUnie gebeld: “Goedemiddag, Oplopers hier.” De telefoniste van de orthodoxe regeringsfractie verzuchtte: “Alwéér?” Tsja, het is natuurlijk niet mijn schuld dat ze zichzelf steeds opnieuw zo voor gek zetten. Dus ik drong aan: “Ik wilde even een handige tip bij jullie kwijt over dat elektronische kinddossier van André. Daar zal ‘ie echt blij mee zijn.” Opnieuw had ik de telefoniste van Gereformeerd Vrijgemaakte huize omgeluld, want ik werd doorverbonden met André Rouvoet himself. “Ha, Dré! Alles goed. Ik vind het zó onterecht dat iedereen over je heen valt als het over die intieme vragen in dat elektronische kinddossier gaat. Ik zie juist gigantische mogelijkheden.”

Nieuwsgierig wilde de bewindsman weten, wat ik bedoelde. Dus ik legde hem uit: “Jullie leggen toch de meest intieme gegevens in dat dossier vast? Nou dan! Er gaan toch stemmen op, dat het een goed idee is om Marokkaanse straatschoffies in Gouda en Amsterdam-Slotervaart gewoon flink te vernederen? De ultieme vernedering ligt nu binnen handbereik. Als er weer eens een straatroof is gepleegd, zegt de politie in opsporing verzocht niet alleen dat de dader een lichtgetinte huidskleur heeft en opgeschoren donkerbruin haar, maar ook dat ‘ie een pikkie heeft van slechts een schamele 12 centimeter. Erger kun je ze niet vernederen, dunkt me.” Om onduidelijke redenen werd de verbinding verbroken. Vreemd…

Ook vreemd is de ophef over de plaatsnaam Sexbierum. Raadslid Kor Stelma van de ChristenUnie heeft opeens bezwaar tegen die naam. Want “puriteinse normen moeten worden onderstreept.” Nieuwsgierig kijk ik uit naar de dag waarop Stelma in alle straten in zijn dorp om puriteinse redenen ook het huisnummer 69 wil gaan verbieden… Maar zoals veel van die prutspolitici heeft Stelma de klok wel horen luiden, maar weet hij niet waar de klepel hangt. Want dat ‘sex’ in Sexbierum heeft niets van doen met zedeloze naaktheid ofzoiets. Het is een verbastering van het telwoord zes. En dat ‘bierum’ gaat niet over een licht-alcoholische drank die een forse bijdrage levert aan liederlijk wangedrag. Het betekent iets in de trant van verhoogd stuk land. De plaatsnaam Sexbierum slaat gewoon op de zes terpen waarom het dorp is gebouwd. Met deze blunder is Kor Stelma voorlopig de risee van de lokale politiek.

De risee van de lándelijke politiek heet Rita Verdonk. Ze heeft het bespottelijke idee gelanceerd, het roken in kleine cafés weer toe te staan. Echt. Anders gaat volgens Rita de Nederlandse volkscultuur verloren. Want al die gezellige kroegjes aan de haven worden volgens Rita door het rookverbod bedreigd in hun voortbestaan. Ach ja, die Rita. Nederlandse volkscultuur… Lazer toch een eind op. Hoe ziet Rita die volkscultuur dan precies? Massa’s rochelende longkankerpatiënten? Een soort letterlijk “Ikke ikke ikke en de rest kan stikke?” Denk nou eens na: het is toch niet normaal, om in openbare gelegenheden niet alleen je eigen longen, maar ook die van je niet-rokende medebezoekers letterlijk te verkankeren? Roken doe je maar thuis, en als je kinderen hebt liefst op het balkon of in de tuin! En geschifte Rita gun ik een week lang -net als wat iedere niet-rokende cafébezoeker is aangedaan- opsluiting in een klein hok met een paar flinke rokers. Worden er over een paar jaar dan op haar longen opeens ook wat van die griezelige zwarte vlekjes geconstateerd, dan is dat wat mij betreft een rechtvaardige zaak. Want van Rita kan iedereen de kanker krijgen…

Natuurlijk, grotere horecabedrijven hebben minder last van het rookverbod omdat ze aparte rookruimtes kunnen inrichten. Maar die zijn ook meer geld kwijt aan hun huisvesting. En heel grote zaken, zoals de wegrestaurants van Van der Valk hebben dat probleem al helemaal niet. Behalve rookruimtes hebben die naar het schijnt tegenwoordig ook afwerkruimtes. Dacht ik vroeger bij Van der Valk altijd aan meelijwekkend onderbetaald en uitgebuit personeel, tegenwoordig denk ik bij die wegrestaurants aan prostituees die daar een kamer huren. Dat bleek uit een onderzoek van RTL. Heel wat lichtekooien huren een kamer langs de snelweg en ontvangen daar hun klanten. Met altijd een gezellig schaaltje appelmoes binnen handbereik… Gillend van de lach denk ik aan een of andere morsige vertegenwoordiger in gegalvaniseerde moeren en bouten die bonje thuis heeft omdat ‘ie in zijn onschuld had overnacht bij Van der Valk… En misschien kunnen ze die rare vogel van de gevel schroeven. Er moet toch een lolliger logo kunnen worden bedacht voor een als wegrestaurant vermomde hoerentent? Nou ja, toch leuk om te weten dat er bij Van der Valk tenminste nog íets stijf staat. Want de sperzieboontjes blijven er rimpelig en slap…