In Lak’ech en religie

In Lak’ech is de wijze waarop de Maya’s elkaar begroeten. Het betekent: “I am another you” maar ook “You are another me”. Het geeft uitdrukking aan een holistische zienswijze op de wereld. Dit omvat ook een holistische zienswijze op de godsbeleving. In een holistische wereld wordt alles in alles gereflecteerd, neen sterker nog, alles IS in alles. Vergelijk het met een hologram. Als je een hologram in stukken uiteenslaat zie in alle stukjes het volledige holografische beeld van het oorspronkelijke hologram. Dus niet slechts fragmenten daarvan. In de grote monotheistische religies (Jodendom, Christendom, Islam) is van een holistische wereld geen sprake. Wij zijn afgescheiden van de Almachtige God. Wij zijn weliswaar geschapen naar het beeld van God, maar we ZIJN Hem niet. Er is een scheiding aangebracht tussen een God, die alles wat is heeft gecreëerd, en alle creaties, die onder toezicht van God hun rol proberen te spelen. Deze separatie impliceert een passieve rol voor alle creaties, althans een rol waarin je slechts reactief kunt acteren en ten hoogste mag hopen dat je een beloning krijgt als je je rol naar behoren – en dit ter beoordeling van God – hebt gespeeld.

In de holistische wereld van in lak’ech is hiervan geen sprake. Het goddelijke bevindt zich in alles en iedereen. Het goddelijke in alles, hoe werkt dat?

Het is verwonderlijk hoeveel verschillende goden de “primitieve” volkeren hadden. Ik verklaarde dat vroeger met het feit dat de monotheistische religies alle in een woestijngebied zijn ontstaan. Monotone omgevingen met een saaie natuur, terwijl in bijvoorbeeld oerwouden veel meer verschijnselen waren, die niet fysisch verklaarbaar waren. En met specifieke deïteiten zou je deze verklaringen wel kunnen geven. Inmiddels ben ik van mening dat als je het goddelijke in alles ziet, het eigenlijk heel logisch is om al die goddelijke manifestaties te onderkennen en te eren. God van de Regen, God van de Wind, God van de Aarde, Godin van de Vruchtbaarheid, etc. Alhoewel je zou kunnen betogen, dat vele goden juist zouden wijzen op separatie, acht ik het een duidelijk voorbeeld van holisme, de goddelijke manifestatie in alles.

En het goddelijke in iedereen, hoe werkt dat dan? Hoe ervaar je bijvoorbeeld het goddelijke in jezelf? Ik merk dat steeds meer mensen ontvankelijk worden voor dit goddelijke deel van zichzelf. Die dit ook beginnen te voelen en ervaren. Niet 24×7, maar zo af en toe. Tijdens een meditatie of een mooie boswandeling. Dikwijls proberen mensen dit dan te benoemen of te omschrijven. Ze noemen dit bijvoorbeeld het Hogere Zelf of de Lightbody, er is een veelheid van termen. Ik denk dat dit paradoxaal werkt: door het trachten te benoemen geef je er een semantische, zeg maar rationele, lading aan en vervliegt het goddelijke. Of je komt in redenaties terecht, dat je de “scheiding” tussen het hogere zelf en het lagere zelf als oorzaak van de dualiteit zou zien. Een dergelijke rationalisering schept slechts verwarring en, met alle respect, het degradeert het goddelijke tot een semantisch woordspelletje.

Als je het goddelijke in jezelf kunt zien en accepteren, accepteer je ook de verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat: je bent co-creator! Je bent mede-schepper van de werkelijkheid. Geen slachtoffer of toeschouwer. Er is geen excuus meer om niet gelukkig te zijn. Om niet jouw steentje bij te dragen aan een betere wereld voor allen. Je bent een onmisbaar deel van het collectief bewustzijn en je hebt de mogelijkheid – neen de verplichting – om dit collectief bewustzijn op een hoger (trillings-) niveau te brengen: het butterfly-effect, waarin het effect van de beweging van de vleugels van een enkele vlinder een dusdanige invloed in de atmosfeer teweeg kan hebben, dat dit kan leiden tot het ontstaan van een tornado, duizenden kilometers verderop. Wij zijn allen goddelijke vlinders!!

Als je het goddelijke in jezelf kunt zien en accepteren, dan kun je dit ook in de ander zien. Dit is de basis voor verbinding. Werkelijke verbinding. En compassie. Namasté. In Lak’ech. “Ik zie jou voor wie je werkelijk bent: een goddelijke manifestatie. Ik heb respect voor jou. Ik realiseer mij dat alles wat jij doet vanuit een goddelijke inspiratie komt. Jij maakt geen fouten. Jij bewandelt jouw pad en dat is goed. Jij doet wat jij moet doen om tot godrealisatie te komen. Morgen, volgende week, in 2013, of in een volgende incarnatie. Ik hou van jou!!” (NB je kunt in voorgaande zinnen gerust ook tegen jezelf zeggen).

In Lak’ech.