Zo oud ben ik niet, maar er is niemand ter wereld meer deskundig in kennis over mijzelf dan ik.
Mensen zeggen wel eens ‘ik weet niet wat ik wil’, of ‘ik wil uitzoeken wat ik leuk vind’.
Soms lijkt het wel of onze geest voor ons een mysterie is, een dier dat je verschillende traktatiesgeeft om te kijken of het ze lust. Erbuiten gelaten dat je jezelf kunt vormen in bepaalde opzichten, moet je maar afwachten of je
wel een leuk stel hersens hebt, en of je er mee kunt opschieten. Met sommige dingen ben ik
het namelijk totaal niet met mezelf eens.
Ik ben erg blij met mijn creativiteit, erg content met mijn denkvermogen en sociale instelling. De natuur, zoals alles heeft helaas de autistische neiging alles perfect te moeten balanceren. Zo ben ik soms aartslui, zijn tijden en data (vooral belangerijke) mij compleet vreemd, ben ik zo verstrooid als het as van een zeeman en wat ik nog het ergste vind, half dement.
Flitsen, kleine hapklare brokken in een klein waterplasje. Zo zou je mijn herinneringen het beste kunnen omschrijven. Mijn eerste date, mijn eerste zoen, mijn eerste keer gymnastiek voor volwassenen onder de lakens, ik zou niet meer weten wanneer het was, hoe het ging en wat er allemaal gebeurde. Elke dag spaar ik, werk ik en heb ik zin in dingen die in de toekomst staan te gebeuren.
Sommige mensen zijn jaloers op wat ik allemaal kan. Ik ben jaloers op de oude dame in een stoel, wijs glimlachend om de gedachte aan een mooi citaat van een nog mooiere jongeman die lang geleden bij haar was, het moment kristalhelder vastgebrand in haar geheugen.
8 reacties
arta · 3 september 2007 op 15:44
[quote]Mijn eerste date, mijn eerste zoen, mijn eerste keer gymnastiek voor volwassenen onder de lakens, ik zou niet meer weten wanneer het was, hoe het ging en wat er allemaal gebeurde. [/quote]
Wat een gemis!!
Op de één of andere manier vond ik deze column een beetje rommelig, van de hak op de tak. Misschien als je de dingen wat uitgebreider beschrijft, dat het wat meer rust geeft…
Er staan wel een aantal mooie zinnen in, overigens.
FatTree · 3 september 2007 op 16:20
Het is alweer een tijd geleden dat ik hem inzond. Ik ben het helemaal eens met je kritiek. Ik probeer mijzelf te tergen door iets te zoeken wat ik niet onder woorden kan brengen, en het dan toch te proberen.
Deze keer is het niet helemaal fantastisch gelukt, maar goed. Al schrijvende kom ik er wel 🙂
pally · 3 september 2007 op 16:51
Fat tree,
Ik vind absoluut dat jij kan schrijven en bovendien originele dingen kunt zeggen.
Maar het blijven ook zoals je zelf al zegt : gedachten in een waterplas ( mooie titel) omdat je mijns inziens misschien iets te snel tevreden bent over je produkt. Wat meer uitdiepen en laten bezinken is mijn advies, dan worden het vast gedachten in een binnenzee.
[quote]Ben ik zo verstrooid als (het?) de as van een zeeman[/quote]
mooi!
groet van Pally
SIMBA · 3 september 2007 op 18:43
De titel is inderdaad mooi, verder sluit ik me bij arta en pally aan. Maar ga vooral door met schrijven!
Li · 3 september 2007 op 18:57
[quote]Al schrijvende kom ik er wel :)[/quote]
Dat gaat zeker lukken!
Succes met het vinden van de stijl die het beste bij jezelf past!
Li
FatTree · 3 september 2007 op 19:13
Iedereen bedankt voor de opbeurende reacties, ikzelf was ontevreden bij het lezen van mijn eigen column. Wellicht moet ik na het schrijven van een column een dag of 2 nemen, en het daarna herschrijven en dan pas publiceren.
Bedankt iedereen!!!
lagarto · 4 september 2007 op 07:17
Hey Joeri,
Ik vond je stijl eerlijk gezegd best passen bij dit verhaal, je verteld immers dat je jezelf verstrooid en dement voelt.
Groet Lagarto
FatTree · 4 september 2007 op 08:42
Bedankt lagarto, maar dat is meer toeval dan wijsheid 🙂