Liefde is niet te koop. Seks wel, maar met een prostituee bedrijf je niet de liefde. Maar kun je zonder geld wel de liefde bedrijven?

Al een paar dagen loop ik rond met die onderbuik gevoelens, geen eetlust. Voortekenen van verliefdheid? We hebben onze eerste date nog niet gehad. Toch klikt het op vele vlakken, hebben we al veel gelachen en zijn we elkaar aan het teasen over hoe onze toekomst samen eruit zou komen te zien. Tot nu toe hebben we geen problemen om compromissen te sluiten, zoals een kelder waar ik dan maar naar de voetbal moet kijken.

Ik geloof dat je mensen ontmoet met een reden en dat je de ware liefde niet moet zoeken, haar kom je tegen. Ik heb best een aardige rugzak, zeg maar gerust reiskoffer, en nu ik eindelijk stappen aan het maken ben om deze koffer van gewicht te ontdoen, kwam ik haar tegen. Wat mensen in mijn omgeving al zeiden, een vriendin zou je goed doen om jou op het rechte pad houden. Volmondig ben ik het hier mee eens en misschien zal zij die persoon worden waarbij ik mijn zorgen kan vergeten. Door er over te praten, door veel te lachen en leuke dingen te doen. Waarbij ik kan huilen op haar schouders met haar troostende armen om me heen.

Ze is grappig, creatief en spontaan. Ze is wat jonger dan mij en zit in haar bloei van haar leven. Ze is ook niet mijn buurvrouw en woont best een eindje van mij vandaan. Wat uiteraard geen issue is, ware het niet dat die koffer voor mijn voeten staat. Deze zit vol met de ellende die ik jaren terug begon te verzamelen maar nu gelukkig in het verleden liggen. Maar een last daarvan die ik nu nog steeds en voorlopig nog zal dragen, is dat het mij schort in financiële middelen. Ze vroeg me vandaag of ik naar Leiden kwam om te feesten. Hoe leuk zou het zijn geweest als ik haar ontmoet had. Ik houd daar van, spontaan iets willen doen.

Al was ik vanavond al bezet, mijn hersenen begonnen te malen. Een keer per maand zou het kunnen, maar ik kan niet altijd mee. Ik kan haar niet verassen met een cadeau, haar verjaardag en de kerst kan ik wel vergeten. Samen op vakantie gaan kan ik me niet veroorloven. Maar mijn hart biedt zo veel meer. Liefde, affectie en troost. Ik kan er voor haar zijn, een liedje op de gitaar spelen of het schrijven van een gedicht. En liefde valt niet in waarde uit te drukken, dat is onbetaalbaar. Maar toch maakt het me onzeker. Heb ik haar wel te bieden wat ze wilt? Gaat het niet vervelen, hoe veel ze dan ook van mij zou kunnen gaan houden?

Het zijn vragen die ik me niet zou moeten stellen. Maar als het echt vlinders zijn, zetten ze je wel aan het denken. Ik wil niet onzeker zijn. Maar het is donker is mijn buik, de duisternis loert.

Categorieën: Liefde

BuddhaWriter

Geen vogel vliegt te hoog die met zijn eigen vleugels vliegt

9 reacties

Frans · 6 oktober 2014 op 12:17

Leuke dingen kun je met iedereen doen. Een geliefde geeft de alledaagse saaiheid kleur. Gewoon omdat de ander bij je is. Als het goed is, geldt voor de ander hetzelfde.

arta · 6 oktober 2014 op 12:21

Ach, BW, wat een lief verhaal!
Ik hoop dat zij je dusdanig op waarde weet te schatten, dat die vakanties en cadeautjes er niet toe doen.
Het is je zó gegund!

evil-ine · 6 oktober 2014 op 13:47

Puur en mooi. Zoals benoemd, het gaat om jou en niet de materiele kant. Warm geschreven!

Hier en daar een spelfoutje, ‘Heb ik haar wel te bieden wat ze wilt’ zonder t… En ‘het is donker is mijn buik’.

Ferrara · 6 oktober 2014 op 15:10

Moedig dat jij je gevoel, in een pril stadium, op CX uit de doeken doet.
Verras (dubbel r) haar met een gedicht.
Wie weet kun je volgend jaar 3 oktober toch aan de haring en het witte brood in Leiden.

Dees · 6 oktober 2014 op 17:20

Ahhh, de prille liefde en onzekerheid. Mooi geschreven.

Mien · 6 oktober 2014 op 21:53

Het zou mooi zijn als de nacht- en dagvlinders tot elkaar komen. Samen fladderen in geluk en onvoorwaardelijke liefde. Het is iedereen gegund.

Meralixe · 7 oktober 2014 op 10:54

Die rugzak? Hoe moeilijk het ook is, laat hem thuis. :yes:

BuddhaWriter · 7 oktober 2014 op 14:22

Bedankt iedereen voor de positieve reacties! 🙂

@evil-ine: het schaamrood staat op mijn kaken…na al het nalezen en het hardop lezen, hebben mijn hersenen mij toch nog voor de gek gehouden en van ‘is’ een ‘in’ gemaakt!…. ?:-)

pally · 7 oktober 2014 op 18:15

Heel mooi, onzekerheid en verliefdheid beschreven zonder al te veel terughouding.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder