‘Me zuster!’ Tja, dat klinkt een beetje als ‘Mijn tante op een bakfiets!’ Maar de combinatie tante en bakfiets is absoluut ondenkbaar, althans in mijn familie. Niet alleen stammen mijn tantes uit de tijd dat bakfietsen nog slechts met de bakkersknecht en de scharensliep werden geassocieerd, ook fysiek is de combinatie schier onmogelijk. De uitroep ‘Me zuster!’ is hier dus wel degelijk serieus bedoeld! Nou voldoen mijn zuster en ik niet echt aan het sterotiepe beeld van zussen, eerlijk is eerlijk… We zijn niet samen opgegroeid, wisten alleen in de verte van elkaar dat we bestonden en jarenlang is het niet in ons opgekomen daar verandering in te brengen. Tot de tijd er kennelijk rijp voor was en dat is niet zo héél lang geleden. Nee, we hebben Derek Bolt niet op bezoek gehad, we hebben geen emotionele oproep gedaan bij Jaap Jongbloed en we zijn elkaar ook niet huilend in de armen gevallen toen het eenmaal zover was.
Ik heb haar gewoon opgezocht in het telefoonboek, een kaartje gestuurd en direct een kaartje teruggekregen. Niet alleen van haar trouwens, ook van mijn ‘nieuwe’ broer. Na wat heen en weer gemail en gebel zijn we met elkaar gaan eten en dat was gezellig. Ik heb er sindsdien niet alleen een broer en een zus maar ook een zwager en een schoonzus, vier nichtjes en drie (in december komt de vierde!) achternichtjes en neefjes bij.
Helemaal niet zo spannend als op televisie. Eerder gewoon. En dat maakt het nou net zo bijzonder! Mijn zus en ik gaan met een kopje thee (of zo…) aan tafel zitten en leuteren met gemak een hele dag vol. We kijken er helemaal niet van op dat we allebei veel sambal door het eten doen (ook door de gebakken eieren) en dat we stapelgek op beesten, en dan vooral honden, zijn. Noa, Bo en Sofie, de drie prachtige jachthonden van mijn zus zouden op zich al een verhaaltje waard zijn. Ze doen de honden-HBO en beschikken over een ingebouwde TomTom met afstandsbediening.
Mijn zus en ik zijn allebei gelovig, maar ons gevoel voor humor is dan ook zo’n beetje hetzelfde. We rookten en zijn (zonder het van elkaar te weten) ongeveer tegelijkertijd gestopt. We hebben dezelfde dikke-buiken-fobie en verder delen we nog een paar (kennelijk familiaire) onhebbelijkheden, waarover ik me op deze plek niet nader uitlaat. Zus houdt niet van poespas en flauwekul en ik wel, dus er zijn ook verschillen. We zijn immers geen tweeling. Ook al fysiek onmogelijk, want we delen alleen een biologische vader.
Waarom ik dit zonodig op moet schrijven? Omdat ik er zo blij mee ben! Ik ben en blijf een echt familiemens. Weinig kan mij vrolijker maken dan weer eens iets te horen van een verloren gewaande neef of nicht, het vinden van een fotootje van een oude tante of toevallig op internet op de naam van je grootvader stuiten. Gelukkig gebeuren dat soort dingen weleens.
Van de zomer stond ineens mijn neef uit Amsterdam op de stoep. Over hem heb ik het al eens gehad, alleen was hij toen nog slechts een herinnering aan voorbije zondagen als kind in de grote stad. Wat ik me vooral herinnerde, was dat hij zo prachtig kon pianospelen en ik dankzij de door hem ten gehore gebrachte mazurka’s, scherzo’s en nocturnes, nog steeds het gevoel heb dat de zondagochtend niet compleet is zonder Chopin. De muzikale neef is nu een ‘rijpe’ heer en pianospelen doet hij helaas nog nauwelijks vanwege artrose in zijn handen.
Het leven verandert voor ons allemaal en gaandeweg nemen we afscheid van dingen die ooit belangrijk voor ons waren. Wat is het dan heerlijk om zo af en toe samen te mijmeren over hoe het ‘vroeger’ was. Met mijn zus kan ik dat nog niet, maar wij zijn druk bezig met het zorgzaam opkweken van nieuwe herinneringen die we dan over dertig jaar kunnen bespreken. En voor wie denkt dat we dan toch de helft weer vergeten zijn, hebben wij met zijn tweeën maar één antwoord: ‘Me zuster!’
12 reacties
DriekOplopers · 3 november 2009 op 12:24
[quote]Van de zomer stond ineens mijn neef uit Amsterdam op de stoep. Over hem heb ik het al eens gehad, [/quote]
Al eens over hem gehad? O? Niets van gezien. Waar dan? Je neef? M’n zuster! 😀
Gouden regel: veronderstel nooit dat je lezers “iets al wisten”, of “iemand al kenden”. Dat valt in de praktijk altijd erg tegen.
En dat soort zaken achteraf nog moeten uitleggen is een heidens karwei.
Emiliever · 3 november 2009 op 12:32
Daar heb je gelijk in. Beetje dom. Deze post verschijnt tegelijkertijd op mijn weblog en dáár heb ik het wel al eens over mijn neef gehad. Ik had dit moeten aanpassen. Zal ik voortaan beter op letten.
:oeps:
pally · 3 november 2009 op 12:57
Leuk geschreven, Emiliever, over hoe belangrijk wortels zijn voor een mens en hoe je ook op latere leeftijd die wortels kunt verzamelen en er blij mee kunt zijn.
En dat daar geen ophef over nodig is, juist omdat het zo’n basaal gegeven is.
groet van Pally
Avalanche · 3 november 2009 op 13:35
De gebeurtenissen (ontmoetingen) en de manier waarop je ze verwoordt, zorgen samen voor een prachtige column vol menselijke warmte.
Emiliever · 3 november 2009 op 16:42
Pally en Avalanche, allebei bedankt. Doet met goed want ik heb lang getwijfeld of dit wel een onderwerp voor een column kon zijn. Blij te horen dat jullie exact begrepen hebben waar het mij om gaat!
Ma3anne · 3 november 2009 op 18:47
O, wat lijkt me dat leuk om een zus te vinden en goed met haar overweg te kunnen. Op zich al een verhaal.
De andere familieleden bungelen er een beetje bij. Die hadden zo in een aparte column gekund wat mij betreft.
Je schrijft erg vlot en lekker leesbaar.
Dees · 4 november 2009 op 18:49
Inderdaad, de warmte spat van het scherm en dat het een beetje bloggehalte heeft, ach… Je hebt vast ook al gezien dat deze site niet alleen op echte columns vaart.
Emiliever · 5 november 2009 op 09:13
Wat is een ‘echte’ column? Is de definitie van column niet even moeilijk en omstreden als de definitie van bijvoorbeeld liefde?
Dees · 5 november 2009 op 11:49
Tja E, mijn reactie borduurde voort op de twijfel die je uitte onder Pally en Avalanche. Het was geen kritiek dus, integendeel, het was eerder bemoedigend bedoeld. Zal het niet meer doen.
Over de definitie van columns is wel eea te vinden op de fora van CX, in de stoffige archieven. Als je dat interessant vindt, kun je daar misschien eens kijken. Let wel, misschien 😉
Emiliever · 5 november 2009 op 13:08
Nou, ik denk dat we elkaar niet goed hebben begrepen, want ik heb jouw opmerking echt niet als kritiek of aanmerking gevoeld. In mijn reactie probeer ik aan te geven dat ik het zelf ook niet zo goed weet…wat nou wel en wat nou niet in een column past! Je hebt gelijk dat dit ook was wat ik bedoelde in mijn eerdere antwoord over mijn twijfel. Dus hierbij bedankt en ik wil er best verder over praten, want het blijft me intigreren, wat nou wel en wat nou niet een column is…. 😉
Dees · 6 november 2009 op 10:20
Haha, ok. Altijd al een hekel aan kommuunieseren gehad, er kan zoveel in mislopen 😉
Speciaal voor jou dan maar:
http://examedia.nl/columnx/modules/newbb/viewtopic.php?topic_id=7&forum=1
http://www.encyclo.nl/begrip/column
enne:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Weblog
Emiliever · 6 november 2009 op 16:03
Nou, da’s helder. Ik heb het alleen nog even snel doorgelezen, zal het printen en ijverig bestuderen. Ik behoor namelijk tot de groep die zich wil verbeteren….! Dankjewel.