Waar was jij toen mijn trots door je werd gestolen?
Heb je je verstopt in je Ivoren toren?
Heb ik je aan het lachen gemaakt, toen ik de clown speelde?
Of was ik de hond die je beet, toen je me neersabelde?

Een heel groot ego zit jou in de weg.
Je bent solo gegaan, niemand hoort je verhalen of je mening over mij.
Het interesseert ook niemand.
Je woont op één grote herinnering, want waar ben je de laatste tijd nou geweest?
Je komt nergens meer, maar je haat me nog steeds, toch?
Misschien is je excuses aanbieden een idee, het zal je verder brengen.

Je vervaagd een beetje tot een donkergrijze kleur, dat is best zonde toch?

Maar er is nog wat:

Waar was je toen zij je nodig had?
Wanneer ga je de wonden hechten die je zelf hebt opgengereten?
Het wonderland bestaat nog, doe er wat mee.
Het circus is weg, alleen de clown is nog over.
Of brak ik je hart toen ze toch niet op jouw advies inging en gewoon bij me bleef?

Het is echt je Ego wat jou in de weg zit.
Je bent wat statig geworden.

Ik hoop dat je bent afgedwaald en dat je besef dat het zo niet langer meer kan.
Zie je excuses graag tegemoet!

Categorieën: Egodocument

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder