Ik dacht altijd goed te weten wat ik wilde.En te weten waar ik stond.Maar als ik naar beneden kijk.Zie ik nergens vaste grond. Niemand is bij voorbaat uitgesloten.Iedere weg die ik neem lijkt mij even logisch.Als ik stil genoeg in een hoekje blijf zitten.Komt het vanzelf, van binnenuit. Ik zweef Lees meer…
Ik voelde een leegte in mijn lijf toen ik jou in de meivakantie een paar dagen eerder teruggaf aan je moeder.Jij had heimwee en een week bij mij was nog net te lang voor jou.Ik ben niet al onze mooie momenten vergeten.Maar het voelde alsof je bij me werd weggerukt.Een Lees meer…
Ik vertel nog één verhaaltje voor het slapen.En dan ga ik weer naar beneden.Maar eerst vertel jij mij hoe je dag was vandaag.Wat je hebt gedaan en over de avonturen die je hebt meegemaakt.Je stelt me alle vragen die in je hoofd blijven komen.Wat het verschil is tussen goed en Lees meer…
Vraag jij je weleens af of het nog beter wordt?Als het even niet volgens plan loopt, stel ik mij die vraag geregeld.Ik ben dan nieuwsgierig naar hoe het zal aflopen.En of jij er dan nog zult zijn. Want een spel speel je met samen.Het spel van vader zijn, of het Lees meer…
Ik hoor een stem zeggen dat alleen ademen misschien genoeg was geweest.Een klein beetje ademen en mijn rust pakken.Mijn hartslag moet weer omlaag naar een normaal ritme.Maar dat kan alleen als zij niet meer weggaat.Die decembermaanden die ik zonder haar moest doorbrengen, het doet nog pijn als ik eraan terug Lees meer…
