Grexit

Stel dat je (in dit geval) gaat samenwonen met de buurvrouw. Ze is in bijna alle opzichten de ideale vrouw. Bijna, omdat je met één ding moet leren leven. Ze heeft geen werk en is financieel berooid.
Iedere boerenlul weet dan dat je, ondanks alle liefde die je krijgt, er financieel op achteruit zal gaan. Je moet jouw budget immers delen met iemand die niks met jou te delen heeft.

Stel dat dit gegeven op termijn teveel ten kosten gaat van jouw levensstandaard. Uit onvrede vraag je haar dan of ze ook wil gaan werken.
‘Tuurlijk’, belooft ze jou, waarna ze geen enkel initiatief toont om daadwerkelijk een baan te gaan zoeken. Iedere boerenlul weet dan binnen no time dat je te maken hebt met iemand die beloftes niet nakomt.

Stel dat je haar familieleden hebt beloofd dat je haar net zolang financieel zal ondersteunen als dat zij bij jou hebben afgedwongen. En jij bent bovendien wel iemand die beloftes inlost. Dan zal je je uiteindelijk moeten schikken naar de nieuwe financiële maatstaf, niet?
Als iedere boerenlul dit nou vooraf weet, waarom ben je dan met haar gaan samenwonen?

Stel, Griekenland is die buurvrouw en jij bent Nederland. Dan ben je ineens niet meer alleen en bepaal jij voor 17 miljoen mensen om te gaan samenwonen met 10,5 miljoen Griekse buurvrouwen. Jan Peter Balkenende besliste dat vanuit die rol voor het Nederlandse volk. Zonder referendum. Nee, je vreet het maar! Vanaf 1999 woont Nederland financieel samen met Griekenland. En dat dat niet goed zou gaan, wist iedere boerenlul, Jan Peter. Dat daarnaast Spanje en Italië een inflatoir effect op de euro zouden hebben ook. Hoeveel was destijds één miljoen lire ook alweer waard? De Europese economie wordt nou eenmaal afgevlakt naar het algemene niveau dat onder die van bijvoorbeeld Nederland lag en ligt.

Na alle toezeggingen van Griekenland, speelt zij nog steeds een kat- en muisspelletje spelletje met alle samenwonende landen. Het is allemaal uitstel van de aanstaande scheiding. En wij kijken in de tussentijd gelaten naar die miljarden verslindende partner die ons als die boerenlul openlijk in het ootje blijft nemen. 700 euro per Nederlandse ingezetene is Griekenland ons momenteel verschuldigd. Dat is p.p. toch een aardige gage om het te ‘mogen’ blijven doen met een opgedrongen financieel overleden buurvrouw.

En dan verbaast voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker zich vandaag (19 juni) over de huidige mentaliteit van Griekenland?! Die was voor iedere boerenlul toch al lang en breed duidelijk bij het eerste financiële infuus dat Europa in Griekenland aanbracht?
En laten we het nog eens hebben over de beloofde hervormingen waarmee Griekenland Europa afgelopen februari om de tuin leidde. Dat was wat mij betreft al het sluitstuk van de vechtscheiding. Maar nee, Brussel handelde weer als een benauwd kikkertje. Alsof ze zogenaamd nog steeds niet wist met wie ze te maken had.

Ik zeg met nuchter boerenlullenverstand: ‘Trek als Europa, ondanks de geologische risico’s, de financiële stekker uit Griekenland. Zonder convenant. Opwip wieberen met de buurvrouw die onlangs nog haar buurman heeft beticht van een boef te zijn, omdat hij een lening zag als een lening en niet als een vanzelfsprekende gift.’