Mei 2020, de digitale doos met toekomstige columns zijn ingepakt en klaar voor de verhuizing. Ik aanschouw nog een keer een aantal columns van collega columnisten. Ik kan opgelucht zeggen dat mijn verhuizing naar deze pagina van mijn eerdere stamplek, waar ik mijn columns moest beperken tot die rondom gezondheidszorg en GGZ kwesties was een prettige. Ik heb met hulp van vrienden goede columns geschreven, ook matige columns die niet veel mensen boeide. Maar ik kijk op Column-X tijd terug met veel plezier. Dat komt omdat ik hier niet werd aangevallen, bij spelfouten kreeg niet een mes op de keel, maar opbouwende kritiek. Ik heb gemerkt dat onderwerpen aansnijden niet altijd gemakkelijk is. Mijn column over een escortclub won mij veel lezers, mijn Facebookpagina werd keer op keer goed bezocht bij een column.


Ik heb genoten van een plekje, ik had gevoelsmatig fans en mensen die kritisch meekeken. Maar ik sluit dit mooie hoofdstuk af, niet het boek. Want ik begin aan eigen pagina die kenmerken heeft als deze, zoals gebruik van WordPress. Ik kan daardoor makkelijk columns, kleine verhalen en zoveel meer plaatsen. Dingen die hier niet thuishoren, ik hoef ook niet meer te wachten, al heb ik geduld soms was ik een beetje ongeduldig. Een weeffout in mijn karakter.


Maar vrienden, collega’s en toekomstige columnisten, ik wil jullie allemaal bedanken.
Das Leben ist ein beständiges Abschiednehmen…. (Het leven is een voortdurend afscheid nemen) zei de Duitse schrijfster von Heyking (1861 – 1925).
Maar ik ga weg met een glimlach, niet met slaande deuren. En ik denk ook op een hoogtepunt die ik hier heb kunnen bereiken.
Dames en Heren, veel plezier met schrijven van jullie prachtige columns!


Tim uut Kwedamme

Ik ben man met een eigen manier van leven, stijl, gevoel voor humor en net als iedereen heb ik soms geluk en soms pech! Ik ben nieuwsgierige en leergierig als het gaat om de wereld rond mijn heen. Mijn leven deel ik tegenwoordig met een prachtige vrouw. Een steun en toeverlaat, die ik blind kan vertrouwen omdat we elkaar hebben leren kennen onder bijzondere omstandigheden. Ik leef in een klein dorpje in Zeeland. Ondanks mijn fysieke beperkingen, dit betekend niet dat ik niet leef. Ik probeer te genieten van elk moment van het leven, ik ben nog altijd een beetje kind gebleven waardoor ik van de kleinste dingen kan blijven genieten. Ik ben iemand die geniet van de bourgondische levensstijl. Ik ben enorme fan van de Griekse keuken, maar ik ben zeker niet vies van de Hollandse pot. Een glasje Samos wijn of een biertje op zijn tijd gaat er ook wel in. Ik leef met het motto “Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen” en dat helpt enorm als je bepaalde dingen gewoon niet kan. Ik ben gek op schrijven, muziek luisteren en goede films kijken.

3 reacties

Tim uut Kwedamme · 8 mei 2020 op 00:42

Wat is er gebeurt met mijn column?

Mien · 8 mei 2020 op 19:31

Good luck Tim! Met schrijfsels en WordPress.
Prettig om hier met je kennisgemaakt te hebben.
Toi toi.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder