Kasten

Na ruim vijf jaar was ik toch wat uitgekeken op de verhuisdozen. Het werd daarom langzaam tijd om mijn verzameling boeken een prominente plaats te geven in een nog aan te schaffen boekenkast. Tweede paasdag was een uitgelezen moment daarvoor om op de meubelboulevard op jacht te gaan. Een kennis van mij, iemand met blauw bloed maar laat ik het hier niet over zijn drankprobleem hebben, raadde mij dit ten zeerste af. Ik was toch niet zo ver afgezakt dat ik me zou laten meevoeren met de massa? Maar gelukkig leidde het mooie weer de kudde naar een andere locatie om te grazen. Het kostte mij dan ook geen moeite een niet al te vlotte verkoper aan te schieten.

Na grondige inspectie kwam ik uit Billy de kast die me door het rondhangende meubelstuk van de winkel werd getoond. Ik was ervoor gevallen en de keuze was daarom snel gemaakt. Met een paar afgemeten planken voor mijn kop, spoedde ik mij naar de kassa om af te rekenen. In de zevende hemel reed ik daarna snel naar huis om mijn nieuwe trofee op te gaan zetten.

Daarvoor moest ik alles uit de doos halen. Erg handig ben ik niet en het viel me niet mee om de rebus-bouwtekening op te lossen. Ik zou een schaap met vijf poten moeten zijn om dit soort dingen alleen te kunnen doen. Maar gewapend met een kruiskopschroevendraaier en na noeste arbeid kwam er toch schot in de zaak. Mijn bezorgdheid onderdelen over te houden bleek achteraf ongegrond toen ik mij realiseerde dat het met een kast van dertien in een dozijn natuurlijk niet zo vreemd is iets over te houden.

Net toen de klus geklaard was kwam zijne welbeschonken hoogheid weer even langs voor een aperitief. Hij wist mijn voldaan gevoel binnen de kortste keren vakkundig tot in de kiem te smoren. Mijn boeken stonden nog geen half uur op een rijtje en hij vroeg al of er een schroefje bij me loszat. Dat kon ik nog ontkennen want hier had ik extra goed op gecontroleerd.

Dat ik zo’n arbeiderskast zelf in elkaar had geknutseld! Daar heb je nu personeel voor! Ik had beter zijn voorbeeld kunnen volgen. Onlangs had hij namelijk vanuit zijn luie stoel, al Windows-shoppend, een fantastisch design ameublement gevonden dat kant en klaar bij hem thuis werd afgeleverd, niks geen gehannes. Het kostte natuurlijk wel iets maar dan had je ook wat. De valse tonen van het orerende drankorgel joegen mij gelukkig niet op de kast. De enige conclusie die ik slechts kon trekken was dat arbeid adelt maar adel niet arbeidt.