September 2011

Augustus is bijna twee weken oud. Even lekker nazomeren op een grasveldje aan de Linge is er niet bij geweest. Onstuimig herfstweer, dat was het. Weggekropen in mijn tentje sla ik de slagregens door een gaasraampje gade. Op het display van mijn iPad zie ik dat de beurs op 1 augustus begon te dalen en in nog geen twee weken tijd de beurzen wereldwijd met een slordige 20% zijn gedaald. In totaal is $ 7.800.000.000.000.000.000,= aan kapitaal verdampt. Ik zie dat de beurzen in Israel en Zuid-Korea vanwege de grote koersvallen even dicht zijn geweest. Er zijn grootschalige rellen in Libië, Syrië, Israel, Wit-Rusland, Griekenland, Italië, Portugal, Spanje, Ierland en nu ook Engeland. In Griekenland staan hordes mensen in de rij bij de bankfilialen om hun geld van hun rekening te halen.

Toen ik een maand geleden aan het papier toevertrouwde dat augustus 2011 een hectische maand zou kunnen worden heb ik weliswaar het hierboven beschreven scenario geschetst, alleen had ik het gevoel dat het zwaartepunt pas in de tweede helft van augustus zou liggen. Ik sluit dan ook niet uit dat we het ergste nog niet gezien hebben. Ik sluit niet uit dat we deze maand getuige gaan zijn van het werkelijke failliet van het monetaire stelsel zoals we dit kennen.

Waar in het verleden de gaten nog konden worden gestopt door de problemen voor ons uit te schuiven, lijkt nu het moment aangebroken dat dit niet meer mogelijk is. Alle trucks zijn immers al geprobeerd: nieuwe (staats-) leningen afsluiten met een langere looptijd om de huidige leningen te kunnen aflossen; nieuwe leningen afsluiten om huidige leningen te kunnen op te kopen om de rentekoers te drukken; nieuw geld creëren om de balansen van de door hebzucht getroffen bancaire instellingen in evenwicht te brengen. Ergens moet dit legale piramidespel tot een halt komen.

Ik zie tevens de verbanden tussen het failliet van het monetaire stelsel en het morele failliet van de wereldpolitiek. De rellen, of volksopstanden, zijn niet toevallig ontstaan in deze zelfde periode. Hetzelfde geldt voor het exposé van de geheimen van de wereld. Wikileaks, de val van Rupert Murdoch, het is geen toeval dat nu ook duidelijk wordt op welke wijze informatie gereguleerd aan “het volk” is verstrekt.

Ik sluit niet uit dat de uiting van ontevredenheid van het volk in de tweede helft van augustus gaat verhevigen. Ik spreek mijn hoop uit, dat indien dit gebeurt, dit op een vreedzame wijze gaat gebeuren. Ik was onder de indruk en geëmotioneerd van de saamhorigheid van het Noorse volk tijdens de plechtigheden ter nagedachtenis van de slachtoffers van de schietpartij. Ik ben ook onder de indruk van de wijze waarop het protest in Wit-Rusland plaatsvindt: klappen! Gewoon klappen! Op deze manier geven de individuele mensen uiting aan hun ontevredenheid; door spontaan te klappen. In de bus, op straat, in het park. Geweld zoals in Engeland is absoluut onnodig en escaleert slechts.

Zou het kunnen dat in september, als de kruitdampen van de augustusonrust optrekken, de mensheid met een toegenomen bewustzijn naar zichzelf kan kijken? Zou het kunnen dat we met respect naar de ander kunnen kijken? Is het mogelijk dat we buiten de grenzen van de door onszelf gecreëerde structuren kunnen kijken? Is het mogelijk dat de mens zijn angsten kan ontstijgen?

We zullen het nodig hebben. September 2011 brengt ons namelijk ook nog iets anders. Het hemellichaam Elenin. Ik zeg hemellichaam omdat het niet geheel duidelijk is wat het is. Een komeet? Een planeet? Een bruinedwergster? Elenin maakt een bliksemcarrière door: pas in december 2010 ontdekt en in september scheert ze, in astronomische verhoudingen uitgedrukt, al langs de aarde. Tussen de aarde en de zon!

Met astronomische modellen heeft men kunnen uitrekenen dat ten tijde van de aardbevingen in Japan, Nieuw Zeeland en Chili, Elenin, de aarde en de zon op een lijn stonden. Ditzelfde gaat in september weer gebeuren aleen is het hemellichaam dan niet honderden miljoenen kilometer ver weg, maar slechts zo’n 70 miljoen kilometer. Er kan ons dus nog wel wat te wachten staan.

Zou het kunnen dat de aarde op haar grondvesten gaat schudden? Dat de verwoestingen die we tot nog toe hebben gezien bij aardbevingen in het niet vallen bij die, die deze superaardbeving zou kunnen veroorzaken? Zou er een supertsunami kunnen ontstaan die alle kustplaatsen en havens overspoelt? Zou de poolwisseling, waarvan velen denken dat hij het einde der tijden zou kunnen inluiden, kunnen plaatshebben? Zullen we getuige zijn van een enkele dagen durende zonsverduistering omdat Elenin zich tussen de zon en de aarde bevindt?

Maar misschien wordt september gewoon een onstuimige herfstmaand. Met nog een paar nazomerdagen. Worden de dagen weer korter, beginnen de blaadjes aan de bomen lichtjes te kleuren en kruipt de ochtendfile op de A4 tussen Burgerveen en Amsterdam naar de 10 km. En maken we ons op voor het donkere deel van het jaar dat ons knusheid en geborgenheid schenkt. Zoals altijd.