Onnodige stress

Saaie les lokalen zonder eenige vrolijke kleur die je kan afleiden van die oude zak, zoals sommige leraren zich vrijwillig noemen, die voor de klas zit te praten (om maar eens in netjes nederlands te typen). Verzonken in mijn eigen gedachten kijk ik lusteloos in het boek en vraag me daarbij af wat ik nou eigenlijk hier doe… Na 50 minuten bedenktijd of ik nou wel of niet die chocolade reep tijdens de pauze zal kopen, hoor ik eindelijk de bel en doe me best om als een van de eerste uit de klas te zijn om als eerste in de rij te staan. Maar zo als gewoonlijk was ik niet de eenigste die aan die chocolade-reep dacht en kwam dus in de lange rij van schreeuwende en duuwende pubers te staan… Toen ik daar stond bedacht ik mij dus dat het klopt wat ze in al die films zeggen het is een groote jungel op school, er word 1 meter de lucht in gesprongen om even “hallo” te zeggen, getrokken omdat je er niet langs kan en natuurlijk geduwt zodat je de laatste chocolade-reep krijgt. Ik heb toen besloten dat ik mijn chocola-behoefde maar opoffer en gewoon bij me vrienden te gaan staan waar wederom word gesprongen, getrokken en geduwt… ik vraag me af of als ze springen trekken en duwen als kernvakken maken iedereen met gemak overgaat en de school een tekort aan leerlingen krijgt omdat iedereen 1-2 jaar kan overslaan, want dat zijn serieus een van de balangrijkste “vakken” die je hebt… het vak “pauze”.
Ik zelf was te nerveus om mee te doen aan deze waanzin aangezien dat iedereen gisteren zijn rapport kreeg, ik was toen zogenaamd ziek en dus niet aanwezig tijdens de lessen. Ook moest ik nog mijn wiskunde herkansing terug krijgen die ik volgens mij nogal heeel slecht gemaak heb. Toen hoorde ik weer dat onaangenaam geluid, ookwel de schoolbel genoemd, en ging ik er maar eens overnadenken waar ik les had. Wiskunde in lokaal 114 kwam ik achter en zo verliet ik de dierentuin en ging naar lokaal 114 waar de reste uit me klas al zat te wachten. Omdat ik geen zin had in de les heb ik dus niet geluisterd naar de leraar tot ik opeens me naam hoor en vervolgens het getal 7,4 …. Blijdschap… VREUGDE want jahh ik had dus echt een 7,4 gehaald wat dus 2,6 punt hoger was dan mijn vorige cijfer. Nu alleen nog een redelijk goed rapport en jah hoor ik kon met een gerust hart thuis komen. Gelukkig viel dat ook weer allemaal mee en sta ik maar 2 tekorten.

Mijn conclusie is dus dat de meeste zich, zoals ik, onnodig druk maken om allerlei zaken op school.
Een goede tip van mijn vriend was dan ook… en ik citeer : ” Ach jong die choco-reep krijg je morgen wel”, wat zoveel betekend als: stel je niet aan, het lukt je allemaal best.
En ik denk dus dat ik maar eens ga chillen, om morgen weer met nieuwe moed naar de dierentuin, genaamd school, te gaan.