Zoals bij elk festival een beetje het geval is, liggen ze ook tijdens North Sea Jazz weer klaar voor de stumpers: T-shirts. De immer goede reden om naar een evenement te gaan voor Igor Kantoor-snor. Het scheelt toch altijd weer om dat eerste moeizame na-weekendse gespreksballetje op te gooien bij de koffieautomaat. “Goh, uhmm…nog wat gedaan dit weekend?” Het hoeft allemaal niet meer! Nee, gewoon het shirt aan en de vragen komen vanzelf! Tenminste dat hoop je toch wel voor 35 keiharde euro’s! Eén dagje ben je geweest en gelukkig wordt er naar gevraagd. “Het was gezellig.” Ruim 70 euro betaal je voor een kaartje en het meest suffe antwoord komt er uit je simpele niet veeleisende brein. Gezellig? Gezellig is een picknick met een goedkope niet te zuipen wijn. Gezellig is een illegale DVD kijken op je IKEA- bank. North Sea Jazz is vooral duur, zweterig, hier en daar een beetje vol, maar toch ook wel genieten van goede muziek.
Igor snapt het allemaal niet zo. Igor had van horen zeggen dat James Brown dit jaar kwam. Ook had hij nog de oprechte hoop om Marvin Gaye nog eens live te zien dit jaar. Het liefst samen met Curtis Mayfield. Igor dacht dat Al Green zo heette vanwege zijn inspanningen voor Live Earth. Tja, Igor dacht en dát kan Igor beter gewoon niet doen.
Gelukkig liep Igor niet al te veel mensen voor de voeten, want de hotdogs waren zo lekker. Zijn timing was ook perfect. Hij presteerde het om in elke zaal precies elke keer aan te komen in de pauze. Toch baalt hij geen moment, want het is gewoon gezellig.
Tevreden keert hij naar huis, want een jazzsouvenir in de vorm van een T-shirt is gescoord. Zijn aanzien zal stijgen door dit pracht exemplaar. Zwart is ‘ie deze keer, met witte opdruk. Igor vindt hem wél origineel, want Igor vindt alles origineel. De spanning stijgt, morgen is het zo ver. Gelukzalig rijdt hij naar huis. Met in de auto natuurlijk zijn favoriete muziek; jumpstyle. Hij ziet zichzelf al helemaal binnengehaald worden als ‘the NSJ man’. Secretaresses knipogen hem het bed in en hij wordt het vriendje van de baas.
De volgende morgen stapt hij trots zijn walhalla binnen. Op kantoor pronkt hij met zijn shirt. Oninteressantheid regeert aan de koffietafel. Igor pronkt en pronkt, maar iedereen praat en praat. Over gezelligheid enzo, gehuld in originele zwarte shirtjes met witte opdruk.
4 reacties
Eddy Kielema · 17 juli 2007 op 15:38
[quote]North Sea Jazz is vooral duur, zweterig, hier en daar een beetje vol, maar toch ook wel genieten van goede muziek.[/quote]
Helemaal waar. Ik was er zaterdag, maar kwam er op het laatste moment achter dat je voor Steely Dan weer extra moest betalen. Dat is toch volkomen absurd? Op Pinkpop betaal je toch ook niet extra voor een artiest uit het verleden? Je zou eerder minder moeten betalen! Bovendien vond ik NSJ erg rommelig georganiseerd en vooral héél massaal. Een t-shirt heb ik dan ook niet gekocht, want zo trots was ik er nou ook weer niet op dat ik er in 2007 geweest ben…
arta · 17 juli 2007 op 17:15
Zo te lezen ben jij er ook geweest en vond je het niet echt gezellig? 😀
Grappige woordspelingen, maar enkele dingen kloppen niet, onder andere dat er in de tweede alinea wél gevraagd wordt hoe Igor het heeft gehad, en in de laatste alinea weer niet…
🙂
Discoverme · 17 juli 2007 op 21:46
Ja, idd…2e alinea en laatste stroken niet met elkaar..foei…hmm, even een nachtje over slapen hoe ik hem kan ombuigen.
En ik, ik heb me vermaakt… met de muziek, mochten mensen nog sfeer willen proeven..er is een drie recensies geschreven. Kom maar even buurten..
Li · 18 juli 2007 op 22:31
Op de bank genoten van North Sea Jazz! Nou ja Jazz? In een oud T-shirt en met een glaasje wijn een een broodje Brie onder handbereik. Kostte bijna geen cent maar het was supergezellig. 😀