“Moeten we nou nog twee wedstrijden?” was de serieuze vraag van mijn vriendin na de uitschakeling van het Nederlands elftal. Kon ik hier maar ‘ja’ op antwoorden. Helaas moest ik me weer onderwerpen aan mijn 133e uitleg die avond. Waarom twee keer geel rood is? Waarom Ronaldo huilt als hij mag uitrusten de rest van de wedstrijd? Waarom hij niet lijkt op zijn dikke broer MacRonaldo? Waarom Figo naar zijn hoofd grijpt als hij op zijn borst geraakt wordt? Waarom Kuijt geen langere schoenen aangedaan heeft? Waarom Ruud niet? Waarom Klaas-Jan niet? Waarom Van Basten niet stiekem met 12 spelers heeft gespeeld? Waarom Deco de bal vasthield? Waarom juist die scheidsrechter het duel mocht fluiten? Waarom de lat niet ietsjes hoger lag? Waarom Pieter ‘Breekijzer’ Storms er zo laat pas in kwam?

Gelukkig lag de wedstrijd een uur stil, zodat ik alles kon uitleggen. Helaas had ik niet op al haar vragen een antwoord. Alle bondscoaches vast wel, want iedereen weet natuurlijk waar het aan heeft gelegen.

Cafébezoeker Hans, inclusief bierbuik had er natuurlijk in gemoeten, of ze hadden iets specifieks met de flanken moeten doen. Iets specifieks? Ja, Hans wist niet precies wat, maar hij hoorde zoiets.

Het gerucht gaat dat Ivanov ruziënd met zijn vrouw het huis verliet. Hij verweet haar dat ze hem altijd zo weinig aandacht geeft. Toen hij merkte dat gele kaart nummer één goed aansloeg, ging hij door. Het voelde goed. Luid gejuich van het hele stadion, een warm bad zo voelde het. Nog maar eens proberen dan. “hey wacht eens” snel keek hij even in zijn borstzakje, en een gelukzalige glimlach verscheen op zijn gezicht. “als ik deze nou eens probeer.” Rood! “pak aan.” Een uitzinnig publiek en Ivanov kijkt even in de camera en steekt een middelvinger op naar zijn vrouw, die hunkerend naar haar mannetje kijkt.

De tijd tikt door en de vlaggetjes worden alvast uit de straat gehaald, eindelijk. Hopelijk blijft het voor hen 0-1, want anders is al dat werk voor niets gedaan. De kleur oranje is opeens niet meer mooi en Van Basten is opeens niet meer goed.

“Gaat de oranje-barbecue nog wel door? Wat moet ik met mijn oranje-schoenen? Voor wie moeten we nu zijn? Mag Nederland echt niet meer meedoen? Maken we nog kans op de Fair-Play beker? Zaten er tussen die kaarten ook nog vrijkaarten bij voor de finale misschien?” Gelukkig heb ik nog voldoende tijd om me bezig te houden met Oranje, ik moet nog wat vragen proberen te beantwoorden…


4 reacties

wendy77 · 27 juni 2006 op 14:39

[quote]Gelukkig lag de wedstrijd een uur stil, zodat ik alles kon uitleggen.[/quote]

Heb je het gered in dat uur?? Vele voetbalkenners op televisie denken daar avond na avond over na en weten nog het antwoord niet

Mup · 27 juni 2006 op 15:30

Bij de herhaling van een doelpunt roepen: ‘Ja, twee, twee!’ Geheid dat je dan geen vragen meer mag stellen, of hoeft te beantwoorden, voor mij is en blijft het een ballenspel,

Groet Mup.

WritersBlocq · 27 juni 2006 op 23:38

Ik blijf WK’06 fan, hoewel ik het meer gebruik als bewegend behang terwijl ik met mijn laptop op schoot zit, dan dat ik zit te “oeh’en” en “ahhhh’en”.
Leuke column, over een uitgemolken onderwerp is het knap om weer wat vernieuwends neer te zetten. Oranjepetje af dus 😀

DreamOn · 28 juni 2006 op 00:07

Ja, ineens is dat oranje-gebeuren helemaal over. Had ik eindelijk een wuppie en een oranje pet…in de kast tot een volgende keer!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder