Drie wijzen geweigerd

Toen ik een dag of tien geleden mijn kerststal van zolder haalde, ontdekte ik dat mijn kamelen waren verdwenen. Vervelend, want drie wijzen zonder kamelen…dat hoort niet. Vandaag, net op tijd voor Driekoningen, dook een van de twee schepen van de woestijn weer op. Hij staat inmiddels uit te rusten bij de stal, nog net een dag genietend van de aandacht en warmte. Hoe anders is het de wijzen in de kathedraal van Agrigento (Italië) vergaan. Vrijwilligers van de plaatselijke Caritas zijn daar verantwoordelijk voor het opzetten van de stal en zij ondervonden bizarre moeilijkheden. Althans dat staat te lezen op het bordje dat naast de kribbe is geplaatst:

“Wij wijzen u er op dat het kindje Jezus dit jaar geen cadeautjes zal krijgen: de drie wijzen uit het Oosten zijn, samen met andere asielzoekers, aan de grens geweigerd”.

Deze actie is weliswaar bedacht door de mensen van Caritas, maar zij hebben volledige medewerking gekregen van de aartsbisschop, Francesco Montenegro. Deze laatste heeft een signaal willen afgeven naar zowel de clerus als de samenleving.

“Als Jezus in onze tijd naar Italië zou hebben willen emigreren, was hij vast en zeker geweigerd”, luidt zijn commentaar. En inderdaad. De wijzen uit het Oosten hadden wellicht nog een kansje gemaakt als kennismigranten, maar zowel in Italië als in Nederland zitten we hoegenaamd niet meer te wachten op ‘buitenlanders’. Ook al zijn het Gods kinderen.

Op de valreep dus toch nog een kerstalletje…wie had dat nou gedacht. Alleen de kameel waarschijnlijk, die zich door een dikke laag sneeuw een weg naar huis baande. Waar hij geweest is? Jammer genoeg kan hij het me niet vertellen. Ik mag hopen dat hij in dat beloofde land geweest is, waar iedereen zonder problemen naar toe kan reizen en weer terug ook.