Doordeweeks ben ik van 9 tot 18 uur te vinden in een winkel. Werkend welteverstaan. Maar of je dat nog zo kunt noemen? 8 uur op een dag, 800 klanten op een dag. Veel verschillende mensen, echter blijkt (in mijn oogpunt) zeker driekwart van deze mensen te schofterig voor woorden. Al bellend willen ze wat afrekenen. Wijsend naar datgene wat ze willen hebben, moet ik als semi robot-mens maar snappen dat ze juist dat product willen hebben. Maar zo zijn we natuurlijk niet getrouwd. Het volgende moment, als ik uitgevogeld heb wat de klant precies wil hebben, smijten ze het opgevouwen geld op de balie. Dan heb je aan mij een verkeerde, veel kleingeld smijt ik terug en geirriteerd kijkend pakken ze met hun enige lege hand (immers nog aan de telefoon met hun andere hand) het geld en lopen weg zonder enige vorm van gedag te hebben gezegd. Mij heb je er niet mee, maar dit valt zeker onder het kopje asociaal.
Ik hoef al die telefonische onzin niet te horen, het interesseert me niet en eigenlijk is het een verkrachting in je oor, grof gezegd. Je zou zo iemand aan kunnen geven voor aanranding.
Waar is de sociale functie van een winkel gebleven? Willen we met z’n alle de dupe worden van onze eigen maatschappij? Daar begint het wel op te lijken…
Stelen is van alle tijden maar tegenwoordig vind ik de meest goedkope producten in een lege verpakking terug in de schappen. Ik sta klanten te woord die in alle glorie vertellen dat ze het product op de zwarte markt hebben gekocht en 50 euro hebben bespaard. En de volgende komt vertellen dat hij zijn navigatiesysteem voor 60 euro minder wil hebben want op internet is deze goedkoper te koop. Triestig.
Zo langzamerhand gaan we naar het beeld dat de winkels opgeheven kunnen worden, en een grote ‘magazijnstraat’, waar niemand te ontmoeten valt, waar busjes en vrachtwagens af en aan rijden, dozen die worden afgeleverd en mensen die alleen nog maar vertoeven in eigen woning.
Volgens mij hebben velen last van elektrostress…
9 reacties
SIMBA · 14 december 2006 op 13:09
[quote]maar dit valt zeker onder het kopje asociaal[/quote]
Helemaal mee eens!
Linkesoep · 14 december 2006 op 14:29
Tja, wat wil je ook tegenwoordig.
Mensen nemen niet eens meer de tijd om te wachten voor een rood stoplicht, ook niet als bus 23 ze boosaardig aanstarend op hoge snelheid nadert.
Het lijkt wel of mensen nog liever dood gaan dan hun vaart te minderen of even te wachten en dat is volgens mij met alles.
Dus ook bellen doe je zodra er tijd voor is.
Toch vraag ik me af waarom je dan wel in een winkel werkt waar ze blijkbaar technische snufjes verkopen die er voor zorgen dat mensen nog sneller hun ding kunnen doen en vinden ( navigatiesystemen bijv.).
Ga anders lekker in een buurtwinkeltje staan. Daar zeggen de mensen je nog gedag en mag je zelfs nog hun spulletjes in een tasje doen.
Idee ?? 😉
pally · 14 december 2006 op 14:46
Beste Dave,
Ik snap je irritaties. Maar ik begrijp niet helemaal je reacties. Als iemand een briefje voor je neergooid en jij smijt kleingeld terug, dan verwonder jij je dat diegene geen gedag zegt?
Wat betreft het continue bellen geef ik je groot gelijk. Ik zat laatst in de trein met vier bellers om me heen die allemaal keihard praatten.
Inderdaad vervuiling.
Wat mij betreft wordt bellen in het openbaar vervoer en winkels verboden. Ze kunnen nog beter roken…..
En verder, Dave zoek een andere baan. Er zijn ook nog leuke winkels!
sterkte Pally
🙁
Eddy Kielema · 14 december 2006 op 15:30
Vanzelfsprekend heb je een punt, maar ik ben ’t wel met Pally eens. Als je kleingeld teruggooit, verlaag je m.i. tot hetzelfde niveau als je klanten, dus dat zou ik niet doen. Iemand moet tenslotte het goede voorbeeld geven.
[quote]Zo langzamerhand gaan we naar het beeld dat de winkels opgeheven kunnen worden, en een grote ‘magazijnstraat’, waar niemand te ontmoeten valt, waar busjes en vrachtwagens af en aan rijden, dozen die worden afgeleverd en mensen die alleen nog maar vertoeven in eigen woning.[/quote]
Een zielloze winkel als de Media Markt komt wat mij betreft al akelig dicht in de buurt van één groot magazijn waar mensen alleen maar graaien en elke liefde voor het product is verdwenen.
arta · 14 december 2006 op 15:38
Ik heb het idee dat het éne gedrag het andere oproept als ik dit lees. Op het moment dat ik in een winkel geholpen word, met iemand achter de kassa met een chagrijnig gezicht, zal ik absoluut minder vriendelijk zijn, dan wanneer ik vriendelijk gegroet en geholpen word.
Het telefoneren in het openbaar kan absoluut storend zijn, al moet ik bekennen dat het soms ook erg amusant kan zijn! (man in supermarkt vóór het maandverband, bellend welk merk zij wil, en mét of zonder “vleugels”!)
🙂
Mup · 14 december 2006 op 16:58
[quote]Maar zo zijn we natuurlijk niet getrouwd[/quote] Klinkt wel als een huwelijk. De sport is juist om te proberen mensen tot sociaal gedrag aan te sporen, wordt steeds moeilijker tegenwoordig, ik geef het toe, en spreek nu als klant,
Groet Mup.
Geitenstal · 14 december 2006 op 22:46
Ik ben het met voor een groot deel eens met dit stukje.Zelf heb ik 2 jaar (te lang) in een tankstation gewerkt in een stad.In vooral de avonddiensten kwam ik dit soort gedrag tegen en je schrikt op een gegeven moment van je eigen houding door dit gedrag.
Als je de mensen er op aanspreekt krijg je opmerkingen zoals “Ik kom hier niet voor jou” en dan breekt er iets.
Zover zijn we dus al afgezakt om over de agressie nog maar te zwijgen.
Dus zoek een andere baan met leuke mensen die jou wel als mens zien want hier ben je volgens mij niet op je plek.
Bitchy · 15 december 2006 op 07:36
Wat negatief allemaal. Ik heb die ervaringen totaal niet, maar misschien komt dat dan ook dat ik tegen iedereen en niemand *bep* 😉
Shitonya · 17 december 2006 op 14:18
hangt waarschijnlijk van de winkel en stad/dorp af. Voor zover ik weet is dit ook lang niet overal zo. Maar erg vermakelijk om te lezen, daar niet van.