“Het is bijna weer de tiende van de maand, u heeft nog maar twee dagen de tijd om een staatslot te kopen.” Deze reclameshit hoor ik bijna twintig keer per dag. Ik schreeuw naar de radio dat ik er al drie heb! Ben het zat, iedereen weet dat de kans dat je de mega jackpot wint zo klein is, dat het waarschijnlijker is dat je op een maandag onder de bus loopt en vlak voordat de wielen je verpletteren, je daar een tas met oude goudstukken vindt. Waarom heb ik dan toch drie staatsloten? Niet omdat manlief al weken loopt te bellen vanaf zijn werk dat ik ze moet kopen en niet omdat mijn jongste puber een droom heeft om een boerderij te hebben. Nee, als ik eerlijk ben, wil ik het zelf. Ik wil blijven dromen, dromen dat ik de jackpot win en alles kan doen en laten wat ik wil.
Stiekem ben ik zelfs een beetje nerveus en koop ik de tiende ’s morgens vroeg nog een vierde lot.
Als om acht uur de winnende loten op het internet staan, ga ik stiekem kijken. Stel je voor, dat we hem wel hebben gewonnen!! Ik pak de loten erbij en begin met de eindcijfers. Op de drie loten die ik voor me heb liggen, zijn vijftien hele euro’s gevallen. Drie? Uhhh ik had er toch vier gekocht? Weet het zeker, bijna iedere week een lot gekocht, vanmorgen de laatste. Zoeken dan maar, niet te vinden. “Schat, weet je nog dat toen we naar Bentelo reden, ik een staatslot heb gekocht? Ligt die soms nog in je auto?”
Op internet lees ik dat de jackpot inderdaad is gevallen, in het westen van het land. Ik zet het van me af. Vijftien euro’s! Oplichterij is het. De spanning glijdt langzaam van me af en stiekem lach ik iedereen, inclusief mezelf, uit die een lot hebben gekocht.
Zaterdag, vroeg op, krijg visite. Toch nog even snel internet op. Even mijn mail checken, het laatste nieuws lezen en het weer natuurlijk. Aan het weer ben ik niet toegekomen, ben blijven hangen bij het nieuws. “Mega jackpot winnaar heeft zich nog niet gemeld!” Het lot is verkocht in de regio Den Haag lees ik in het artikel. Even zit ik stil, en heel langzaam bekruipt me het akelige gevoel dat er iets goed mis is. Ik woon in de regio Den Haag, ik ben een staatslot kwijt en heb ik niet jaren geleden gedroomd over een jackpot die ik had gewonnen en niet heb gekregen?
Paniek! Totale paniek slaat door me hele lichaam. Alles trek ik overhoop, kasten, laatjes, tassen, jassen. Ik maak mijn hele gezin wakker en samen zoeken we. Onder de tafel misschien? Daar tussen de tijdschriften op het toilet? Heb je onder de autostoelen gekeken? Hele kasten worden er leeg getrokken, we vinden van alles maar geen staatslot! “Veer je had het in een plastic tasje zitten met het cadeautje voor Janet” hoor ik manlief opeens zeggen.
Janet gebeld: “Wijfie, wat doe jij altijd met plastic tasjes die jij hebt? O, net als ik weggooien?” Verdwaasd hang ik op.
Dit mag niet, raast door mijn hoofd. Dit gaat me mijn huwelijk kosten, dit vergeven ze me niet. SBS6 komt hier natuurlijk achter en dan mag ik als dom blonTje heel Nederland gaan vertellen dat ik alleen nog maar weet dat het in een plastic tasje zat van de DA-drogist!
Ondertussen is het twee uur in de middag, mijn hele huis is een puinhoop van het overhoop trekken van allerlei kasten en laatjes. Ik voel me een zombie, zelfs mijn pubers zijn stil. “Laat het los, zeg ik tegen mezelf. Je hebt nu overal gezocht waar je hebt kunnen zoeken, waarschijnlijk ligt het lot in de vuilverwerking van de gemeente Enschede.”
Dan komt mijn oudste zoon beneden. “Mam, de winnaar heeft zich gemeld, stop maar met zoeken.” Opgelucht, bijna huilend van geluk, omdat ik niet de winnaar ben van de mega jackpot van juli 2008, knuffel ik hem en roep ondertussen lachend naar mijnheer Bitchy: “zie je wel we hebben hem niet gewonnen!!!!”
“Nee, was zijn antwoord, dat hoor ik, maar hebben we ook die prijs van twee miljoen euro niet gewonnen dan?”
11 reacties
SIMBA · 16 september 2008 op 07:31
2 miljoen is ook best veel Bitchy 😀
FatTree · 16 september 2008 op 08:53
Ja ik vind em leuk! En vast voor veel mensen herkenbaar.
‘Gokken is een extra belasting voor mensen die niet kunnen rekenen’. Geen idee waar de deze zin vandaag komt, maar heb hem ooit ergens opgepikt.
Leuk dat je het gevoel neerzet dat je verstand wel weet dat je niet winnen kunt, maar dat je gevoel toch de overhand krijgt.
Mup · 16 september 2008 op 08:58
Die reclames zijn er dus voor mensen zoals jij (en mijn vechtgenoot) dat zoeken kan ook lekker opruimen:-)[quote]Totale paniek slaat door me hele lichaam.[/quote]
Van me nog even mijn maken,
groet Mup.
lisa-marie · 16 september 2008 op 09:18
Hij is goed.
Ik leefde met je mee maar moest ook wel lachen op het laatst. 😀
Dees · 16 september 2008 op 09:38
Hahaha, je hebt nog een jaar om verder te zoeken. Heb je de vuilniszakken al opengescheurd? De zakken gevuld met kattenbakvulling doorzocht? De stofzuigerzakken opengescheurd? De ontlasting van huisideren doorzocht? Ik lees graag het hysterische vervolg 😀
Nimrod1979 · 16 september 2008 op 12:50
Ooooh, ik zou ook met kromme tenen en een strak gespannen bilspleet aan het zoeken zijn. Dat moet er trouwens geweldig grappig uitzien.
Leuke column!
pally · 16 september 2008 op 15:29
Grappig en spannend, Bitchy, ook al voel je de clou aankomen.
groet van Pally
Prlwytskovsky · 16 september 2008 op 18:56
Staatsloten koop ik ook, met regelmaat zelfs. Maar zodra ik de winkel uitkom gooi ik ze meteen in de eerste de beste vuilcontainer die ik tegenkom, want ik win toch nooit.
Dat schiet niet op, weet ik; maar het gaat om het idee. Toch? 😉
Neuskleuter · 17 september 2008 op 21:21
Hoewel je eigenlijk een clichéverhaal hebt gebracht, is het wel erg meeslepend geschreven!
Ik viel wel even over die twee stiekems, vlak achter elkaar in de derde alinea. Maar stiekem vind ik dat niet zo erg, omdat de rest van het verhaal erg grappig is.
Bitchy · 18 september 2008 op 05:19
@Sim enorm veel, weet je hoeveel blauwe bankstellen je daar van kan kopen? 😉
@Fattree Het eeuwige gevecht… verstand en gevoel, walgelijk eigenlijk 😉
@Mup Das een feit, al mijn laatjes en kasten waren (let op dat woordje waren) enorm ordelijk.
@ Lisa-Marie Kon wel janken op het einde 😉
@ Dees Dat lot zal me mijn hele leven achtervolgen ben ik bang, is dat niet hysterisch genoeg? 😉
@Nimrod Ik loop en zit er nog zo bij :p
@ Pally Ik had ook liever een andere clou gezien. Zoiets als: Bij het schoonmaken van de kattenbak zag ik tussen de drollen wat oranje schitteren. Ja, het was HET staatslot, vlug wreef ik de poep van het lot om de nummers te lezen.. jaaaaaa ik ben millonair 😉
@Prlwyt Ik denk dat ik jouw voorbeeld maar volg, dan weet ik in ieder geval waar die ligt 😉
@Neuskleuter Stiekem vind ik dat je gelijk hebt. En ik had hem gezien na het nalezen, maar niet meer terug kunnen vinden. Mijn hersencel raakt zoals je hebt gelezen wel meer dingen kwijt :p
Mensen, dank jullie wel voor jullie reacties! (k)
pepe · 19 september 2008 op 20:57
Beetje late reactie, maar dat komt omdat ik mijn lot aan het zoeken was.
Super leuk geschreven, met veel plezier gelezen.
Ik heb ’t lot gevonden op schiphol, de mooiste prijs heb ik gewonnen, een knuffel van ons kind. Daar geen miljoen tegenop.