‘Bang’. Een woord dat ons verzocht wordt niet langer te gebruiken sinds de opkomst van de IS. Crisis-expert Frank Peters is van mening dat hoe vaker wordt geroepen dat we ‘niet bang hoeven te zijn’, des te meer angst men eigenlijk krijgt. De geruststellende beelden van ons vertrouwde ministertje van Veiligheid en Justitie die zonder beveiligers de metro ‘durft’ te betreden, schijnen dus een averechts effect te hebben. We worden alleen maar banger van een Lodewijk Asscher die ons vertelt dat we niks te vrezen hebben ondanks een significante dreiging van geweld.

Klopt dit? Halen we juist geen opgelucht adem als we een publiek figuur zijn schouders zien ophalen bij het ter sprake komen van gevaar? Vegen we de gevormde parels zweet niet van ons voorhoofd als we lezen dat Obama er van overtuigd is dat we er samen wel doorheen komen? Het valt eigenlijk niet te ontkennen; men houdt van geruststelling. En gek is dit niet, vooral niet in een tijd waarin Nederland veranderd is van een neutraal polderlandje naar een actief deelnemende, strijdlustige en mankracht leverende macho-staat.

Want dit kan, hoewel misschien een tikkeltje overdreven, toch even wennen zijn voor menig Nederlander. Ons kleine land, waarin voorheen elke vorm van gevaar mijlenver van huis leek, mengt zich in een conflict waardoor al deze problemen bij ons de polder in gekatapulteerd zouden kunnen worden. Dit is natuurlijk absoluut niet het geval, maar het is best te begrijpen dat het toch door wat hersenpannen spookt.

Men kan misschien dus stellen dat, ondanks het gegeven dat we ons niet bang hoéven voelen, het juist een beetje goed is dat er wat angst in onze hoofden kruipt. Sterker nog, misschien houdt dit ons scherp. Wellicht zou het beter zijn dat Ivo’tje Opstelten omringd wordt door een verzameling bodyguards de volgende keer dat hij zich een weg baant door het ondergrondse metro-netwerk, en zou Frank Peters zijn mening over de gezaaide terreur die het woord ‘bang’ teweeg brengt in moeten slikken. Laat ieder dit maar voor zichzelf uitmaken!


William Hymans

www.sgierig.wordpress.com

7 reacties

evil-ine · 7 oktober 2014 op 13:52

Politiek…Ik snap er weinig meer van. Daarom vind ik het moeilijk inhoudelijk te reageren. De angst die je beschrijft is deels wel terecht. Maar aanzetten tot angst (in het algemeen) heeft in mijn ogen alleen maar negatieve gevolgen. Angst is een slechte raadgever.

Ik kon je stukje wel goed volgen, helder geschreven. Dat ik erg knap vind als het over zo’n onderwerp gaat.

Mien · 7 oktober 2014 op 15:25

Voor je debuut hiero op CX hoef je in ieder geval niet bang te zijn. Dat zit wel snor. Of worden potentiële lezers nu juist bang. Complex gevalletje, die angst. En we moeten er allemaal in minder of meerdere vorm mee (leren) leven. In dat opzicht zou de column ook onder de rubriek ‘algemeen’ geplaatst kunnen worden. Maar in ieder geval niet onder ‘liefde’, hoewel, ook daarvoor zijn mensen soms bang. Welkom bij CX. Ben benieuwd naar je volgende schrijfsel.

P.s.: ik las de titel bijna als ‘Opgelucht Adam’, door het gebruik van de hoofdletter in de titel. Over angst gesproken?

Meralixe · 8 oktober 2014 op 19:08

Welkom op column x

Een overal in de media ‘uitgemolken’ thema is nu niet bepaalt de beste keus bij uw debuut. Op naar de volgende! 🙂

    William Hymans · 9 oktober 2014 op 20:32

    Bedankt voor de reactie, alleen ik ben het niet met u eens. Een dergelijk thema lijkt mij juist goed een column over te schrijven aangezien het een heel actueel onderwerp is. Daarnaast was dit onderwerp wat mij erg inspireerde te schrijven.

      Meralixe · 10 oktober 2014 op 08:03

      Ik bedoelde niet dat het thema niet de moeite waard is maar dat uw keuze er voor zorgt dat het moeilijker wordt om er via dit schrijven technisch en kwalitatief gezien nog bovenuit te steken. Alles is elders ook wel al eens geschreven. 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder