Een gevoel van verbijstering overspoelde hem toen. Was volgens mij op een Dinsdag, maar zeker weten, ho maar. Zoals zo veel dingen. Echt zeker weten is een zelden geschenk, komt niet zo heel vaak voor. Kwam dat maar.
Waarom in godsnaam weet ik niet altijd alles zeker? Kan het dan niet gewoon zo zijn, dat als ik besluit om ergens een mening over te geven, ik dat ook kan doen vanuit de lichte punten in mijn hart? Dat niet altijd alles moet worden herhaald en moet worden afgestoft voordat het ergens terecht komt? Vooral terecht waar het terecht is, waar het hoort bedoel ik dan.
Wanneer hoort ergens iets? Is het de manier waarop iets uitgesproken word? Of de manier waarop iets gedragen word? Geen enkele fantast heeft hier iets zinnigs over te zeggen, simpelweg omdat een mening niet telt. Feiten. Daar draait het zogenaamd om.
Ik hou van jou! Ja joh, natuurlijk…
Geef mij 1 reden waarom ik hier niet dieper in zou gaan over de taferelen in Syrië, 1 reden. “Ik weet er wel 1” hoor ik achter uit de klas. “De rest van de wereld doet dat al” Punt.
Eerdere verhalen over wonderen en troost, doen eigenlijk overal te kort. Alles waar ik over schrijven wil doet eigenlijk alles te kort. Soms moet je je meerdere erkennen in de woorden die je schrijft. Dat wil dan denk ik zeggen dat zij winnen. Nou, zij hebben gewonnen hoor. Wat ben ik vreselijk verliefd geworden op het schrijven van een stukje tekst als deze. Er hangt mij alleen 1 vraag boven het hoofd: Hebben zij nou gewonnen, of heb ik nou verloren?
Liége
6 reacties
Sagita · 6 september 2013 op 10:32
In dezelfde categorie: Paffen met Hans Teeuwen. Nou daar zal ik het dan maar op houden!
groet Sa!
Mien · 6 september 2013 op 23:17
Ik denk meer aan een gelijkspel. Ik zou zeggen, ga voor de revanche. Wel zo sportief. En ja, je mag alle woorden gebruiken. Zelfs meerdere keren.
Yfs · 6 september 2013 op 23:19
Fijn dat je vreselijk verliefd geworden bent op het schrijven van een stukje tekst als deze, maar mij ben je kwijt :-$
pally · 7 september 2013 op 23:31
Ik vind dit echt gezwets, Martin, sorry. En dat kan soms, een enkele keer best leuk zijn. Maar voortdurend voortbroddelen, zonder dat het goed schrijfwerk is. Nee, dat boeit mij totaal niet.
Meralixe · 8 september 2013 op 09:09
Vier columns op vier dagen… En nergens hoop op beterschap. :no:
Ooo! Nu zet ik deze opmerking nog onder de verkeerde ‘column.’ ( zie ‘Lang leve de tijd’)
Blanchefort · 8 september 2013 op 14:31
We just soldier on.