Met mijn hand probeer ik mijn buik te ondersteunen in het gevecht tegen dat weëige gevoel dat zich sinds een week in mij genestelt heeft. Ik trek mij net genoeg omhoog uit mijn warme bed om mijn Mickey Mouse wekker te kunnen zien. Mijn racewagendekbed valt een beetje van mij af, en over mijn rug trekt een koude windvlaag. Het kleine handje van Mickey wijst helemaal naar beneden, en zijn grotere witgeschoende hand wijst naar boven. Dat kan alleen maar betekenen dat het tijd voor hommeles is, als ik nu al om cadeautjes ga zeuren voor mijn verjaardag. Met een schok schrik ik wakker. Terwijl ik naast mij op de Mickey Mouse wekker probeer te kijken, merk ik op dat deze een merkwaardige transformatie heeft ondergaan tot een digitale wekker, met rode cijfers in plaats van vrolijke witte handjes. Onder het satijnen dekbed ontdek ik mijn slapende vriendin, die ik destijds bij de wekker cadeau kreeg. Dat klinkt een beetje vreemd, maar de strekking van het verhaal is dat ze de cassiëre was, en samen met de wekker mij direct ook helemaal inpakte. Ze opent haar ogen die het beginnend licht dat tussen de gordijnen door begint te schijnen teniet lijken te doen. Ze glimlacht me toe en mompelt een half verstaanbaar ‘Gefeliciteerd’.
Beneden aangekomen zet ik een pot koffie in het bijna lege huis. Eigenlijk is het best wennen als je uit een warm gezin komt, en je opeens samen woont. Vroeger zou ik op een versierde stoel hebben gezeten, met mijn twee zusjes en mijn ouders juichend om mij heen. Al juichend vergat ik dan al snel het gevoel dat zich in mijn buik had afgespeeld, de spanning die zich een week had opgebouwd ontpopte zich dan tot een kriebelend vreugdedansje. Verjaardagen hadden altijd iets magisch.
Nadat ik de pot koffie van zijn cafeïne had ontdaan, begon ik maar eens aan de voorbereidingen voor het feest dat die zich middag moest afspelen. De witte wijn voor oom Sjon, de rode voor oma Koos en natuurlijk de salades voor de Sonja-Bakker-kant van de familie. Vanmiddag zal iedereen er weer zijn. Antwoorden op vragen als ‘hoe gaat het op het werk’, ‘je krijgt al wel een beetje een buikje he?’ en ‘hoeveel eet die hond nou op een dag ‘ alvast voorbereidend zoek ik mij suf naar een fatsoenlijke taartschep. Ik trek een stoffige lade open, en zie daar naast de taartschep een vrolijk stukje karton liggen. Ik pak voorzichtig het stukje karton uit de lade, wat zich eenmaal uit de strakke lade zich ontpopt als een vrolijk rood feesthoedje, met een geel balletje erbovenop. Ik kijk hier even verwonderd naar waarna ik hem kordaat en een beetje scheef op mijn hoofd zet. Met een dwaze lach maak ik een klein vreugdesprongetje en roep ‘sssstraks ccccadeautjesss!’
Als je vandaag een jongeman tegenkomt met een rood hoedje op waaraan een geel balletje zich probeert vast te houden, besef dan dat dit de jarige FatTree is. Zolang hij zo oud is als hij zich voelt, moet hij nog geboren worden. Heerlijk toch, dat kinderlijke verlangen?
11 reacties
SIMBA · 13 oktober 2007 op 14:09
Wat een leuk stukje tree!! Ik heb het glimlachend zitten lezen, blije gup 😀
[quote]en samen met de wekker mij direct ook helemaal inpakte.[/quote]
Leukkk!!!
Heb je een leuke verjaardag gehad, veel cadeautjes gekregen?
Groetjes, Sim.
pally · 13 oktober 2007 op 14:27
Proficiat Dikke Boom! :kus:
Wat een vrolijke column.
Wel wat puntjes ook, maar die krijg je vandaag cadeau vanwege je verjaardag.
groet van Pally
FatTree · 13 oktober 2007 op 16:56
Hey Sim, ik ben eigenlijk maandag pas jarig. Vandaag heb ik al wel een nieuw boek gehad van mijn vriendin die niet meer kon wachten tot ze het mij kon geven. Eigenlijk net zoals deze column.. wat voorbarig maar ik kon er niet meer mee wachten 😉
FatTree · 13 oktober 2007 op 16:56
Dank je Pally!
Beryl · 13 oktober 2007 op 21:07
Hi FatTree, alvast van harte (ben bang dat ik het namelijk maandag vergeten ben… ;-))!
Errug leuk stukje!
Jammer eigenlijk, dat die spanning rondom een verjaardag voor de meeste mensen verdwijnt naarmate ze ouder worden. Blij dat jij het kind (ook) nog steeds een beetje in je hebt:
“Groot is zij die haar kinderhart nooit verliest!” (Seneca)
Een hele fijne dag maandag!
FatTree · 13 oktober 2007 op 21:19
Bedankt voor je felicitatie en welkom op CX!
“If you carry your childhood with you, you never become older.”
Abraham Sutzkever
Quinn · 14 oktober 2007 op 05:14
Alvast gefeliciteerd en errug leuk geschreven, ook ik heb het met een lach gelezen 🙂
Volgens mij had ik ook zo’n wekker vroeger… die witte handjes… Nee wacht, ik had een horloge! 😀
arta · 14 oktober 2007 op 11:09
Heerlijk, zo’n vrolijke column op de zondagmorgen!
Veel plezier morgen!
En mijn (taart)puntjes krijg je in navolging van Pally ook kado!
Li · 14 oktober 2007 op 19:42
[quote]Zolang hij zo oud is als hij zich voelt, moet hij nog geboren worden.[/quote]
Dat wordt morgen beschuit met blauwe muisjes!
Alvast gefelicteerd. :kus:
Li
Ineke · 15 oktober 2007 op 10:31
FatTree, gefeliciteerd! Heb je een beetje kunnen salpen? (dat kan ik dus nog steeds niet de avond voordat ik jarig ben 😆 ).
Groeten,
Ineke
FatTree · 15 oktober 2007 op 16:14
Heel toevallig werd ik om 7 over 3 vannacht wakker, en besloot direct maar te stoppen met roken. Ik zweet nu als een otter en kauw AntiFlu snoepjes alsof mijn leven er van af hangt. Het valt nog niet mee… jarig zijn.