Vroeger was het zo makkelijk, je ging als kind vroeg naar bed en werd door de ouders om even voor 12 wakker gemaakt. Hoe ouder je werd, hoe langer je mocht opblijven. En dan ben je op de leeftijd dat je helemaal niet meer naar bed gaat. De avond duurd dan zo lang, je bent wel moe, maar wil niks missen, de tvprogramma’s zijn saai en duren lang, maar toch is het gezellig. Zo groei je op. Elk oudjaar bij je moeder, gezellig thuis voor de buis met oliebollen en appelflappen en misschien zelfs wat kinderchampagne. En dan ben ik opeens volwassen, mijn vrienden vieren oudjaar in de kroeg, met bier, wijn en harde muziek. Maar wat doe ik? Ik werd voor een keuze gesteld. Blijf ik bij moeders en ga met haar bij vrienden oudjaar vieren, ga ik naar vaders waar het drank rijkelijk vloeid en het erg druk is of ga ik met mijn vrienden mee naar de kroeg. Het laatste valt al snel af, te druk, te veel lawaai en eigenlijk niet ouderwets gezellig.
Ik moest dit jaar dus echt gaan kiezen, kiezen tussen mijn ouders is moeilijk. Hoe kan iemand me dit vragen. Bij wie ben ik liever? Wat wil ik zelf? Wie wil ik pijn doen? En wie doe ik pijn? Voor mij was het makkelijk, de keuze stond al snel vast. Oudjaar bij mijn moeder en haar vrienden, waar ik me zo lekker op mijn gemakt voel en waar ik eigenlijk ook een beetje thuis ben. Ja daar ging ik heen.
Maar toen kwam die ene kaart. Een uitnodiging voor een suprise-party bij mijn vader thuis. Op oudjaarsavond. Nu moest ik er wel heen. Een berichtje van mijn stiefmoeder: Je moet komen, je stiefbroer wordt maar 1 keer 30!!!!
Goed, goed het schultgevoel kwam al snel naar boven. Maar wacht, waar was hij op mijn verjaardag? Waar was hij op mijn diploma uitrijking? En waar was hij op mijn suprise-party? Oke hij was er wel, maar dan ook wel 5 hele minuten.
Maar toch ga ik er op oudjaar maar heen, om de goede vrede te bewaren. Of misschien om te bewijzen dat ik wel gevoel heb, om te laten zien dat ik wel om de stieffamilie geef. Ookal doen zij dit niet. Maar ik doe dit vooral om mijn vader te laten merken dat zijn 21 jarige dochter tijd maakt voor zijn nieuwe gezin. En stiekem wel een deel wil uitmaken van dit grote luidruchtige gezin.
Dus oudjaarsavond zit ik de halve avond bij mijn vader en de halve avond bij mijn moeder. Nog nooit heb ik er zo veel problemen mee gehad dat mijn ouders gescheiden zijn. Gelukkig heb ik een begripvolle moeder die alles goed vind. En die het niet erg vind dat ik er tussen 9 en 11 niet kan zijn. Mam volgend jaar maak ik het goe met je!!!
Mira
5 reacties
Dinah · 31 december 2004 op 20:58
[quote]Ik moest dit jaar dus echt gaan kiezen, kiezen tussen mijn ouders is moeilijk. [/quote]
Troost je dat er nog heel veel kinderen zijn die met hetzelfde probleem zitten en ook niet willen kiezen. Helaas is het voor jullie niet anders, jullie hebben er niet om gevraagt en dan toch……
Leuke column
gelukkig nieuwjaar Dinah
Bakema_NL · 31 december 2004 op 21:02
Je hebt ook nog kiezen tussen ouders en schoonouders………misschien heb je daar nog geen last van, maar dan word het nog wat lastiger.
Ik heb zelf een hekel aan dat verplichte gedoe. Dit jaar zou mijn moeder, alleen geloof ik, want mijn vader is aan het werk, naar ons toe komen. Maar ze is strontziek……..en ik trouwens ook…nog bedankt ma.
Dus lekker met zijn 2tjes vanavond en die kleine vlak voor 12 uur wakker maken. 🙂
Alvast een fijne avond allemaal.
melady · 31 december 2004 op 22:32
Wat heb je dat mooi verwoord mira..ondanks hier en daar een foutje…het zij je vergeven…ga vooral door met schrijven!
Melady 🙂
pepe · 1 januari 2005 op 17:36
Dit soort keuzes zijn nooit leuk, maar aan de andere kant je hebt nog een keus, dat si dan wel weer positief. Hoeveel kinderen/ouders zien elkaar helemaal niet meer alleen door haat/wraak-gevoelens van een partij.
Fijn 2005, bij wie je ook bent.
Mup · 2 januari 2005 op 23:09
Laat je ze ieder ook de helft van de column lezen?
Hoop dat het een toch nog goed einde/begin van het jaar voor je is geweest,
Groet Mup.