Geld alleen maakt niet gelukkig, dat is bekend. Meestal heb ik voldoende om rond te komen, maar er zijn momenten dat ik best iets extra’s kan gebruiken. Financiële speelruimte maakt het leven soms wat aangenamer. Een beetje smeuïger. Zoals buitenshuis eten of een boek kopen dat ik al een tijdje op het oog heb. Ik ben geen financieel expert. Integendeel. Mijn verwarring over de waarde van geld wordt gevoed door confrontaties met bedragen die ik betaal voor diensten of goederen. Wat is duur? Wat is goedkoop? Hoeveel geld heb je eigenlijk nodig om rond te komen?
In mijn jeugd betaalde ik bij de kapper één gulden voor een coupe bloempot. Tegenwoordig moet ik € 25 neerleggen. Dat is dan wel inclusief een lik gel en een glimlach van de kapster. In het vliegtuig betaal ik € 4,50 voor een blikje bier. In de supermarkt koop ik voor € 9,95 vierentwintig flesjes! Wie mij dit verschil in prijs kan uitleggen, trakteer ik op een pilsje. Bij een kledingzaak valt mijn keus op een jack en een overhemd. Tijdens het afrekenen heb ik de neiging weg te lopen om het geld te gaan besteden in een kringloopwinkel, waar ik voor hetzelfde bedrag mijn totale garderobe kan vervangen. En dan heb ik het niet over afdankertjes of versleten spul, maar over hagelnieuwe truien, moderne pantalons en chique overhemden. Allemaal voor een fractie van hetgeen een trendy winkel in rekening brengt.
Voor een etentje in een sterrenrestaurant betaal ik een bedrag dat ik niet openbaar durf te maken. Omdat we na afloop nog trek hebben, gaan we even langs de snackbar voor een kroketje. Tijdens een vakantie bezoeken we een oosters restaurant waar je voor € 7,95 onbeperkt kunt opscheppen. Je gaat ervan uit dat het zal uitdraaien op een bordje nasi, een sateetje en overjarige kroepoek. Maar nee, je kunt daar onder andere kiezen uit pekingeend, gamba’s, exotische vlees- en kipgerechten. Topklasse! Leg me uit hoe dat kan en je krijgt nog een biertje van me.
Wil je meer voorbeelden van bedragen waar ik niets van begrijp? Voor een neusspray met 10 milliliter inhoud betaal ik € 4,95. Dat komt dus neer op € 495 per liter! En wij maar mekkeren over de hoge brandstofprijs. Bij een tankstation mag ik € 9,95 neertellen voor een bosje met 10 tulpen en wat gesnoeid groen. Op de markt ga ik met 50 super tulpen naar huis en betaal dan € 5,00. Begrijp je mijn verwarring?
Maar eerlijk is eerlijk, niet alles is in de loop van de tijd duurder geworden. Voor mijn eerste computer betaalde ik dertig jaar geleden nog een klein vermogen. Vandaag koop ik een refurbished laptop voor een prikkie met een capaciteit die niet te vergelijken is met het eerste apparaat. Voor een vlucht naar de Canarische eilanden betaal ik 5 cent per kilometer en in de supermarkt kost een blikje tomatenpuree 8 cent. Ach, het zal me allemaal worst wezen. Zolang ik maar niet rood sta en een ballpoint kan kopen, ben ik tevreden.
13 reacties
Mien · 9 november 2016 op 07:31
Voor geldzaken moet je bij Donald zijn. Ja, die eend. Of nee, Dagobert. Daar waar je pekingeend hebt gegeten zijn de mensen waarschijnlijk afhankelijk van de inkomsten en supervriendelijk. Een andere cultuur. Daar kunnen kapitalistische westerlingen nog wat van leren.
Het biertje in het vliegtuig is behoorlijk exclusief in figuurlijke zin. De kans om een biertje in het vliegtuig te drinken of net buiten de suprmarkt is percentueel veel groter dan het verschil in prijs.
Dat maakt dan twee biertjes Snarf. Maar, hè, even op zijn oosters, je mag ze zelf opdrinken. Proost!
Mien · 9 november 2016 op 07:33
Schaarste was ik nog vergeten. Geld is schaars, in de lucht en daar waar armoede heerst. Hoe tegengesteld kan het zijn? A strange world. De column is overigens goed geschreven.
van Gellekom · 9 november 2016 op 09:11
Herkenbaar. Mijn eerste computer was een C68 voor 1200 gulden
Karen.2.0 · 9 november 2016 op 09:54
Bedankt voor de inzichten! Ik sta straks een stuk vrolijker aan de pomp en laat de neusspray voorlopig links liggen 😉
Nummer 22 · 9 november 2016 op 10:41
Zeker herkenbaar dat direct enkele extra vragen oproept bij mij:
Hoe herkent een shampoo dat het voor een man of vrouw is?
Of een gezichtscreme ( aftershave)voor mannen dat het alleen voor mannen is?
Douchegel is dat een Douch egel?
Waarom droegen Kamikaze piloten een helm, maar dit terzijde.
😉
NicoleS · 9 november 2016 op 10:43
Het is inflatie. Plus toen de euro zijn intrede deed, leek alles half zo duur. Een bloemkool van 5 gulden klinkt toch duurder dan eentje van 3,50 euro, terwijl het natuurlijk andersom is. Het is gek dat we er allemaal intrapten. Dat is dus het euvel.
Meralixe · 9 november 2016 op 13:12
Ach geld… Het slijk der aarde…
Ik reken nog steeds om naar onze oude franken en ik ben lang niet de enige die dit doet.
Ik durf zelfs ronduit bekennen dat het me bij momenten een beetje gierig (zuinig) maakt. Bij ons koste een bloemkool vroeger 20 frank. Nu, als je het omrekent… 140 frank!
Hm, Snarf, mag ik je column hoe terecht je het ook bij het rechte eind hebt, een beetje opsommend noemen?
En, is deze reactie ‘aanvullend’ of ‘er niets toe dienend?’ Dat wil ik in deze ‘novembermaandreactiemaand’ ook wel eens weten. 😀
Bruun · 9 november 2016 op 11:54
Er is geen peil op te trekken inderdaad. Doorgaans zijn de prijzen sinds de invoering van de euro door het dak geschoten, maar af en toe word je aangenaam verrast en vraag je je af waar ze het van kunnen doen. Gelukkig is het lezen van columns nog steeds gratis. Dat scheelt weer.
Esther Suzanna · 9 november 2016 op 13:22
Lekker dan, zit ik hier bakken met geld (neusspray met Eucaliptus) op te snuiven. Kan ik net zo goed aan de Coke…
Goede Column! Als ik het lees krijg ik vlekken…
StreekSteek · 9 november 2016 op 15:25
Marktwerking: het is wat de gek er voor over heeft. Of hoe groot het gebrek is. Mooie overpeinzing met sprekende voorbeelden.
Nummer 22 · 9 november 2016 op 20:26
We “Shell” uw geld uit de zakken kloppen. En, wilt u nog wat van de aanbieding?
NEE, Ik heb helaase hier gedwongen moeten tanken, anders stond ik op een provinciale weg en komt en sleepdienst die mij voor 200 euro wel naar mijn huis wilt slepen. DUS, geen aanbieding, geen bonnetje, geen airmiles en ander vuilspuiterij. Wie, ik? Nee, u niet maar uw baas. He Shell make profit! Goedenavond! 😉
emaessen · 9 november 2016 op 21:17
Je schrijven is stukken beter verzorgd dan het mijne.
Ken het wel. Normaal hou ik 100 euro over de maand van mijn wajong. De laatste twee maand teer ik er grif 150 op in.
Vandaag voor het eerst een kleurtje in mijn haar laten doen (een man wil ook wel eens wat). Dat spul kostte 11 euri bij de etos. Bij action is dat 1.50 maar niet mijn tint. Mezelf eens laten zien aan de stad, met een middag kroegentocht, voor zeg zo’n 4 euro per glas. Dat bier is in 3 jaar bijna 30% omhoog gegaan. Het grootste deel daarvan vloeit weer terug naar de staatskas.
Snarf · 9 november 2016 op 21:47
Bedankt allen voor jullie lezenswaardige, gezellige en inhoudelijk zinvolle reacties. Mijn financieel inzicht is hierdoor aanmerkelijk toegenomen.
Ach Meralixe, opsommend, relativerend, cynisch, apocalyptisch, je mag er elk label op plakken. Als het maar een glimlach bij je heeft opgeroepen, vind ik alles goed.