Sjors Dabbeljoe Boesj is van zijn paard gevallen en ligt volledig verlamd op bed. Hij is niet zielig, vindt zijn vriend Jen-Pieder. Sjors kan zijn rechteroog immers nog gebruiken en door een verschoven wervel heeft hij voortaan altijd een glimlach op zijn gezicht. Sjors kan alleen nog tv kijken. Via een ingenieus systeem knipoogt hij de televisie doelloos van kanaal naar kanaal. Hij is het zat. Hij wil dat er een einde wordt gemaakt aan zijn lijden maar helaas weigert Jen-Pieder hieraan mee te werken. Opeens ziet Sjors op een van de kanalen hoe de nieuwe president van Amerika een wet ondertekent die zijn euthanasie moet verhinderen. Glimlachend doet hij zijn betraande oog dicht en de televisie uit..
Categorieën: Algemeen
12 reacties
champagne · 3 april 2005 op 12:22
…knap om met zo weinig woorden, zoveel te zeggen 😀
Angelique · 3 april 2005 op 14:17
Duidelijk 🙁
Vrienden voor het leven zou ik zo zeggen !
Even duidelijk, mijn vrienden zijn niet zo hoor 🙂
Angelique
pepe · 3 april 2005 op 16:20
Kort en krachtig dit stukje.
Mup · 3 april 2005 op 19:28
Geen woord te weinig, of te veel, mooie schets,
Groet Mup.
WritersBlocq · 3 april 2005 op 19:51
Aai wand moor aai wand moor!
Mosje · 3 april 2005 op 20:33
les is moor ritersblok, les is moor.
😛
WritersBlocq · 3 april 2005 op 23:42
auw raait!
melady · 4 april 2005 op 00:04
Deze past bijna op een tegeltje.
Met een gouden randje.
Melady 🙂
Louise · 4 april 2005 op 07:10
Is dit het resultaat van knap schrappen of van enorm to the point schrijven? 😀
Ma3anne · 4 april 2005 op 09:10
Wat een mop! Net goed!
Ik werd wel moe van het helemaal uitlezen van je column.
Mosje · 4 april 2005 op 11:50
[quote]Ik werd wel moe van het helemaal uitlezen van je column.[/quote]Zal je leeftijd wel zijn Ma3.
😛
Wright · 4 april 2005 op 17:21
Intrigerend!