Als inspiratieloze schrijver die in de impasse na een boek afronden verkeert, is het wachten bij de ingang van een drukbezochte buurtsuper een bron van nieuwe ideeën, vermaak en leermomenten. Die leermomenten betrek ik op mezelf. Ik had de overtuiging dat Corona mij niet meer bang maakte. Als ik een Lees verder…
Mei 2020, de digitale doos met toekomstige columns zijn ingepakt en klaar voor de verhuizing. Ik aanschouw nog een keer een aantal columns van collega columnisten. Ik kan opgelucht zeggen dat mijn verhuizing naar deze pagina van mijn eerdere stamplek, waar ik mijn columns moest beperken tot die rondom gezondheidszorg Lees verder…
Waar was jij toen mijn trots door je werd gestolen? Heb je je verstopt in je Ivoren toren? Heb ik je aan het lachen gemaakt, toen ik de clown speelde? Of was ik de hond die je beet, toen je me neersabelde? Een heel groot ego zit jou in de Lees verder…
In woon en leef al 32 jaar in Zeeland en met de dood van een dierbaar familielid sta ik praktisch alleen als het gaat om familie. Dit zowel een verlies als de kans om nieuwe mogelijkheden te ontdekken. Zoals de vraag is Zeeland na 32 jaar nog wel de plek voor mij?
Dit is het eerste deel uit een paar columns over wanneer andere mensen een mening hadden, die uitdrukten en die achteraf gewoon overdreven, dom of soms uiting van jaloersheid waren. Ik weet dat je niet te veel moet terugkijken naar het verleden. Maar er zijn momenten die vergeet je niet, daarvan wil ik er een paar vertellen naast mijn serieuze columns.
