Dit was eigenlijk huiswerk, de opdracht was om een goede stelling met onderbouwing te bedenken rond de reis naar Istanbul die ik dit jaar met school heb gemaakt. Het leek me wel de moeite waard om te delen.

Er moet meer gereisd worden.

Het maken van wereldreizen en het op vakantie gaan lijken voornamelijk hobby’s van rijke westerlingen die verveeld raken met hun eigen omgeving. Het zou echter de hele mensheid een groot voordeel bieden als iedereen eens op reis ging naar een andere bestemming dan zijn of haar comfort zone. Nou ja, iedereen hoeft niet, maar hoe meer mensen hoe beter. Het contact met andere mensen, andere culturen, andere levensstijlen en gewoon een ander uitzicht uit het raam verrijkt je leven, verrijkt waarschijnlijk iedereens leven. De ervaring die tijdelijk van levensstijl wisselen biedt kan zoveel nieuwe inzichten en opvattingen opleveren, en daardoor indirect zorgen voor meer wederzijds begrip, zowel onder reizigers als thuisblijvers die horen wat de reiziger heeft meegemaakt. Als de hele wereld elkaar zou kennen zou de hele wereld een stuk vriendelijker zijn. Vooral doen. Ga de dialoog aan, maak van vreemden nieuwe vrienden, zie hoe een ander deel van de wereld eruit ziet en vergelijk het met je omgeving thuis. Vergroot je comfort zone met mijlen tegelijk. En nou is het duidelijk dat niet iedereen daarvoor staat te trappelen, maar het zou eigenlijk aangemoedigd moeten worden. Moedig iedereen aan om op pad te gaan, iets nieuws te doen, een nieuwe plek te verkennen en nieuwe mensen te ontmoeten. Zes miljard mensen, en we geven niet eens om de mensen tien kilometer verderop omdat we ze niet kennen. We weten niet hoe mooi het honderd kilometer verderop is omdat we genoeg redenen kunnen bedenken om niet honderd meter verderop te gaan. En daardoor maken we ons niet al te druk om honderd kilometer verderop. Het menselijk inlevingsvermogen is uiteraard beperkt, maar elke ervaring met iets onbekends kan dit vergroten.

De bezwaren zijn echter kort samen te vatten. We vinden het in onze comfort zone wel best, we durven onze comfort zone niet uit of we hebben geen mogelijkheid om onze comfort zone uit te gaan. En hoe hier wat aan gedaan kan worden is best een lastige vraag. Een man zonder geld voor een vliegticket gaat niet op vliegvakantie. Iemand die niet van vreemden houdt gaat niet enthousiast met vreemden kletsen, en iemand die best tevreden is gaat niks doen dat zijn tevredenheid kan verpesten. Toch zou het niet verkeerd zijn als het meer werd aangemoedigd. Op vakantie naar die verre en angstaanjagende plek ‘buiten je comfort zone’. Zodat men meer in contact komt met nieuwe dingen, nieuwe inzichten en nieuwe mensen. En men meer begrip krijgt voor nieuwe dingen, nieuwe inzichten en nieuwe mensen. En wie weet, men elkaar beter leert kennen en meer leert te waarderen. Als dit mogelijk was over de hele wereld, zou het hier een stuk gezelliger worden.

Categorieën: Algemeen

passief

Vrij jonge maar gedreven, doch onregelmatige, schrijfster.

4 reacties

evil-ine · 3 oktober 2014 op 12:58

Een punt in je titel vind ik vreemd staan. Leuk dat je zo enthousiast bent over reizen. Verbreed je blik, dit standpunt komt goed over. Ik mis toch een detail, je verhaal is vrij algemeen. Inzoomen kan je standpunt ondersteunen, onderstrepen.

trawant · 3 oktober 2014 op 13:42

Stimulerend voor de geest dat reizen, waar zal ik eens heengaan? Mensen beter leren kennen en waarderen … eh …
Syrie bijvoorbeeld?
Nee dat is flauw, je hebt een punt maar in dit stukje heb je dat punt wel heel dik aangezet. Na de eerste alinea had ik het al begrepen. Less is more.

Meralixe · 3 oktober 2014 op 13:48

Inderdaad buiten het aanmoedigen tot het verlaten van de comfortzone (zes keer)niet al te veel nieuwe punten. Meerdere gegevens (elkaar leren kennen, nieuwe mensen) worden zelfs twee keer vernoemd.
Vrij jonge maar gedreven lees ik in uw persoonlijke gegevens. Laat U dan vooral niet ontmoedigen door negatieve kritiek maar leer er uit! :yes:

troubadour · 4 oktober 2014 op 10:56

Tijdelijk van levensstijl wisselen zou ik wel willen proberen, maar dan selectief, niet met een zwaard in de hand en op een matje naar het Oosten gericht hoef ik ook niet. Herhalingen, lange zinnen, foute interpuncties, er is nog een lange weg te gaan passief. Geen enkel probleem hoor, wanneer je net als ik, leert genieten van de progressie.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder