Afgedankt en weggedaan zit hij hier.
In een vergrijsde straat, zonder bomen.
Hij zit wat op de bank en kijkt TV.
Eenzaam en alleen. En totaal niet serieus genomen.
Weggedaan door haar en haar zonen.
En af en toe als hij nodig is, mag hij even langskomen.
Terwijl zij gelukkig verder leeft, vier straten verderop.
En ze geeft er niets om dat de muren op hem afkomen.
Alleen met een verjaardag, dan voelt hij zich compleet.
Want dan krijgt hij een uitnodiging.
Als hij maar wel weer op tijd naar huis toe gaat.
Want anders is het veel te druk.
Dus daar zit hij weer in z’n appartement met kleine ramen.
Ongelukkig en eenzaam slijt hij de avond weer alleen.
Door de foto’s die hij nog heeft, herkent hij haar gezicht nog wel.
Maar een gevoel van missen gaat door hem heen.
Door zijn eenzaamheid en pijn, zou hij wel willen schreeuwen.
Hij kijkt uit naar die momenten dat hij welkom is bij haar.
En hij vraagt zich af of een einde geen troost voor hem is.
Want dan zou alles anders zijn.
Hij is afhankelijk en eenzaam als hij ‘s-avonds in zijn koude bed ligt.
Niemand die vraagt naar zijn gevoel. Niemand wil luisteren naar wat hij er van vindt.
In sneltreinvaart gaat iedereen aan hem voorbij.
Niemand ziet de tranen op zijn wangen, omdat hij zo had gehoopt dat zij het voor hem zou zijn.
Hij begrijpt haar argumenten niet, want er veranderd toch helemaal niet zo veel?
De ware reden is hem bekend en dat doet hem pijn.
Zijn dochter stuurt hem “Ik hou van jou pap”.
Het raakt hem diep. Dat is wat hij nog heeft.
Hij houdt zich groot en wil eigenlijk niet denken aan later.
Want hij weet dat hij in deze situatie voor altijd eenzaam zal zijn.
Zijn oude dagen slijt hij zonder haar om zich heen.
Het gaat haar alleen om haar en niet om hem.
Als hij ‘s-Ochtends weer ontwaakt, slijt hij zijn tijd met dromen.
Er is weer een nieuwe dag aangebroken, zonder dat zij hem heeft gevraagd om bij haar te komen.
Hij kijkt naar zijn telefoon, geen bericht van haar dat zij hem mist.
Dat hij nog steeds van haar houdt, terwijl hij eigenlijk niet welkom in haar leven is zorgt voor wanhoop en frustratie.
Zij heeft hem afgedankt en weggedaan en dat is niet wat hij verdient.
Wanneer gaat hij dat eens beseffen?
Categorieën: Algemeen
0 reacties