Een optocht van duizenden seksloze professionals

Oke, dus ik heb gister zo’n 32,5 km gewandeld. Niet voor het goede doel maar wel gewoon zo maar. Nu heb ik in totaal 9 blaren waarvan allen zijn doorgeprikt en allen weer zijn dicht gegaan en zich wederom gevuld hebben met vocht. Mijn knieën doen zeer, mijn heupen ontwricht, mijn kuiten verkrampt en ja dat was het wel. Hoewel ik nu als een idioot rond strompel en elke stap wel ongemak veroorzaakt voel ik me stoer. Waarom? Geen idee, pijn is fijn.

Ik had niet eerder zo ver gelopen en ik was zeker geen echte pro, dat was wel te zien. Iedereen die ‘professioneel wandelaar’ is, is zó te herkennen. Iedereen, maar dan ook iedereen(!) draagt een afrits-broek (heel sexy). 98% is boven de 55 jaar oud. Iedereen heeft of een buiktasje of kont-tasje (anders genaamd: de fannypack.) of natuurlijk de pastel groene, verwassen rode of grijze, uitgelubberde, niet sportieve en afgrijselijk lelijke mini-rugzak. Die rugzak is dan versiert met de meest kinderachtige accessoires zoals pluchen beestjes aan sleutelhangers, geknoopte kinder-touwtjes, badges en nog meer sleutelhangers. Naast de afrits broek en a-seksuele draag-accessoires moet er natuurlijk een bijpassende oversized fleece trui in fel groen, fel rood of fel blauw gedragen worden. Als er ‘stelletjes’ lopen (vaak kan je echt niet zien wie man en wie vrouw is. Van achter en van voren geld; zelfde lijf, zelfde kleren en zelfde kapsel) dan worden er identieke windjacks gedragen. De wandelschoen, speciaal ontworpen voor stevigheid, duurzaamheid en wandelheid blijft gewoon afschuwelijk lelijk. Kunnen de professionals ook niks aan doen, die schoenen worden alleen maar in de uitvoering ‘lelijk’ gemaakt. En ik weet ook wel dat het geen bal uitmaakt hoe je eruit ziet als je 50 km gaat wandelen en dat uiterlijk sowieso niet op nummer 1 moet staan… toch snap ik gewoon niet hoe je dit soort spullen en attributen alleen maar in het LELIJK hebt. Hoe bestaat het!? Bovendien is zo’n afritsbroek vast handig als het plotseling warm wordt en het vervolgens plotseling kouder wordt.. denk ik.. lijkt het met juist met al die ritsen niet lekker lopen.

Het is best fijn dat als je samen met iemand loopt je ook kunt genieten van de stilte, je niet altijd maar geforceerd een gesprek hoeft te voeren. Maar als deze pro’s, aan hun zon verbleekte petjes en afgedragen windjekkers te zien, al zo lang en zo ver samen lopen wordt het dan niet zwaar deprimerend al die kilometers af te leggen zonder elkaar iets te vertellen hebben?

Wandelen vind ik oké, ik zou het vaker doen.. maar niet al te vaak. De occasional georganiseerde wandeltocht vind ik best leuk maar om nou een echte pro te worden? No thank you, dat kost me iets te veel toewijding aan geslachtsloze kleding en pijn-aan-je-ogen  wandel-accessoires.