Dronken

Schrijf nu eens op wat je met je zatte kop allemaal bedenkt. Ja, dronken heeft het allemaal wel wat, maar morgen, nuchter, ben je alles vergeten. Wat heet; je vergeet de mooie spreuken al tijdens het schrijven. Waarom moet je drinken – nee, dit is al te veel nadenken.
Je denkt zo snel van jezelf dat je het allemaal treffend hebt gezegd, maar weet niet hoe de ander het zou hebben verwoord, als die ander het onderwerp al de moeite waard zou vinden. Wat een gedoe.
Morgen gaan we allemaal dood.
Stel dat ik dat weet.
Wat zou ik dan doen? Me tegen alle regels en wetten in toch maar even vergrijpen aan die lekkere meid die nog niet naar me omkijkt. Maar ja, morgen zijn we er niet meer.
Of zou ik zoals Luther een boom planten? Een kroegkennis die in verschillende oorlogen heeft gevochten, heeft me ooit gevraagd of je daar een vergunning voor moet hebben. Voor het planten van een boom. Dat zou hij zo graag doen. Een vergunning om een boom te planten; zo gek zijn we al.
Hoe dronken wil je me hebben. Het is overigens al bijna half vijf ´s morgens. Dadelijk gaat de zon op. Doet het er wat toe voor de slachtoffers in Gaza of van dat vliegtuig? Wat kan het me schelen. Ik word altijd blij van een zonsopgang. Zo vaak maak ik die niet mee.
Morgen moet ik wel bijtijds boodschappen doen, want het wordt heel erg warm. Drukkend warm zelfs.
Laat die zonsopkomst maar even zitten.