Lied

De razernij die na de doop van het Koningslied door digitaal Nederland woedt maakt een ding duidelijk;
We zijn bedroefd, we hadden iets verwacht, we zijn dan wel notoire eigengereide individualisten, maar we hadden het unieke karakter van Nederland graag gevangen gezien in een lied.
En dat wordt door deze exercitie in wansmaak verpest.
Het is niet alleen ironie, het is cynisme en sarcasme dat ons vervult.
We zijn belazerd door gemakzuchtige zonnebankbruine non valeurs die dit klusje er wel even bij wilden doen. Door de misvatting dat we door het constante bombardement van Volendamse bagger als volk zo hersendood zijn geworden dat we dit misbaksel wel mee zouden balken.
Columnisten, taalpuristen en cabaretiers buitelen over elkaar heen om de meest verwoestende formulering waarmee het lied nog verder af te branden valt.
Zelden vertoont zo’n eensgezindheid, republikein of royalist, we hebben
iets met dit land en zijn Koning en daar blijven ze vanaf in Hilversum.

( En luister meteen even naar dat alternatieve koningslied van die twee Utrechtse studenten.. http://m.youtube.com/#/watch?v=S46pT8uEafg&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DS46pT8uEafg.
Krijg het niet uit mijn hoofd, zo kan het ook!)