Recensie

Soms word ik, door een streekblad, gevraagd een recensie te schrijven over een restaurant.
Deze keer een (onlangs geopend) restaurant in het pittoreske Termuntenzijl (?)
Ik zit aan een mooie tafel uitkijkend op een ambitieuze landelijke steeg met veel potentie voor de toekomst. Links van mij een schilderij aan een geel behangen muur. Op het schilderij is met veel passie een dood varken, van boven tot onder opengesneden, hangend aan een katrol gesitueerd. Het geeft een uitstekend beeld van de inwendige machinerie van een varken. Ergens rechts van het varken zie ik een man met een hakmes. De man lijkt zelf op een varken.

De eigenaar, die zich voorstelde als :’zeg maar Klaas’, ziet mij kijken en wijst met trots op de prent. ‘Mooi hè? Eind achttiende eeuw. Let eens op de details. Ze konden er wat van hè? Toen al. ‘
‘Hangt dat daar om de honger op te wekken?,’ vraagt een man die alleen aan een tafeltje, naast mij zit te eten.
‘Nou, eigenlijk wilde ik een schilderij van een vis daar hebben maar dat is toch een stuk minder spectaculair. Minder inwendige onderdelen, zal ik maar zeggen. Ik bedoel, dan valt er toch een stuk minder te zien.’
De klant naast mij probeert hem uit te leggen dat een in tegenlicht geschilderd bord erwtensoep ook heel goed zou uitkomen op het gele behang. Mijn suggestie om, om het bord snert heen, een lichtpaars bos te schilderen in vals licht, wordt goed door Klaas ontvangen.
‘Als je het raam dan openzet zie je door de weerschijn de snert drie keer geprojecteerd,’ merk ik ten overvloede op. ‘Dat geeft een ruimtelijk effect.’ Klaas schrijft het op. Hij gaat er iets mee doen, zegt hij.

Als voorgerecht kies ik, de in Ijsland gevangen stafmakreel besprenkeld met een licht mousserende rabarbermoes. De makreel werd door de rook van een , een paar geleden, in werking getreden vulkaan gehaald en dat is te proeven. Ik drink er een witte wijn on the rocks bij met een geitenwollen afdronk. In de smaak bespeur toch een zweem van iets te lang gelegen kabeljouwfragmenten, maar dat is een detail.
Alles bij elkaar een fantastisch restaurant hoewel er ook nog wel wat kleine tekortkomingen moeten worden weggewerkt. Zo zou het bijvoorbeeld handig zijn dat je het toilet kan doortrekken zodat je niet hoeft te worden geconfronteerd met de afterparty’s van collega-eters. Verder zou een werkende kraan alsmede een handdoekje niet misstaan. Daarnaast zou het slot van het toilet wel eens een spuitje olie kunnen gebruiken zodat een nietsvermoedende gast, zo vertelde Klaas, niet via het raampje naar buiten hoeft te klauteren omdat hij de deur niet open kreeg.
Kortom; deze nieuwkomer krijgt een 8- van mij, met een neiging naar boven als aan bovengenoemde tekortkomingen snel iets wordt gedaan.

Vooralsnog: gefeliciteerd!