Zo ik heb de eerste ‘Houd Zwarte Piet zwart’ actie verborgen op mijn timeline van Facebook. Ik heb geen zin in deze nieuwe jaarlijkse Nederlandse traditie. Het is amper oktober en we gaan ons al druk maken over hoe de Piet er uit moet zien. Bij aanvang ervoer ik de anti Zwarte Piet groep als vervelend en zag het wel een beetje als gezeur. Ik zag de vergelijking niet met de echte donkere mens. Ik kom uit een (overwegend) blank dorp en heb als kind de Piet als een op zichzelf zijnd fenomeen ervaren. Dat het uiterlijk van de zwarte Piet als racistisch gezien kon worden kwam in de verste verte niet bij me op.
Er is een onderzoek geweest waaruit zou blijken dat het merendeel van de bevolking de Piet zwart wil houden. Lijkt me een logisch uitslag bij een overwegend blanke bevolking.
Ik denk ook dat het behoorlijk averechts heeft gewerkt dat een dame van de Verenigde Naties zich negatief heeft bemoeid over ons kinderfeestje. Waar bemoeit ze zich mee? Heeft ze geen belangrijkere zaken om zich mee te bemoeien dan met ons kinderfeestje? Dus als je voor de Zwarte Piet ben, ben je per definitie een racist?
Een groep voelt zich flink aangevallen en reageert heftig. Ik ben ervan overtuigd dat als de discussie intern beter tot stand was gekomen zou deze discussie nooit zo heftig zijn geworden. Deze bemoeienis heeft de discussie weinig goeds gedaan. De meeste mensen willen niet racistisch zijn, ook al uiten ze zich veelal (onbewust) wel zo.
Ik denk dat dat de echte/ware kern is van de discussie.
Plus een enorme hang naar nostalgie. Vroeger was de Piet zwart en vroeger was alles beter. Hoe ouder je wordt hoe belangrijker/prettiger ervaart men het verleden. Vroeger was de toekomst nog open, je was vaak fysiek sterker en alles was mogelijk. Men vergeet al het negatieve van die tijd snel. Het leven vliegt aan je voorbij, je kan het niet tegen houden en nu willen ze een jarenlange traditie je ook nog afpakken.
Maar moet je je kosten wat het kosten maar vasthouden aan een traditie terwijl er een groep mensen zijn binnen onze samenleving die er jaarlijks zich flink door gekwetst voelen?
Overigens vind ik het vrij simpel om in Londen te gaan filmen en mensen hun mening te vragen naar onze Zwarte Piet (zie documentaire Sunny Bergman). Dat noem ik goedkoop scoren; men weet daar de achtergrond/traditie niet. Natuurlijk schrikken de mensen daar. Overigens is de Kerstman traditie ook niet even politiek correct; een obesitas mannetje die kleine kinderen op schoot neemt, van een drankje houd en een vrouw thuis houdt om voor iedereen te zorgen…. Maar dat is een andere discussie.
Nogmaals blijft de vraag moet je je voor de nostalgische gevoelens van de gemiddelde Nederlander een groep mensen jaarlijks zich rot laten voelen?
We zijn toch ook een pragmatisch volk?
Denk je nu echt dat de peuter van nu het uitmaakt hoe de Piet eruit ziet?
’t Maakt wel een grote groep mensen uit die zich jaarlijks gediscrimineerd voelen. Een feestje moet leuk blijven voor iedereen. Je kan toch niet van een feestje genieten als een deel van de feestgangers zich buitengesloten/gediscrimineerd voelen?
5 reacties
van Gellekom · 10 oktober 2018 op 07:40
Mijn vriend Wiebe schreef een boek over zijn vrouw die als Zwarte Piet optrad. Annie heette ze in het boek, maar wij wisten dat ze gewoon Gré Witjei heette. Geniaal.
Nummer 22 · 10 oktober 2018 op 18:34
De welbekende – voor de kenners- prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker heeft een onderzoek laten verrichten naar de perceptie van zwarte pieten in een rurale omgeving van Blackpool maar het kan ook Witwaterzand zijn of in the Whitehouse, de omgeving van de Zwarte Zee en ook onder een groep van bosjesmannen en de Zwarte Hand . Nou nou, het resultaat was: Zwarte Piet, u bedoeld mijn buurman van hiernaast? Nou die werkt zwart in de bouw of is dat niet uw vraag. Zwart, wat is zwart, geel, bruin, wit? ( het rapport is uitverkocht)
Marieke · 10 oktober 2018 op 10:36
Mag er inhoudelijk gereageerd worden op deze column? Aangezien in de eerste alinea staat dat je geen zin hebt in een discussie over (Zwarte) Piet?
Nummer 22 · 10 oktober 2018 op 18:28
Alsbruinmens heb ik nooit enige aanatoot genomen aan een mens dat zwart geschminkt werd. Dat hele gedoe over zwarte piet hangt mij de keel, zeg maar strot uit. Het is en blijft een kinderfeest, een traditis een jaarlijks moment waar kinderen zich al maanden op verheugen. Ik heb 4 kleinkinderen allemaal blond, blauwe ogen en ik ben hun opa! Mijn bruine huidskleur (licht getint) heb ik geerfd van mijn voorouders die bruin werden door vermenging en waar onze stamhouder uit Groningen komt. Zo wit als hij maar kon zijn, maar dit terzijde. Leve Zwarte Piet! Forever black!
van Gellekom · 11 oktober 2018 op 11:26
Wiebe noemt dat een half wit en een heel bruin. Dat maakt het zachter