Muzikaal pakket

Het was een kersttraditie op kerstavond een muzikaal pakket rond te geven. Een traditie vanuit mijn pa’s jeugd. Het was een groot pak uit krantenpapier (heel de weekoplage dat werd gerecycleerd). Er werd op muziek een pakket van de één naar de ander gegooid. Zo ook tijdens mijn jeugd. Dat en me als Kerstman verkleden met mijn nicht en later mijn nicht met haar broertje de pakjes uitdelen.

Bij het pakket als de muziek stopte moest diegene die het beet had er een wikkel afscheuren. Daar wachtte een opdracht van zing een lied (keihard en vals) en doe een kip achterna. Oom Walter bezorgde ons daarmee een slappe lach. De kinderen kibbelden over wie het pak mocht hebben en betichten elkaar van het te lang dralen. Scheidsrechter Walter gaf hun een gele kaart, bij rood mochten ze hun bed bezoeken. Kinderen na twaalf uur ’s nachts oplaten was dan pedagogisch niet verantwoord, maar in die tijd bestond die onzin nog niet. Uiteindelijk was het pak uitgepakt, de stereo in levensduur zwaar ingekort na het veelvuldig aan en uitzetten van de stereo en dan kreeg mijn onuitstaanbare puberende nicht een plastic hondendrol. Ik proestte het uit. Dat kwam recht uit de carnavalswinkel van mijn Felix, de man van oma ad interim. Met een vies gezicht wierp ze het op tafel. Ah, goede tijden.

Nu is Felix dood en vieren oma met mijn oma en tante kerstavond op restaurant en slapen nadien in een restaurant, een wijze maatregel want nonkel Walter wist altijd de wijn staan. Wij maakten het thuis ook ongoddelijk laat en kwamen te laat voor Kerstdag bij oma voor het derde van de vijf lepelhapjes en andere amuse gueules. Dan volgt het voorgerecht, de soep, de hoofdschotel (een kanjer van een kalkoen die ze uit de prehistorische tijd leek gesleurd te hebben), nagerecht 1,2 en 3

Gebak en taart. We kregen twee Antwerpse ooms en tantes op bezoek, een man die al jaren stempelde met een imaginaire spierverrekking, die ooit pa op zijn werk afbeulde en ook nog eens zijn oom was. En voor de derde ronde taart kwam tante Annemie, kapster die vroeger mijn haar gratis in de gangbare plooien legde, en Kim, haar dochter; mijn achternicht die in mijn pubertijd steevast in mijn natte dromen de hoofdrol speelde. Die dag overleven is mijn prioriteit. De massa kalmeerpillen na al jaren forfait voor deze samenkomst te geven besluit ik deze keer de uitdaging aan te gaan.

Wish me luck.